Δείτε το 1ο μέρος της αφήγησης εδώ, το 2ο εδώ, το 3ο εδώ, το 4ο εδώ, το 5ο εδώ, το 6ο εδώ, το 7ο εδώ και το 8ο εδώ.
Περίχωρα Kas, Τουρκία, 26 Ιουλίου, Ώρα 20:45: Ο καταδρομέας Cem Soydan της αερομεταφερόμενης μοίρας της 1ης τουρκικής Ταξιαρχίας κομάντο κάθεται στο πάτωμα του μεταφορικού ελικοπτέρου S-70A του τουρκικού στρατού. Τα πόδια του κρέμονται στο κενό έξω από την ανοικτή πλαϊνή θύρα. Αυτός και άλλοι τρεις συνάδελφοί του δίπλα του κρατιούνται στις θέσεις τους μόνο από τον τεντωμένο ιμάντα ασφαλείας που πιέζει τους μηρούς τους. Άλλοι τέσσερις Τούρκοι κομάντο κάθονται με τον ίδιο τρόπο από την άλλη πλευρά, ενώ το άγημα συμπληρώνουν δύο βαθμοφόροι στο κέντρο, ανάμεσά από τις δύο τετράδες. Όλοι τους κοιτούν σιωπηλοί το έδαφος που χάνεται σιγά σιγά από τα μάτια τους καθώς το σκοτάδι απλώνεται στους λόφους πιο κάτω. Απογειώθηκαν πριν λίγο με το τελευταίο φως. Προορισμός τους: Το νησί Meis (Καστελόριζο).
Ο Cem είναι γιός του καταδρομέα ταξίαρχου Soydan. Ο πατέρας του στην καριέρα του είχε διοικήσει τις περισσότερες μονάδες καταδρομέων – κομάντος όπως αποκαλούνται στην Τουρκία – και είχε πολεμήσει στη Λιβύη και τη Συρία. Τώρα διδάσκει στην τουρκική στρατιωτική ακαδημία στην Άγκυρα και το όνομά του εμπνέει σεβασμό στις τάξεις του τουρκικού στρατού. Στο σπίτι, ο πατέρας του πάντα ήταν λιγομίλητος. Ο Cem ήταν ξεκάθαρο από νωρίς πως είχε μοιάσει στη μητέρα του. Σεβόταν το παράστημα του πατέρα του αλλά δεν είχαν αναπτύξει ποτέ ουσιαστική σχέση, δεν έμοιαζαν. Τις λίγες φορές που ήταν σπίτι και έτρωγαν όλοι μαζί, ο πατέρας του προσπαθούσε να δείξει ενδιαφέρον ρωτώντας το γιό του για τα μαθήματα και την πρόοδό του στο πανεπιστήμιο. Ο Cem σπούδαζε αρχαιολογία. Όσο απαντούσε, τα μάτια του έμεναν καρφωμένα στο σήμα με το αλεξίπτωτο που ήταν ραμμένο στη στολή του πατέρα του. Πόσο λίγο πρέπει να ενδιέφεραν στην πραγματικότητα αυτόν τον άνδρα η επιγραφολογία ή η νομισματολογία;
Ένα τέτοιο απόγευμα, μόλις ο Cem είχε πάρει το πτυχίο του, έκανε μια ανακοίνωση στο τραπέζι. Το πρωί είχε επισκεφθεί ένα στρατολογικό γραφείο και κατατάχθηκε στους Τούρκους κομάντο. Την άλλη εβδομάδα θα παρουσιαζόταν στη βάση της 1ης ταξιαρχίας στην Καισάρεια. Οι γονείς του σιωπηλοί συνέχισαν να τρώνε. Μετά από λίγο ο πατέρας τον ρώτησε πώς και αποφάσισε κάτι τέτοιο. Εκείνος απάντησε απλώς ότι αφού θα δώσει τους επόμενους δώδεκα μήνες της ζωής του στο στρατό, ας μάθει και κάτι τουλάχιστον. Δεν είπε φυσικά πως αναζητούσε απεγνωσμένα την αποδοχή του πατέρα του, ίσως δεν το είχε καταλάβει και ο ίδιος. Αργά τη νύχτα είχε σηκωθεί για τουαλέτα. Περνώντας έξω από το υπνοδωμάτιο των γονιών του άκουσε τη μητέρα του να παρακαλεί τον πατέρα του να μεσολαβήσει. «Είναι άντρας πια ο Cem» της είχε απαντήσει αυτός. «Ορίζει ο ίδιος τη ζωή του».
Στην εκπαίδευση των κομάντο συνειδητοποίησε πολύ γρήγορα πως δεν έμοιαζε με τους περισσότερους γύρω του. Απέφευγε να μιλάει πολύ και κλείστηκε στον εαυτό του, όμως οι υπόλοιποι τον μυρίστηκαν γρήγορα. Ένας γεροδεμένος νεοσύλλεκτος, ονόματι Volkan, με ένα μεγάλο τατουάζ γκρίζου λύκου στον ώμο του, που φρόντιζε να επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία, πρωτοστατούσε στα καψώνια κατά του «μαλθακού» Cem. Όταν τον έβαλαν να φάει από μια κονσέρβα που είχε λήξει εδώ και χρόνια και να τους πει τη γνώμη του ως… αρχαιολόγος, ο Cem κατέληξε στο ιατρείο με τροφική δηλητηρίαση. Τότε ο διοικητής είχε μαζέψει τους υπεύθυνους και τους είπε απλώς ποιος είναι ο πατέρας του Cem. Από τότε τον άφησαν στην ησυχία του. Παρέμενε όμως ξένο σώμα.
26 Ιουλίου, Ώρα 20:52: Με σβηστά ακόμα και τα φώτα ναυτιλίας, οι χειριστές φορώντας τις διόπτρες νυκτερινής όρασης κατέβασαν το ελικόπτερο από την πλαγιά και πέρασαν χαμηλά πάνω από το παραλιακό Kas. Τώρα βρίσκονται πάνω από τη θάλασσα. Σε λιγότερο από πέντε λεπτά θα έχουν καλύψει την απόσταση τρεισήμισι μιλίων και θα βρίσκονται πάνω από το στόχο. Πίσω τους ακολουθούν σε σειρά άλλα δέκα ελικόπτερα γεμάτα κομάντο και δύο επιθετικά ελικόπτερα τύπου Τ129 για υποστήριξη. Η αερομεταφερόμενη μοίρα της ταξιαρχίας αποτελεί το πρώτο κύμα. Αντικειμενικός Σκοπός (ΑΝΣΚ) της ομάδας alpha η γρήγορη κατάληψη του λιμανιού του Καστελόριζου, ώστε να ακολουθήσει αμέσως το δεύτερο αερομεταφερόμενο τμήμα με περισσότερους στρατιώτες και τελικά το τρίτο με πλωτά μέσα και βαρέα όπλα.
Ταυτόχρονα, η ομάδα bravo με τους άλλους μισούς κομάντο της μοίρας πετάει από άλλη διεύθυνση προς κατάληψη του αεροδρομίου, διατηρώντας τον διάδρομο άθικτο, ώστε να προσγειωθούν στη συνέχεια αεροσκάφη CN-235 με περισσότερο βαρύ οπλισμό. Ο διοικητής ονόμασε την επιχείρηση Şimşek (αστραπή). Όλα πρέπει να γίνουν πολύ γρήγορα. Οι δύο πρώτοι ΑΝΣΚ θα ασφαλιστούν σε 30 λεπτά και τα βαρέα όπλα θα έχουν φτάσει στο νησί εντός δύο ωρών. Από εκεί και μετά η εκκαθάριση τυχόν διάσπαρτων θυλάκων αντίστασης που θα έχουν επιβιώσει του βομβαρδισμού από το πυροβολικό και τα ΜΕΑ θα είναι εύκολη υπόθεση. Οι Έλληνες πρέπει να ξυπνήσουν αύριο το πρωί και να μάθουν πως ένα ολόκληρο κατοικημένο νησί τους βρίσκεται στα χέρια της Τουρκίας.
