Ο κυβερνητικός συνοδοιπόρος του Ταγίπ Ερντογάν χαρακτηρίζεται ως ακροδεξιός και εθνικιστής σε πολλά άρθρα που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Το πραγματικά ενδιαφέρον όμως γι αυτόν είναι ο ρόλος που παίζει στην τουρκική προπαγάνδα και οι – στενές – σχέσεις του με τους Γκρίζους Λύκους.
Πολλοί Έλληνες αναλυτές αλλά και πολιτικά στελέχη, οι οποίοι γνώριζαν προσωπικά τον Ερντογάν στις αρχές της πολιτικής του καριέρας, τονίζουν ότι τότε ήταν ένας σαφώς πιο μετριοπαθής πολιτικός. Προφανώς από τότε έχουν περάσει πάνω από 20 χρόνια αλλά σίγουρα όπως υποστηρίζουν οι ίδιοι, μέρος της πολιτικής του “μετάλλαξης” οφείλεται στη συνεργασία με τον Ντεβλέτ Μπαχτσελί, ο οποίος ηγείται του ακροδεξιού Κόμματος Εθνικιστικού Κινήματος (MHP) και το οποίο εκφράζει πολιτικά την οργάνωση των Γκρίζων Λύκων.
Ο ίδιος ο Μπαχτσελί έχει υπάρξει στέλεχός τους στο παρελθόν και ο εθνικιστικός και ρατσιστικός λόγος του ταυτίζεται με τις “ιδέες” της εν λόγω οργάνωσης, στελέχη της οποίας έχουν κατηγορηθεί πολλές φορές για έκνομες και βίαιες ενέργειες κατά αντιφρονούντων στην Τουρκία.
Για τη συγκεκριμένη οργάνωση έχουν γραφτεί επίσης πολλά. Στην ουσία πρόκειται για μία παρακρατική, εθνικιστική οργάνωση η οποία εργαλειοποιείται κατά καιρούς για να ασκήσει βία σε δημοσιογράφους, πολιτικούς και απλούς πολίτες.
Στόχος είναι ο εκφοβισμός αλλά και ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από τα πραγματικά προβλήματα, με απώτερο σκοπό να ερεθιστούν τα επιθετικά, εθνικιστικά ελατήρια μέρους των πολιτών κατά του εκάστοτε “εχθρού” της χώρας.
Οι αναρτήσεις στο twitter και η επίθεση κατά της Ελλάδας
“Είμαστε περήφανοι που παρουσιάζουμε στον αρχηγό μας Ντεβλέτ Μπαχτσελί τον χάρτη μας” αναφέρουν οι Γκρίζοι Λύκοι σε ανάρτησή τους χθες στο twitter, σχολιάζοντας τον γνωστό χάρτη ο οποίος απεικονίζει το μισό Αιγαίο και την Κρήτη υπό τουρκική κυριαρχία.
Μάλιστα, στη συνέχεια σε άλλες αναρτήσεις – όλες γραμμένες σε μετεφρασμένα στο πόδι ελληνικά – αναφέρουν ότι η η Κρήτη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της τουρκικής πατρίδας και πως τα νησιά του Αιγαίου σφετερίστηκαν από την Ελλάδα.
Φτάνουν δε στο σημείο να εξαπολύουν ευθείες απειλές κατά της Ελλάδας, γράφοντας ότι “το τουρκικό έθνος έχει τη δύναμη να υπενθυμίσει στο ελληνικό κράτος πώς να καταστρέψει την Αθήνα και πόσο δροσερά και βαθιά είναι τα νερά του Αιγαίου”.
Το αληθινό πρόβλημα όμως δεν είναι οι Γκρίζοι Λύκοι, ούτε καν ο Μπαχτσελί. Ακραίοι υπήρχαν και θα υπάρχουν πάντα και τα καθεστώτα όπως αυτό της Τουρκίας, θα τους χρησιμοποιούν κατά το δοκούν.
Το ζήτημα είναι ότι ο ίδιος ο Ερντογάν σε μια κίνηση πολιτικού κυνισμού, έχει υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια τον ακραίο λόγο των Γκρίζων Λύκων. Ένας ηγέτης του ΝΑΤΟ, σύμμαχος τυπικά της Ελλάδας, ενστερνίζεται τις απειλές κατά μιας ειρηνικής γείτονος χώρας και μάλιστα δεν μπαίνει καν στον κόπο – ή προφανώς το αποφεύγει – να απαντήσει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος τον κάλεσε να σχολιάσει τον χάρτη και τις απαράδεκτες προκλήσεις Μπαχτσελί.
Έντονη αντίδραση της Αθήνας στον προκλητικό χάρτη Μπαχτσελί που αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία
Και αν γίνονται αυτά σήμερα, οι εκτιμήσεις για το πώς θα κλιμακωθούν τα πράγματα στο δρόμο προς τις τουρκικές εκλογές την άνοιξη δεν είναι ευοίωνες. Το φθινόπωρο, με την ενεργειακή κρίση να έχει ενταθεί – αν δεν έχει δοθεί μέχρι τότε μια λύση από το σύνολο της Ευρώπης – ο Ερντογάν αναμένεται να αυξήσει την πίεση κατά της Ελλάδας και της Κύπρου, προσδοκώντας να προβληθεί ως ένας δυναμικός ηγέτης στο εσωτερικό της χώρας του.
Ένας ηγέτης πίσω από τον οποίο μπορεί να συνταχθεί το τουρκικό έθνος, κατά των Ελλήνων αλλά και των συμμάχων τους – ΗΠΑ και Γαλλία – τους οποίους όπως αναφέρει η τουρκική επικοινωνιακή προπαγάνδα, έχουν βάλει στο στόχαστρο την… Τουρκία.
Ο Ερντογάν φοβάται ιδιαίτερα τα 6 εκατομμύρια νέους ψηφοφόρους οι οποίοι αναμένεται να προσέλθουν το 2023 στις κάλπες, καθώς όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι δεν ενδιαφέρονται διόλου για τον ίδιο.
Επιπλέον, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα, θέλει να απομονώσει και να χτυπήσει όλους τους πιθανούς αντιπάλους του, όπως ο δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, Εκρέμ Ιμάμογλου, ο οποίος δέχεται έντονα “πυρά” από τον καθεστωτικό Τύπο στην Τουρκία.
Έτσι, με αυτές τις ενέργειες αλλά και με το ρόλο μεσολαβητή τον οποίο διεκδικεί στο Ουκρανικό, ο Ερντογάν ελπίζει να κερδίσει ακόμη μια θητεία και να απομακρύνει τον κίνδυνο να χάσει την εξουσία αλλά και να διωχθεί για πολλές από τις ανοιχτές υποθέσεις που υπάρχουν στην Τουρκία και αφορούν μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα και όχι μόνο.