Δίπλα στον Cem ο Volkan κάθεται σιωπηλός και πολύ νευρικός. Νωρίτερα, μόλις είχε τελειώσει η ενημέρωση για την αποστολή, είχε αντιδράσει έντονα. Φώναζε μπροστά στους άλλους της σειράς του “γιατί να μην περιμένουμε τους βατραχανθρώπους να έρθουν από το Focas (Φώκαια); Γιατί να προσγειωθούμε στο λιμάνι αντί να ισοπεδώσουμε πρώτα όλο το σκατόνησό τους με πυροβολικό;” Όταν με πλήρη εξάρτηση προχωρούσαν προς επιβίβαση είχε προσπαθήσει να μείνει πίσω στη σειρά για να μην επιβιβαστεί στο πρώτο ελικόπτερο. Μάταια. Όταν είδε τον Cem να παίρνει θέση στο ίδιο ελικόπτερο με εκείνον μονολογούσε «όχι δίπλα σε αυτόν τον γκαντέμη!».
Λιμάνι Καστελόριζου, 26 Ιουλίου, Ώρα 20:53: Με τις διόπτρες νυκτερινής όρασης δύο άνδρες της Ζ’ ΜΑΚ προσεγγίζουν τη βραχώδη νησίδα Ψωραδιά λίγο έξω από την είσοδο του λιμανιού του Καστελόριζου. Βγάζουν το μεγάλο υδατοστεγές κιβώτιο οπλισμού έξω και τραβάνε το μαύρο φουσκωτό τους στη βραχώδη ακτή. Φορτωμένοι με πολλά κιλά οπλισμού και πυρομαχικών, παίρνουν στα χέρια το κιβώτιο και γρήγορα ανεβαίνουν προς τα χαλάσματα ενός ερειπωμένου κτιρίου στη νοτιοανατολική πλευρά της μικρής νησίδας.
26 Ιουλίου, Ώρα 20:57: Ο συνταγματάρχης Καραγιάννης ψάχνει στο νυκτερινό ουρανό από θέση επόπτευσης κάπου στα 401 σκαλιά που ανεβαίνουν απότομα τη ράχη της πόλης. Μόνο ο ήχος ενός γρύλλου διακόπτει την κατά τα άλλα απόλυτη ησυχία. Πιστεύει ότι η επίθεση δεν θα αργήσει. Οι Τούρκοι θα θέλουν να εκμεταλλευτούν όλες τις ώρες σκοταδιού για να ολοκληρώσουν την επιχείρησή τους. Και εκείνος αυτό θα έκανε στη θέση τους. Πολύ σύντομα η εκτίμησή του επιβεβαιώνεται. Ο χαρακτηριστικός θόρυβος στροφείων Blackhawk φτάνει στα αυτιά του. Στην αρχή πνιγμένος και μουντός. Διακόπτεται για λίγο και μετά ξανά, πιο δυνατά. Ώσπου, οι μαύρες σιλουέτες των τουρκικών ελικοπτέρων εμφανίζονται μια-μια στη διόπτρα του. Δύο επιθετικά ελικόπτερα παίρνουν ύψος και περιστρέφονται αργά κατοπτεύοντας τη ζώνη ρίψης για απειλές. Τα υπόλοιπα προχωρούν αργά και χαμηλά προς το λιμάνι. Το πρώτο ανάβει τον προβολέα του.
Οι άνδρες του Καραγιάννη που παρακολουθούν και αυτοί ακροβολισμένοι σε διάφορα σημεία ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Το μόνο που ανακοινώνει ο συνταγματάρχης στον ασύρματο είναι: «Τρυγόνια στον κήπο».
26 Ιουλίου, Ώρα 20:58: Από ψηλά η πόλη του νησιού Meis φαίνεται σκοτεινή και άδεια. Κάποια τραπέζια και καρέκλες καταστημάτων βρίσκονται στη θέση τους αλλά καμία κίνηση στο λιμάνι, στα καταστήματα ή στα γύρω σπίτια δεν είναι ορατή. Φαίνεται πως οι Έλληνες παράτησαν την πόλη βιαστικά; Ο Cem το ελπίζει, αλλά δεν του φαίνεται πολύ λογικό. Όλο αυτό θα μπορούσε να είναι παγίδα.
Το ελικόπτερό τους παίρνει θέση αιώρησης 15 μέτρα πάνω από τη ζώνη ρίψης στο λιμάνι. Αμέσως οι δύο υπαξιωματικοί πετούν τα σχοινιά έξω. Ο Cem πιάνει το σκοινί του πρώτα, όπως έχει εκπαιδευτεί, και μετά ανοίγει το μεταλλικό κλιπ που απελευθερώνει αυτόματα τον ιμάντα ασφαλείας. Μαζί με τους υπόλοιπους σηκώνεται, γυρίζει με πλάτη στο κενό και παίρνει θέση καθόδου. Πολύ γρήγορα οι 8 Τούρκοι κομάντος βρίσκονται στο έδαφος. Αμέσως τρέχουν να λάβουν κάλυψη στα παρακείμενα τοιχία. Οι δύο υπαξιωματικοί πέφτουν τελευταίοι και τρέχουν και αυτοί προς το μέρος τους. Όλοι τους σημαδεύουν τα όπλα τους προς πιθανές θέσεις βολής του αντιπάλου. Όμως ακόμα τίποτα, απόλυτη ησυχία. Το ελικόπτερό τους αποχωρεί και γρήγορα το δεύτερο παίρνει τη θέση του. Μόλις πατάνε στο έδαφος, οι καταδρομείς του δευτέρου αγήματος τρέχουν και αυτοί προς τα τοιχία, ενώ η πρώτη ομάδα, αυτή του Cem, προωθείται πιο μπροστά, προς τα πρώτα σπίτια. Ο νευρικός Volkan τρομάζει ξαφνικά και γυρίζει το όπλο του απότομα προς ένα στενό καλντερίμι. Μια γάτα πήδηξε στο πεζούλι λίγα μέτρα πιο πέρα και τους κοιτάζει με τα μάτια της να λαμπυρίζουν στο σκοτάδι. «Ηρέμησε ηλίθιε» του λέει ο αξιωματικός που βρίσκεται δίπλα του. Ο Cem λίγο πιο πίσω καλύπτεται στον τοίχο ενός τουριστικού καταστήματος. Όλα τα προϊόντα, κουκλάκια, μπλουζάκια, κομπολόγια, κρέμονται ακόμα στις προβολές τους έξω στο δρόμο. Ο Cem παρατηρεί κάτι παράξενο. Στη βιτρίνα υπάρχουν βάσεις από κούκλες μανεκέν. Όμως τα ρούχα είναι πεταμένα κάτω και οι κούκλες… λείπουν.
Αεροδρόμιο, 26 Ιουλίου, Ώρα 20:59: Στο αεροδρόμιο τα τρία δίδυμα Α/Α πυροβόλα Rheinmetall έχουν υψωμένες τις κάνες τους προς τον ξάστερο ουρανό. Στις θέσεις των πυροβολητών κάθονται οι κούκλες από τα καταστήματα ρούχων του λιμανιού. Αντί για καλοκαιρινά αξεσουάρ και σανδάλια φορούν κράνη και στολές αγγαρείας. Άλλες δύο κούκλες με πλήρη εξάρτηση και τυφέκια G3A4 βρίσκονται εντός κυκλικής οχύρωσης με σακιά άμμου. Ο λοχαγός Γεωργίου από θέση πρηνηδόν στο όρυγμα #7 παρατηρεί με τα κιάλια του. Ξαφνικά μια λάμψη φωτίζει τη νύχτα προς τη δυτική άκρη του διαδρόμου. Κοιτάζει. Ο κρότος της έκρηξης φτάνει στα αφτιά του δύο δευτερόλεπτα αργότερα. Το πρώτο Rheinmetall πρέπει να χτυπήθηκε. Από το όρυγμα #2 ένας καταδρομέας επιβεβαιώνει: «Μανεκέν #1 επλήγη από αέρος».
Αμέσως ακολουθούν και άλλα πλήγματα, μικρές εκρήξεις εξαιρετικής ακρίβειας. Τα τουρκικά ΜΕΑ από ψηλά εξουδετέρωσαν ταχύτατα τις ανυποψίαστες κούκλες. Σύντομα ακούγεται ο ήχος στροφείων ελικοπτέρων. Δύο επιθετικά Τ129 ανεβαίνουν κάθετα πίσω από το βράχο και εμφανίζονται στη δυτική άκρη του διαδρόμου. Από ύψος περίπου 150 ποδών και με τα όπλα τους προτεταμένα εποπτεύουν τους κρατήρες με τα διαλυμένα πυροβόλα, τα κράνη, τις καμένες κούκλες ανάμεσα στα αποκαΐδια. Δεν διακρίνουν άλλη δραστηριότητα, ούτε κάποιο θερμικό ίχνος στην περίμετρο του αεροδρομίου με τα FLIR τους. Δίνουν σήμα στα μεταφορικά ελικόπτερα να ανέβουν. Ο λοχαγός Γεωργίου ενημερώνει στον ασύρματο: «Τρυγόνια και στην ταράτσα».
Λιμάνι, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:01: Στο λιμάνι έχουν ήδη κατέβει τριάντα Τούρκοι κομάντος ενώ παίρνει θέση το τέταρτο ελικόπτερο για να αποβιβάσει τους επόμενους δέκα. Ο Cem κοιτάζει μέσα από τη διόπτρα του το σκοπευτικό του όπλου του που σημαδεύει τα μικρά μπαλκόνια των γύρω σπιτιών. Σκέφτεται πως κάθε δευτερόλεπτο που περνά αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες να καταλάβουν την πόλη χωρίς μάχη. Ίσως τελικά να είναι τόσο τυχεροί;
Όχι. Εκείνη τη στιγμή ακούγεται ένας υπόκωφος κρότος από πίσω τους και αμέσως μετά ένα δυνατό σφύριγμα στον αέρα. Πριν προλάβει καν να γυρίσει το κεφάλι του μια δυνατή έκρηξη στον ουρανό φωτίζει το δρόμο και τα σπίτια. Ένα από τα δύο επιθετικά ελικόπτερα πέφτει φλεγόμενο στο νερό στη μέση του λιμανιού. Τί έγινε; Ο πιλότος του ελικοπτέρου που αποβίβαζε κομάντος εκείνη τη στιγμή στρέφει απότομα για να διαφύγει. Οι τελευταίοι δύο που δεν είχαν προλάβει να κατέβουν από τα σχοινιά πέφτουν από ψηλά και τραυματίζονται, ο ένας κρατάει το πόδι του σφαδάζοντας από τους πόνους. Στην ενδοεπικοινωνία ακούγονται φωνές από τους αρχηγούς των αγημάτων, «γρήγορα αποβιβάστε!» ενώ κάποιοι φωνάζουν ότι είδαν τη βολή να έρχεται από το νησί. Ποιο νησί δεν είναι ξεκάθαρο αρχικά. Η δεύτερη εκτόξευση αντιαεροπορικού πυραύλου Stinger όμως γίνεται ορατή από τους περισσότερους. Με αφετηρία τη νησίδα Ψωραδιά πίσω από το λιμάνι διαγράφει μια φωτεινή ευθεία και χτυπάει ένα S-70 γεμάτο κομάντος. Η ουρά του ελικοπτέρου αποκόπτεται τελείως και το σκάφος αρχίζει να περιδινίζεται ανεξέλεγκτα. Χτυπάει στα βράχια στη δυτική άκρη του λιμανιού και τυλίγεται σε μια μπάλα φωτιάς. «Εκεί είναι, στο ξερονήσι!».
Το δεύτερο επιθετικό ελικόπτερο σπεύδει προς την Ψωραδιά. Ανοίγει πυρ γαζώνοντας τη μικρή νησίδα με καταιγισμό βολίδων 20 χιλ. Μόλις εντοπίζει το ερειπωμένο κτίριο ο πυροβολητής εκτοξεύει δύο ρουκέτες των 2,75 ιντσών εναντίον του. Οι παλαιοί τοίχοι διαλύονται αμέσως. Τα χαλάσματά τους εκτοξεύονται ψηλά στον αέρα ενώ το θυμωμένο Τ129 συνεχίζει να βάλλει προς κάθε σπιθαμή του άγονου βράχου. Στο πρώτο πέρασμα πάνω από τον στόχο δεν διακρίνουν τίποτα. Εξουδετέρωσαν την απειλή; Ενώ αιωρούνται ψάχνοντας για πτώματα ή στόχους, ο κυβερνήτης φωνάζει στον πυροβολητή του: «Εκεί, εκεί! Στο νερό! Ώρα 10!».
Ένα μαύρο φουσκωτό προσπαθεί να επιστρέψει από την Ψωραδιά στο Καστελόριζο. Ο πυροβολητής αμέσως το στοχεύει και πατάει τη σκανδάλη. Το περιστρεφόμενο πυροβόλο εξαπολύει φονικό πυρ και διαλύει το φουσκωτό. Μαύρα κομμάτια εκσφενδονίζονται μαζί με πίδακες νερού και χάνονται στα νερά. Καθώς περνούν πάνω από τα λιγοστά συντρίμμια που επιπλέουν, οι Τούρκοι χειριστές ανακοινώνουν πως σκότωσαν τους εχθρούς. Δεν γνωρίζουν πως το μόνο που σκότωσαν ήταν τα άδεια κιβώτια που βρισκόντουσαν στο φουσκωτό. Περίπου 100 μέτρα πιο δυτικά, οι δύο άνδρες της Ζ’ ΜΑΚ κολυμπούν αθόρυβα στα σκοτεινά νερά, επιστρέφοντας στο Καστελόριζο για να συνεχίσουν τη μάχη.
Αεροδρόμιο, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:04: Το πρώτο ελικόπτερο έχει αφήσει τους κομάντος του δίπλα στο μικρό κτίριο του αεροδρομίου, ενώ άλλα δύο ρίχνουν σχοινιά λίγο πιο μπροστά και πάνω στον διάδρομο. Από τον ασύρματο μαθαίνουν πως στην πόλη υπάρχει ανταλλαγή πυρών και κατάρριψη ελικοπτέρων. Ο κυβερνήτης του ενός Τ129 που περιπολεί πάνω από την ανατολική άκρη του διαδρόμου σκέφτεται πως η ομάδα του είναι πιο τυχερή αφού τα ΜΕΑ εξουδετέρωσαν την άμυνα των Ελλήνων εδώ. Την ίδια στιγμή βλέπει μια φωτεινή γραμμή να πλησιάζει ταχύτατα από τον λόφο στην ώρα 2 του. Είναι το τελευταίο πράγμα που αντικρύζει καθώς το ελικόπτερό του δέχεται πλήγμα από πύραυλο Stinger και εκρήγνυται στον αέρα μαζί με τα καύσιμα και τα πυρομαχικά του. Αμέσως οι καταδρομείς που εκτέλεσαν τη βολή πέφτουν μέσα στο όρυγμα #8 και τραβούν το δίχτυ παραλλαγής αντι-IR πάνω από τα κεφάλια τους.
Το δεύτερο επιθετικό ελικόπτερο εφορμά από τη δυτική άκρη του διαδρόμου σπέρνοντας βολίδες 20 χιλ. και ρουκέτες των 2,75 ιντσών προς την πλαγιά από όπου ήρθε ο πύραυλος. Στις διόπτρες νυκτός δεν βλέπουν κάτι. Ψάχνουν θερμικά ίχνη με το FLIR όμως, εκτός από ορισμένες μικροεστίες φωτιάς, δεν φαίνεται τίποτα. Πυρά φορητών όπλων χτυπούν την πλαγιά καθώς τα τρία αγήματα κομάντος που έχουν πατήσει γη ανοίγουν πυρ. Άλλα δύο ελικόπτερα αφήνουν τα αγήματά τους κοντά στο κτίριο του αεροδρομίου. 50 Τούρκοι είναι τώρα στο έδαφος και συγκεντρώνουν τα πυρά τους από το κτίριο του αεροδρομίου προς την πλαγιά. Πυροβολούν στα τυφλά. Όποιος κρύβεται εκεί δεν θα τολμήσει να σηκώσει κεφάλι. Ώσπου…
Ένα βλήμα Stinger εκτοξεύεται από την απέναντι πλαγιά. Σε ένα δευτερόλεπτο χτυπάει το άλλο επιθετικό ελικόπτερο από πίσω. Το κουφάρι του πέφτει με δύναμη στο έδαφος δίπλα στον διάδρομο. Οι φλόγες φωτίζουν τους πρόποδες των λόφων, όμως και πάλι δεν φαίνεται τίποτα. Δύο ακόμη S-70 προσεγγίζουν τη ζώνη ρίψης παρόλο που δεν είναι ασφαλής. Οι χειριστές τους τα κρατούν ψύχραιμα σε αιώρηση μέχρι να κατέβουν ταχύτατα άλλοι είκοσι κομάντος. Αποχωρούν αμέσως προς τα ανατολικά όπως λέει το σχέδιο πτήσης ώστε να συνεχίσουν να έρχονται τα φορτωμένα ελικόπτερα από τα δυτικά. Οι χειριστές τους γνωρίζουν ότι έτσι θα περάσουν μπροστά από τις θέσεις βολής των αντιαεροπορικών πυραύλων που κατέρριψαν ήδη τα δύο Τ129. Αποχωρώντας ταχύτατα αφήνουν θερμικά δολώματα σε επαναλαμβανόμενες ριπές δεξιά και αριστερά τους. Οι φωτοβολίδες φωτίζουν το διάδρομο και τις πλαγιές. Όμως κανείς δεν βάλλει εναντίον τους και αποχωρούν αλώβητα.
Ο λοχαγός Γεωργίου που συντονίζει από το όρυγμα #7, έχει αναθέσει την επόμενη βολή στο όρυγμα #2. Ένας καταδρομέας του ΕΤΕΔ ξαπλωμένος βιδώνει γρήγορα τη μπαταρία στο κάτω μέρος του εκτοξευτή. Σηκώνεται από το όρυγμα και αμέσως σημαδεύει ένα S-70 γεμάτο κομάντος που προσεγγίζει τον διάδρομο και ρίχνει σχοινιά. Ακούει τον χαρακτηριστικό συνεχόμενο ήχο και νιώθει τη δόνηση στο μάγουλό του που σημαίνουν πως ο ανιχνευτής IR έχει τον στόχο. Απελευθερώνει την ασφάλεια, ανεβάζει το σημάδι του λίγο ψηλότερα και πατάει τη σκανδάλη. Το βλήμα πετάγεται έξω από τον πυροσωλήνα και μόλις οκτώ μέτρα πιο μπροστά πυροδοτεί τον κινητήρα του. Αυτή η βολή είναι η πιο φονική. Κανείς από το ελικόπτερο δεν είχε προλάβει να πέσει στο έδαφος. Δέκα κομάντος και δύο μέλη του πληρώματος σκοτώνονται ακαριαία από την έκρηξη, ενώ ο καταδρομέας πέφτει γρήγορα πίσω στο όρυγμά του, κάτω από το δίχτυ παραλλαγής μαζί με τους άλλους δύο συναδέλφους του. Οι Τούρκοι κομάντος στο έδαφος, καλυμμένοι όπως-όπως γύρω από το κτίριο πυροβολούν συνεχώς προς όλες τις κατευθύνσεις. Όμως αυτός ο εχθρός… είναι αόρατος.
Λιμάνι, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:09: Στο κτίριο της αστυνομίας, στη δυτική πλευρά της πόλης, δύο άνδρες της Ζ’ ΜΑΚ παρακολουθούν καλυμμένοι από τα παράθυρα του πρώτου ορόφου την επιχείρηση των Τούρκων στην απέναντι πλευρά του λιμανιού. Ένας εθνοφύλακας από το τάγμα πεζικού που τον έχουν προσκολλήσει πάνω τους, παρατηρεί τον εντυπωσιακό οπλισμό που είναι απλωμένος σε ένα πανί δίπλα τους: Αντιαεροπορικός εκτοξευτής Stinger με 2 βλήματα. Τυφέκιο Barrett των 0,50 ιντσών. Εξαπλό βομβιδοβόλο των 40 χιλ. Τυφέκια εφόδου SCAR-L. Χειροβομβίδες, εκρηκτικά, διόπτρες, ηλεκτρονικά, μπαταρίες. Σφίγγει στα χέρια του το τίμιο G3 του με τα σιδερένια σκοπευτικά και κοιτάζει και αυτός από το διπλανό παράθυρο. Οι Τούρκοι συνεχίζουν να αποβιβάζουν άνδρες στο λιμάνι απέναντι. Γιατί δεν τους χτυπάμε; Δεν έχει στο αυτί του τις ενδοεπικοινωνίες της Ζ’ ΜΑΚ και δεν ξέρει τί συμβαίνει. Τους πλησιάζει μπουσουλώντας και ρωτάει ψιθυριστά: «Γιατί τους αφήνουμε να κατέβουν;».
Χωρίς να τον κοιτάξει, ο ένας καταδρομέας απαντάει: «Όσο έχουν άνδρες στο έδαφος δεν ισοπεδώνουν την πόλη».
Πολύ σύντομα η ηρεμία στο σκοτεινό δωμάτιο τελειώνει. Οι δύο καταδρομείς λαμβάνουν μια εντολή στα ακουστικά τους και αμέσως παίρνουν τους Stinger. «Εσύ κάτσε εδώ» του λένε και ανεβαίνουν βιαστικά στην ταράτσα. Ο εθνοφύλακας κοιτάζει προς το λιμάνι. Άλλο ένα τουρκικό ελικόπτερο πλησιάζει και παίρνει θέση πάνω από την προβλήτα. Θα είναι αυτό το τυχερό άραγε; Ναι. Ακούει ένα σφύριγμα ακριβώς από πάνω του, βλέπει μια γραμμή καπνού στον ουρανό και μετά… έκρηξη. Το ελικόπτερο λαμπαδιάζει στον αέρα και πέφτει φλεγόμενο στις ψαρόβαρκες από κάτω. Όσοι βρίσκονταν μέσα πέθαναν ακαριαία.
Djibouti, Αν. Αφρική, 26 Ιουλίου, Ώρα (Ελλάδος) 21:12: Το αεροσκάφος ΑΣΕΠΕ E2D Advanced Hawkeye του γαλλικού ναυτικού περιμένει στην άκρη του διαδρόμου της γαλλικής στρατιωτικής βάσης στο Djibouti. To σχέδιο πτήσης ασφαλούς διέλευσης στρατιωτικού αεροσκάφους έχει υποβληθεί εδώ και 30 λεπτά στις αιγυπτιακές αρχές. Η έγκριση επιτέλους ήρθε. O πύργος ελέγχου δίνει εντολή και ο κυβερνήτης ανεβάζει στροφές στους κινητήρες και απελευθερώνει τα φρένα των φωτισμένων τροχών του. Το αεροσκάφος ξεχύνεται στο διάδρομο και σύντομα αφήνει το έδαφος. Στρέφει αμέσως βόρεια στον νυκτερινό ουρανό. Η πορεία του πάνω από την Ερυθρά Θάλασσα θα το φέρει σύντομα εντός αιγυπτιακού εναέριου χώρου. Και μετά… Στην ανατολική Μεσόγειο.
Καστελόριζο, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:15: Στο αεροδρόμιο η κατάσταση για τους Τούρκους είναι δύσκολη. Μέχρι τώρα, τρια ελικόπτερα γεμάτα κομάντος καταστράφηκαν, το ίδιο και τρία επιθετικά ελικόπτερα. Οι υπόλοιποι 80 άνδρες του πρώτου κύματος αποβιβάστηκαν και βρίσκονται αγκιστρωμένοι γύρω από τα μικρά κτίρια του αεροδρομίου. Στο έδαφος δεν έχουν δεχτεί καθόλου πυρά προς το παρόν. Οι ίδιοι σταμάτησαν να βάλλουν προς την πλαγιά και κάνουν συντήρηση πυρομαχικών μέχρι να έρθουν ενισχύσεις. Από τον ασύρματο ο επικεφαλής τους ενημερώνεται πως 4 επιθετικά ελικόπτερα θα βρίσκονται στο αεροδρόμιο εντός πέντε λεπτών, ενώ τα S-70 σπεύδουν να φορτώσουν το δεύτερο κύμα. Σκυμμένος πίσω από ένα κοντό τοίχο, ο Τούρκος παρακολουθεί τη σκοτεινή πλαγιά δυτικά του διαδρόμου. Βλέπει μια μικρή έκρηξη. Μιλάει στον ασύρματο. Συντονίζει τις βολές των μικρών κατευθυνόμενων βομβών τύπου MAM-C που αφήνονται από κάποιο αθέατο UAV ψηλά στο νυκτερινό ουρανό.
Ο λοχίας Καβουλάκος της Ζ’ ΜΑΚ κοιτάζει υπομονετικά μέσα από τη διόπτρα του τυφεκίου Barret των 0,50. Οι Τούρκοι κομάντος καλύπτονται ανεπαρκώς. Παρότι δεν φέρουν διακριτικά βαθμού, έχει εντοπίσει τον επικεφαλής που μιλάει στον ασύρματο και δίνει οδηγίες. Ο ίδιος ο Καβουλάκος παραμένει για ώρες θαμμένος στη θέση του σε ένα ψηλό σημείο κατόπτευσης του βόρειου υψώματος, άγνωστο ακόμα και στους καταδρομείς του ΕΤΕΔ που κρύβονται στα ορύγματα λίγο πιο χαμηλά. Μόνο η κάννη και ο φλογοκρύπτης του τυφεκίου του εξέχουν ελάχιστα από τους ξερούς θάμνους. Και δίπλα του να περπατούσες, δεν θα καταλάβαινες ότι είναι εκεί.
Ο καταδρομέας έχει πάρει από πριν τις αποστάσεις από πολλά ορόσημα στο αεροδρόμιο με αποστασιόμετρο λέηζερ. Τώρα ξέρει ακριβώς που να ρυθμίσει το σκοπευτικό του για κάθε βολή. Το κτίριο του αεροδρομίου είναι κοντά, μόλις 340 μέτρα. Πλαϊνός άνεμος αμελητέος. Παίρνει μια ανάσα και πιέζει τη σκανδάλη. Η πανίσχυρη βολίδα, ικανή να διαπερνά λεπτή θωράκιση και να σταματά κινητήρες φορτηγών, διανύει την απόσταση σε λιγότερο από μισό δευτερόλεπτο. Το κεφάλι του Τούρκου αξιωματικού, το χέρι του και το ακουστικό του ασυρμάτου εξαφανίζονται μέσα σε έναν πίδακα από αίμα και σάρκες που βάφουν κόκκινη την άσφαλτο της πίστας του αεροδρομίου.
Λιμάνι, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:20: Ο Cem προωθείται αργά και αθόρυβα μαζί με τους συντρόφους του παραμένοντας όσο μπορεί σε σκοτεινά σημεία. Έχουν χάσει την υποστήριξη από τα ελικόπτερα που έχουν πέσει. Και αυτοί περιμένουν ενισχύσεις. Στο λιμάνι επικρατεί ησυχία. Ο επικεφαλής αξιωματικός των 80 κομάντος διατάσσει να προωθηθούν προς επίτευξη του πρώτου ΑΝΣΚ, που είναι η κατάληψη της ανατολικής πλευράς του λιμανιού και της ζώνης ρίψης των ελικοπτέρων.
Μπροστά από τον Cem ένας άνδρας ξαφνικά γονατίζει. Αμέσως μετά σωριάζεται μπρούμητα και το αίμα του ξεχύνεται από το άψυχο κορμί του σε μια λίμνη που μεγαλώνει γρήγορα. «Ελεύθερος σκοπευτής!» φωνάζει ο Cem στην ενδοεπικοινωνία. Δεν άκουσε τη βολή. Έχουν σιγαστήρες και ρίχνουν από μακριά. Αμέσως τους περικυκλώνει ο ήχος από σφαίρες που χτυπούν στους τοίχους, στα κουφώματα, εξοστρακίζονται στο έδαφος. Όλοι πέφτουν να καλυφθούν όπου και όπως μπορούν. Κάποιοι φωνάζουν στην ενδοεπικοινωνία ότι χτυπήθηκαν. Είναι εκτεθειμένοι από την απέναντι πλευρά του λιμανιού, δυτικά. Ο επικεφαλής τους διατάζει να υποχωρήσουν προς έναν φαρδύ πλακόστρωτο δρόμο που οδηγεί ανατολικά, μέσα στην πόλη, μακριά από το ελεύθερο πεδίο του λιμανιού. Υπάρχουν ακόμα τραπέζια από εστιατόρια και καφέ εκεί. Ο Cem αφήνει τη θέση του και ορμά όσο πιο γρήγορα μπορεί προς τον πλακόστρωτο δρόμο. Πέφτει πίσω από ένα χαμηλό τοιχίο στην είσοδο ενός εστιατορίου. Έχει λαχανιάσει και η καρδιά του χτυπά γρήγορα και δυνατά. Τουλάχιστον εδώ δεν βρέχει σφαίρες.
Ο συνταγματάρχης Καραγιάννης που παρακολουθεί από μακριά ενημερώνει τους καταδρομείς του: «Ποντίκια μπαίνουν στη φάκα».
Αεροδρόμιο, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:26: Το πρώτο επιθετικό ελικόπτερο Τ129 του σχηματισμού εμφανίζεται από τη δυτική άκρη του διαδρόμου. Δεν μένει χαμηλά αλλά παίρνει ύψος τριακοσίων ποδών και σημαδεύει τη βόρεια πλαγιά πάνω από τα κουφάρια των κατεστραμμένων Τ129 του πρώτου κύματος. Ο πυροβολητής του εξαπολύει καταιγισμό ρουκετών 2,75 ιντσών αδειάζοντας μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τους κάλαθους του ελικοπτέρου του. Η βόρεια πλαγιά τραντάζεται, χώμα και πέτρες κατρακυλούν προς το διάδρομο, ενώ από τη σκόνη στον ουρανό η ορατότητα εκμηδενίζεται. Το ελικόπτερο στρέφει και αποχωρεί παίρνοντας ύψος ασφαλείας. Ένα από τα άλλα τρία που αιωρούνται ψηλότερα, πλησιάζει και παίρνει τη θέση του πρώτου ελικοπτέρου για να συνεχίσει τις βολές κατά της δυτικής πλαγιάς. Το πλήρωμα περιμένει να καταλαγιάσει η σκόνη για να μπορέσει να δει πού πυροβολεί μέσα από τα σκοπευτικά του. Ξαφνικά, η ένδειξη IR Warning αναβοσβήνει και ο προειδοποιητικός ήχος γεμίζει το πιλοτήριο. Στην νότια πλαγιά πίσω τους, ένας πύραυλος Stinger αφήνει τον πυροσωλήνα και θέτει σε λειτουργία τον πυραυλοκινητήρα του. Tο ελικόπτερο τραντάζεται από μια έκρηξη. Κλάσματα του δευτερολέπτου αργότερα, μια δευτερογενής πιο δυνατή έκρηξη από τον γεμάτο κάλαθο ρουκετών της δεξιάς πτέρυγας, το διαλύει στον αέρα.
Τα άλλα τρία T129 από μεγαλύτερο ύψος αμέσως εξαπολύουν πυρά προς το σημείο. Καταιγισμός από ρουκέτες και βολίδες των 20χιλ. των πυροβόλων τους χτυπούν τη νότια πλαγιά. Ο λοχαγός Γεωργίου κρυμμένος βαθιά στο όρυγμά του προσπαθεί να επικοινωνήσει με το όρυγμα #4 που εκτέλεσε την τελευταία βολή, μόλις 100μ. ανατολικά από το δικό του όρυγμα. Δεν απαντούν. Ίσως να χτυπήθηκαν. Οι ρουκέτες συνεχίζουν τα εκρήγνυνται μανιασμένα στην επιφάνεια. Ο βράχος γύρω τους σείεται αλλά προς το παρόν αντέχει. Και τότε… Τρεις σχεδόν ταυτόχρονες εκρήξεις ακούγονται από μακριά. Ο βομβαρδισμός σταματάει αμέσως. «Αλεπού Maroon #1, Fox3. Kill τρία helos πάνω από το αεροδρόμιο».
Ο αρχηγός του σχηματισμού των δύο F-16V που πετούν νοτίως του Καστελόριζου, κάτω από τη μύτη του S-400 στα 300 πόδια, εξαπέλυσε 4 από τους 6 πυραύλους AIM-120C7 που φέρει το αεροσκάφος του προς τα τουρκικά ελικόπτερα. Αυτός και ο νο. 2 του έχουν ακόμη όπλα, όμως πρέπει να απομακρυνθούν άμεσα. Ένα ζεύγος τουρκικών F-16 βόρεια του Καστελόριζου τους έχει εντοπίσει με τα ραντάρ του. Πιθανόν ήδη να έχει εξαπολύσει βλήματα ημι-ενεργούς καθοδήγησης εναντίον τους. Από ύψος άφεσης 25.000 ποδών, οι τουρκικοί πύραυλοι θα έχουν σημαντικό πλεονέκτημα ενέργειας και βεληνεκούς έναντι των ελληνικών. Τα ελληνικά αεροσκάφη στρέφουν αμέσως νότια για να διαφύγουν με μετάκαυση, ώστε να εξαντλήσουν το προωθητικό τους οι εχθρικοί πύραυλοι πριν τους φτάσουν. Όμως πριν τρία λεπτά ο νο 2 είχε ενημερώσει τον αρχηγό του για «Bingo Fuel» (επάρκεια καυσίμου για επιστροφή στη βάση). Η χρήση μετάκαυσης σημαίνει πως θα αναγκαστούν να προσγειωθούν στο Καστέλι αντί για τη Σούδα.
Λιμάνι, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:33: Οι Τούρκοι κομάντος έχουν ανασυνταχθεί στο πλακόστρωτο στενό που οδηγεί σε ένα μικρό πλατειάκι γεμάτο τραπεζοκαθίσματα καταστημάτων. Φρέσκα αγήματα από το δεύτερο κύμα προσγειώνονται στην προβλήτα του λιμανιού πίσω τους. Όμως άλλα δύο επιθετικά ελικόπτερα έχουν καταστραφεί από βολές πυραύλων Stinger. Ο επικεφαλής του πρώτου κύματος, προφυλαγμένος μέσα στη σκοτεινή σάλα ενός εστιατορίου, διατάσσεται να προσχωρήσει με τους άνδρες του στο εσωτερικό και να καθαρίσει την ανατολική πλευρά της πόλης από τυχόν ομάδες αντιαεροπορικών. Ο Τούρκος διοικητής από το Kas χρειάζεται ένα ασφαλές προγεφύρωμα άμεσα. Μόλις λαμβάνει τις εντολές από τον επικεφαλής, ο Cem καταλαβαίνει πως θα πρέπει να ελέγξουν και να καθαρίσουν ένα-ένα όλα τα σπίτια.
Με μια ομάδα άλλων τεσσάρων κομάντος βγαίνει από το εστιατόριο. Περπατούν σκυφτοί όσο πιο γρήγορα μπορούν για να καταλάβουν το διπλανό κτίριο. Ο Cem βλέπει ένα καλώδιο στο πεζοδρόμιο. Βγαίνει από το εσωτερικό του εστιατορίου που βρισκόντουσαν. Συνεχίζει για πολλά μέτρα στο πλακόστρωτο και χάνεται σε μια πόρτα τρία σπίτια πιο μπροστά. Τί είναι αυτό; Πέρα από το οπτικό πεδίο του Cem, το καλώδιο συνεχίζει μέσα στο σπίτι, ανεβαίνει τις σκάλες στον πρώτο όροφο, διασχίζει το διάδρομο και φτάνει στο δωμάτιο που βλέπει στην πλατεία. Είναι συνδεδεμένο με έναν μεταλλικό διακόπτη τον οποίο κρατάει ένας άνδρας της Ζ’ ΜΑΚ στο σκοτάδι. Κλείνει τον διακόπτη τρεις συνεχόμενες φορές: «Κλακ, κλακ, κλακ». Ένα ασθενές ηλεκτρικό σήμα μεταδίδεται στην άλλη άκρη του καλωδίου, μέσα στη σάλα του εστιατορίου, όπου βρίσκονται ακόμα ο Τούρκος επικεφαλής και αρκετοί άνδρες του. Δύο νάρκες κατά προσωπικού τύπου Claymore είναι κρυμμένες πίσω από τρόφιμα, πάνω σε ένα ράφι, στο επίπεδο του θώρακα για μέγιστη φονικότητα. Η πυροδότησή τους απελευθερώνει εκατοντάδες μεταλλικά σφαιρίδια μέσα στον κλειστό χώρο, σκοτώνοντας ακαριαία όσους βρίσκονταν μέσα. Τα τζάμια του καταστήματος εκτινάσσονται μακριά, το ίδιο και όσοι κομάντος βρισκόντουσαν κοντά. Μερικά δευτερόλεπτα ησυχίας ακολουθούν. Ο Cem, που στεκόταν λίγα μέτρα πιο μπροστά, κρατάει τα αυτιά του με τα χέρια του. Τα τύμπανά του βουίζουν, κοντεύουν να σπάσουν. Βλέπει αρκετούς συντρόφους του στο έδαφος ζαλισμένους. Κάποιοι τρέχουν να τους βοηθήσουν. Και τότε… αρχίζει το εχθρικό πυρ.
Από τα σκοτεινά παράθυρα των απέναντι κτιρίων δέχονται καταιγισμό βολίδων. Κάποιοι χτυπιούνται πριν καν συνέλθουν από την έκρηξη. Ένας άνδρας δίπλα στον Cem πέφτει από πλήγμα στον μηρό και ουρλιάζει από τους πόνους. Ο Cem τον αρπάζει από το αλεξίσφαιρο γιλέκο και τον σέρνει μακριά από το δρόμο που είναι εκτεθειμένοι στο εχθρικό πυρ. Μπροστά του βλέπει μια μικρή εσοχή στον εξωτερικό τοίχο ενός σπιτιού. Προσπαθεί να τη φτάσει τραβώντας τον τραυματία που αφήνει μια κόκκινη γραμμή στο πλακόστρωτο πίσω του. Μόλις φτάνει, βρίσκει εκεί τον Volkan που κρύβεται κολλημένος στον τοίχο.
«Φύγε από δω γκαντέμη» του φωνάζει ο Volkan μόλις τον βλέπει. «Δεν χωράνε άλλοι εδώ δε βλέπεις; Φύγε δίνεις στόχο!». Ο Volkan βρίσκεται σε πανικό, τρέμει. Πριν προλάβει να απαντήσει ο Cem νιώθει ένα χτύπημα στην ωμοπλάτη που τον πετάει στο έδαφος. Πονάει, όμως η θωράκιση σταμάτησε τη βολίδα. Ο άνδρας που έσερνε είναι νεκρός, χτυπήθηκε στο κράνος. Στο σημείο συνεχίζουν να πέφτουν βροχή οι σφαίρες. Πεσμένος βλέπει τον Volkan να το βάζει στα πόδια. Σταματάει μπροστά από μια πόρτα και τη χτυπάει μανιασμένα με το κοντάκι του όπλου του για να ανοίξει. Τίποτα. Σημαδεύει την κλειδαριά και πυροβολεί. Ένας υπόκωφος γδούπος ακούγεται ανάμεσα στους πυροβολισμούς. Ο Volkan γυρίζει τρομαγμένος το κεφάλι του τη στιγμή που ένα βομβίδιο των 40 χιλ. πέφτει στο σημείο που στέκεται.
Αθήνα, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:42: Στο νοσοκομείο Ευαγγελισμός, μια μακριά ουρά από πολίτες κάθε ηλικίας περιμένει υπομονετικά. Έχουν ανταποκριθεί στο κάλεσμα για έκτακτη αιμοδοσία για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας. Παρά τη μεγάλη αναμονή, κανείς δεν παραπονιέται. Μια τηλεόραση που κρέμεται από βάση στο ταβάνι μεταδίδει συνεχείς ενημερώσεις. Η ροή του προγράμματος διακόπτεται εκτάκτως για απ’ ευθείας μετάδοση σημαντικών δηλώσεων από τις Βρυξέλλες. Όλοι στην αίθουσα αναμονής στρέφουν το βλέμμα τους στην οθόνη και περιμένουν σε απόλυτη ησυχία.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Κομισιόν εμφανίζεται μπροστά στις κάμερες και ξεκινάει την ανάγνωση της δήλωσης. Η Κομισιόν έχει προβεί επανειλημμένως σε συστάσεις και στις δύο πλευρές, ωστόσο, οι σημερινές εξελίξεις και ειδικότερα οι διαφαινόμενες επιχειρήσεις της Τουρκίας στο Καστελόριζο συνιστούν καταπάτηση ευρωπαϊκού εδάφους και αμφισβήτηση των Ευρωπαϊκών συνόρων. Κατά συνέπεια, σε συνεννόηση με τον Γάλλο πρόεδρο και τον Γερμανό Καγκελάριο, η Κομισιόν αποφάσισε την επιβολή οικονομικών μέτρων κατά της Τουρκίας, με άμεση εφαρμογή και με ισχύ μέχρι την κατάπαυση των εχθροπραξιών και την έναρξη συνομιλιών με διαμεσολάβηση του Αμερικανού προέδρου. Τα μέτρα περιλαμβάνουν πάγωμα της τελωνειακής διασύνδεσης της Τουρκίας με την Ε.Ε., πάγωμα της πρόσβασης της Κεντρικής Τράπεζας της Τουρκίας σε αποθεματικά της σε ευρωπαϊκό συνάλλαγμα, πάγωμα στοιχείων ενεργητικού του τουρκικού κράτους εντός της Ε.Ε., πάγωμα στοιχείων που ανήκουν σε μέλη της τουρκικής κυβέρνησης, κ.ο.κ..
Όταν τελειώνει την απαρίθμηση των μέτρων ο πρόεδρος φεύγει βιαστικός χωρίς να απαντήσει σε ερωτήσεις. Το πρόγραμμα επιστρέφει στο στούντιο του σταθμού, όπου οι δημοσιογράφοι σχολιάζουν σε πανηγυρικό κλίμα τις θετικές εξελίξεις. Οι πολίτες που περιμένουν στην αιμοδοσία του “Ευαγγελισμός” δεν μοιράζονται την αισιοδοξία των σχολιαστών. Τους αγνοούν και επιστρέφουν ανήσυχοι στις οθόνες των κινητών τους.
Καστελόριζο, Λιμάνι, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:51: Ο Volkan ανοίγει τα μάτια του. Είναι ζωντανός αλλά δεν μπορεί να σηκωθεί. Είναι πεσμένος στην είσοδο του σπιτιού με τα πόδια του μέσα στα αίματα. Η έκρηξη διέλυσε την πόρτα. Κλαίγοντας από τον πόνο σέρνεται με τους αγκώνες του προς τα μέσα. Καταβάλλοντας τεράστια προσπάθεια φτάνει σε κάποιο τοίχο και σταματάει. Έξω η μάχη συνεχίζεται. Θα μείνει εδώ κρυμμένος μέχρι να τελειώσουν όλα. Τα μάτια του τσούζουν από τη σκόνη και τα δάκρυα, δεν βλέπει καλά. Όμως… Καθώς συνηθίζει το σκοτάδι διακρίνει κάποια κίνηση. «Ποιος είναι εκεί;» φωνάζει «Ποιος είναι!».
Μια υπερήλικη νησιώτισσα καθόταν ακίνητη σε μια καρέκλα στο σαλόνι της. Σηκώνεται αργά και τον πλησιάζει. «Τί θέλεις; Φύγε, θα σε σκοτώσω!» της φωνάζει στα τούρκικα. Εκείνη συνεχίζει προς το μέρος του ατάραχη. Οι λάμψεις της μάχης φωτίζουν το πρόσωπό της από το παράθυρο. Το βλέμμα της είναι ήρεμο, σχεδόν χαμογελαστό. Ο Volkan αβοήθητος και άοπλος συνεχίζει να της φωνάζει να κάνει πίσω. Εκείνη σκύβει από πάνω του και χαϊδεύει το κεφάλι του. «Τί θέλει από μένα», αναρωτιέται ο Volkan, «τρελή είναι η παλιόγρια;». Και τότε νιώθει κάτι κρύο να ακουμπάει το λαιμό του. Ενώ τον χαϊδεύει, με το άλλο της χέρι η γιαγιά φέρνει ένα μεγάλο κουζινομάχαιρο κάτω από το σαγόνι του και το πιέζει. Έντρομος νιώθει το κρύο μέταλλο να μπαίνει στη σάρκα του και να κλειδώνει το σαγόνι, τη γλώσσα και τον ουρανίσκο του, να προχωράει ακόμα πιο πάνω. Χωρίς να μπορεί να βγάλει μιλιά, σβήνει κοιτάζοντάς την στα μάτια.
Η γερόντισσα σηκώνεται, σκουπίζει τα χέρια της στην ποδιά της και αμίλητη ανεβαίνει τις ξύλινες σκάλες προς τον επάνω όροφο. Παίρνει μια ελληνική σημαία από το δωμάτιο και βγαίνει στο μικρό μπαλκόνι. Η μάχη ακριβώς από κάτω μαίνεται. Εκείνη δεν ακούει καν τους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις. Σηκώνει τον ιστό ψηλά και αρχίζει να κραδαίνει τη σημαία δεξιά και αριστερά, σαν άλλη κυρά της Ρω. Τελικά, μια σύντομη ριπή όπλου τη σταματά.
Αεροδρόμιο, 26 Ιουλίου, Ώρα 21:59: Ο λοχαγός Γεωργίου δεν έχει επικοινωνία με το όρυγμα #4. Οι υπόλοιποι ανέφεραν πως βρίσκονται ακόμα στις θέσεις τους. Κάτω από το δίχτυ παραλλαγής σηκώνει ελάχιστα το κεφάλι του για να παρατηρήσει με τα κιάλια. Οι Τούρκοι είναι εγκλωβισμένοι μέσα στα 3 κτίρια του αεροδρομίου, καθώς οι βολές του ελεύθερου σκοπευτή της Ζ’ ΜΑΚ τους απαγορεύουν οποιαδήποτε κίνηση στην ανοικτή πίστα. Ο ήχος μαχητικών αεροσκαφών φτάνει από κάπου κοντά. Μικρής ισχύος εκρήξεις κτυπούν σποραδικά τη βόρεια πλαγιά. Πρέπει να είναι από Τουρκικά ΜΕΑ. Προς το παρόν οι Τούρκοι δεν διακινδυνεύουν βολές πυροβολικού τόσο κοντά στους κομάντος τους αλλά και στον πολύτιμο διάδρομο. Για πόσο ακόμα όμως;
4ν.μ. νότια Καστελόριζου, 26 Ιουλίου, Ώρα 22:08 Ο αντιπλοίαρχος Bozkurt εντοπίζει με τα κιάλια του στον βραδινό ορίζοντα τη σιλουέτα ενός πλοίου. Όλα τα φώτα του είναι σβηστά, το ίδιο και οι επικοινωνίες του, όπως άλλωστε και στη δική του φρεγάτα, σύμφωνα με το πρωτόκολλο. Υπό το σεληνόφως μπορεί να ξεχωρίσει τη χαρακτηριστική μυτερή πλώρη και τον ψηλό ιστό των φρεγατών τύπου O.H. Perry. Είναι η φρεγάτα Gökova. Δίνει εντολή στον σηματωρό να χαιρετίσει με οπτικό σινιάλο και συνεχίζει να παρακολουθεί μέσα από τα κιάλια του. Από την Gökova απαντούν. Λογικά θα σηκώσουν το ελικόπτερο με τον αντικαταστάτη του άμεσα.
«Ο τραπεζοκόμος έχει φέρει τα πράγματά μου από την καμπίνα μου;».
«Μάλιστα κύριε κυβερνήτα» απαντάει ο ύπαρχος. «Βρίσκονται στο υπόστεγο του ελικοπτέρου ήδη».
Ο αντιπλοίαρχος κοιτάζει πάλι μέσα από τα κιάλια του. Ίσως είναι η τελευταία φορά που στέκεται σε γέφυρα φρεγάτας. Η νύχτα είναι ήσυχη, η θάλασσα ήρεμη. Μα ξαφνικά… Βλέπει έναν μεγάλο πίδακα νερού να σηκώνεται στην πλώρη της φρεγάτας Gökova! Το πλοίο τραντάζεται, σηκώνεται η πλώρη του ψηλά, αποκόπτεται από το υπόλοιπο σκάφος! Μόλις ξαναπέφτει στο νερό, φτάνει στη γέφυρα της Göksu ο ήχος από τη δυνατή έκρηξη.
«Συναγερμός ΑΒΧ!» φωνάζει προς τον ύπαρχο και η σειρήνα του πλοίου αμέσως επαναλαμβάνει «Συναγερμός ΑΒΧ πολέμου! Συναγερμός ΑΒΧ πολέμου!».
Η φρεγάτα Gökova ακρωτηριασμένη, μετά βίας κρατιέται στην επιφάνεια του νερού, ενώ η πλώρη και το πυροβόλο της εξαφανίζονται στην αφρισμένη θάλασσα. Πολλά μίλια νοτιότερα και σε βάθος 150 μέτρων, τα υδρόφωνα του υποβρυχίου S-120 “Παπανικολής” ακούν τα πάντα. Ο τορπιλισμός της Gökova αποτελεί εκδίκηση για το “Ξένος”. Ο κυβερνήτης του “Παπανικολή” αποφασίζει να αφήσει την πληγωμένη Göksu και να αποχωρήσει αθόρυβα χωρίς άλλες αδιακρισίες που ίσως αποκαλύψουν τη θέση του. Θα ξοδέψει τις τορπίλες του σε υψηλότερης αξίας στόχους.
Λιμάνι, 26 Ιουλίου, Ώρα 22:18: Το πρώτο κύμα των Τούρκων κομάντος έχει υποστεί σοβαρές απώλειες και έχει χάσει τον διοικητή του στην έκρηξη του εστιατορίου. Ενώθηκαν με τους άνδρες του δεύτερου κύματος και υπό τις διαταγές του επικεφαλής αξιωματικού ανασυντάχθηκαν. Δύο εύστοχες βολές φορητών ρουκετοβόλων εξαφάνισαν τους επάνω ορόφους δύο σπιτιών και τελικά τα εχθρικά πυρά σταμάτησαν. Οι στρατιώτες που έσπευσαν να καταλάβουν τα κατεστραμμένα σπίτια βρήκαν όπλα και πυρομαχικά αλλά κανένα πτώμα. Ο διοικητής από το Kas πιστεύει ότι οι Έλληνες δεν έχουν πολλούς άνδρες και σίγουρα όχι πολλούς πυραύλους Stinger, αφού τους φυλάνε για τα επιθετικά ελικόπτερα. Όμως δεν ξέρει πόσους ακριβώς και δεν θέλει να διακινδυνέψει άλλα S-70 γεμάτα άνδρες. Οι περίπου 130 κομάντος που βρίσκονται ήδη εκεί θα πρέπει να καθαρίσουν τουλάχιστον το ανατολικό κομμάτι της πόλης πριν στείλει άλλες ενισχύσεις από αέρος.
Ο Cem διατάσσεται να προχωρήσει με μια ομάδα 10 ανδρών σε ένα στενό που οδηγεί βορειοανατολικά. Υπάρχουν πέντε-έξι διώροφα σπίτια εκεί, πίσω από το λιμάνι, που θα μπορούσαν να προσφέρουν θέση βολής αντιαεροπορικών. Οι άνδρες προωθούνται ήσυχα με τις πλάτες στους τοίχους, τις διόπτρες στα μάτια και τα όπλα προτεταμένα. Καθώς το φως του φεγγαριού φωτίζει το πλακόστρωτο, εκείνοι φροντίζουν να μένουν στο σκοτάδι δίπλα στα σπίτια. Ξαφνικά ακούγεται ένας μεταλλικός χτύπος στις πέτρες. Οι περισσότεροι γυρνούν να δουν τί είναι. Βλέπουν μέσα από τις διόπτρες τους ένα μικρό μεταλλικό σωλήνα στη μέση του δρόμου. Αμέσως μετά, ένας δυνατός κρότος και μια λάμψη πλημμυρίζουν το στενό. Η χειροβομβίδα κρότου-λάμψης τυφλώνει και κουφαίνει τους περισσότερους. Ακούγονται πυρά όπλων και αρκετοί πέφτουν χτυπημένοι χωρίς να μπορούν να δουν από πού βάλλονται και προς τα πού να κρυφτούν.
Ο Cem πετάει τη διόπτρα του και τρίβει τα μάτια του καθώς πέφτει ενστικτωδώς προς τα δεξιά. Μπουσουλώντας ανεβαίνει σκαλιά, σέρνεται και φτάνει σε μια πόρτα. Οι σφαίρες ακούγονται παντού δίπλα του. Πέφτει με όλο το βάρος του σώματός του στην ξύλινη πόρτα και αυτή υποχωρεί. Μπαίνει μέσα. Η όρασή του επανέρχεται σιγά σιγά. Κρατάει σφιχτά το όπλο του. Προχωράει σκυφτός σε έναν μικρό διάδρομο. Στο πρώτο δωμάτιο δεν υπάρχει κανείς. Βλέπει όμως ένα ιατρικό κρεβάτι και νοσηλευτικό εξοπλισμό. Ελέγχει το δεύτερο δωμάτιο. Ούτε εδώ κανείς, μόνο βιτρίνες με φάρμακα και ένα γραφείο. Μένει το τελευταίο δωμάτιο στο τέρμα του διαδρόμου. Σηκώνει το όπλο του και μπαίνει.
Μια νεαρή κοπέλα με ιατρική φόρμα στέκεται παγωμένη, κολλημένη στον τοίχο. Δίπλα της ένα κρεβάτι με κάποιον τραυματία. Ο ναύτης Βερόνης είναι αναίσθητος, με ορό, το σεντόνι που καλύπτει το σώμα του μουσκεμένο από αίματα. Ήταν αδύνατο να μετακινηθεί προς το μοναστήρι και η γιατρός αποφάσισε να μείνει μαζί του. Τώρα κοιτάζει τρομοκρατημένη το βαμμένο με φούμο πρόσωπο του Cem και το όπλο του που τη σημαδεύει. Σκύβει προς τον Βερόνη και τον αγκαλιάζει, καλύπτοντας τον με το σώμα της. Ο Cem κατεβάζει το όπλο του. Εκείνη τον κοιτάζει βουρκωμένη. Της κάνει νόημα με το δάχτυλό του στα χείλη να κάνει ησυχία. Μετά βγαίνει έξω.
Η μάχη στο στενό ξαφνικά σταμάτησε. Οι Έλληνες σκοπευτές αποχώρησαν μόλις ήρθαν ενισχύσεις των τούρκων με φορητά αντιαρματικά. Ένας δεκανέας βλέπει τον Cem που βγαίνει από το κτίριο.
«Άδειο;» τον ρωτάει.
«Άδειο» απαντάει.
Συνεχίζεται εδώ
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι τελείως συμπτωματική.
