Ο υπολοχαγός Παναγιώτου του τάγματος Eθνοφυλακής Καρπάθου βρίσκεται έξω από το φυλάκιο παρατήρησης στο βόρειο τμήμα του νησιού. Από υψόμετρο 490 μέτρων, το φυλάκιο έχει περίοπτη θέση επόπτευσης του στενού της Καρπάθου, μεταξύ του νησιού και της Ρόδου στα βορειοανατολικά. Με τα κιάλια του παρατηρεί τον ορίζοντα προς βορρά, στα δυτικά της Ρόδου. Αυτό το πρωινό της 25ης Ιουλίου 2029, ο βοριάς έχει καθαρίσει την ατμόσφαιρα και η ορατότητα είναι καλή. Μέσα από τα κιάλια του διακρίνει αχνά τις σιλουέτες πολεμικών πλοίων, τέσσερα ή πέντε, ίσως και περισσότερα πιο πίσω τους.
Ο δεκαεννιάχρονος οπλίτης Καλατζάκος πλησιάζει τον υπολοχαγό του λαχανιασμένος.
«Κύριε υπολοχαγέ! Στο χωριό η τηλεόραση λέει έχουν κι’ άλλον ένα στόλο οι Τούρκοι πιο βόρεια, κοντά στη Λήμνο!»
Ο νεαρός εθνοφύλακας επέστρεψε από το Τρίστομο που είχε κατέβει για προμήθειες, κυρίως τσιγάρα δηλαδή. Ο υπολοχαγός συνεχίζοντας να κοιτάζει με τα κιάλια του απαντάει:
«Το ξέρω Καλατζάκο. Δεν σου είπα να μη χαζεύεις στο καφενείο;».
«Δεν χάζευα κύριε υπολοχαγέ, απλώς έπαιζε η τηλεόραση στο μίνι μάρκετ όσο ψώνιζα! Αυτά εκεί τί είναι, δικά μας ή δικά τους;».
«Δεν μπορώ να καταλάβω, είναι πολύ μακριά».
Εκείνη τη στιγμή ακούγεται ο ήχος μαχητικών. Ένα ζεύγος αεροσκαφών διέρχεται πάνω από το σημείο τους σε χαμηλό ύψος, μετά στρίβει βόρεια προς Ρόδο. Ο υπολοχαγός προλαβαίνει να τα κοιτάξει με τα κιάλια του.
«Αυτά πάντως είναι δικά μας».
Το πολιτικό περιβάλλον στο Αιγαίο το καλοκαίρι του 2029
Προς το τέλος της δεκαετίας του 2020 οι διεθνείς τιμές ενέργειας παραμένουν υψηλές και η εξόρυξη των κατ’ εκτίμηση μεγάλων κοιτασμάτων που βρίσκονται κάτω από τη θάλασσα του Αιγαίου αποτελεί μια οικονομικά βιώσιμη επένδυση. Ταυτόχρονα, η οικονομία της Τουρκίας δεν έχει ανακάμψει, κάθε άλλο. Η αναγκαστική απομάκρυνση από τη Ρωσία μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας είχε βελτιώσει κάπως τα προσχήματα στις σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ, ωστόσο η οικονομία της Τουρκίας, που ούτως ή άλλως αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα, δέχτηκε ένα επιπλέον ισχυρό πλήγμα. Ο τουρκικός λαός στενάζει από τη συνεχιζόμενη ανέχεια και οι ηγέτες της γείτονος αδυνατούν να τον τιθασεύσουν, όπως έκανε επί καιρώ ο αριστοτέχνης απελθών πρόεδρος Ερντογάν. Οι εθνικιστικές φωνές πληθαίνουν και η χώρα χρειάζεται περισσότερο από ποτέ άμεση εισροή ρευστού στην οικονομία και εκτόνωση της συσσωρευμένης λαϊκής οργής.
Η Ελλάδα παρακολουθεί τις εξελίξεις με τη γνωστή της αυτοσυγκράτηση. Δεν έχει επεκτείνει τα εθνικά της ύδατα στα 12 ν.μ., ούτε έχει προχωρήσει σε εκμετάλλευση κοιτασμάτων, μη θέλοντας να φανεί πως διαταράσσει τις ισορροπίες στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ. Κύριο μέλημα της χώρας τα προηγούμενα χρόνια ήταν η ανάκαμψη της οικονομίας που δοκιμάστηκε επί σειρά ετών από τις πανδημίες και την ενεργειακή κρίση. Ο επανεξοπλισμός στις αρχές της δεκαετίας του 2020 επιβάρυνε ακόμα περισσότερο το δημόσιο χρέος.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις των δύο χωρών
Στα χρόνια που μεσολάβησαν, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) έχει ενισχυθεί από 3 υπερσύγχρονες γαλλικές φρεγάτες FDI HN των 32 πυραύλων Aster 30 εκάστη. Στη μία έχει τοποθετηθεί ήδη το νέο σύστημα ECM, άλλη μια βρίσκεται στο ναύσταθμο για την εγκατάστασή του, ενώ η τρίτη είναι επιχειρησιακή μεν αλλά δεν διαθέτει ακόμη ECM – το πρόγραμμα άργησε να ξεκινήσει καθώς οι διαπραγματεύσεις με τους Γάλλους για την τιμή του ήταν χρονοβόρες. Το Π.Ν. ενισχύθηκε επίσης με 4 νέες κορβέτες, κυρίως ανθυποβρυχιακού προσανατολισμού, οι οποίες ναυπηγήθηκαν όλες στο εξωτερικό και παραδόθηκαν εντός πενταετίας. Τέλος, το Π.Ν. έχει εκσυγχρονίσει τις φρεγάτες ΜΕΚΟ 200 με νέα ηλεκτρονικά και λειτουργεί ακόμη 5 από τις 10 γερασμένες Ολλανδικές φρεγάτες S – οι υπόλοιπες 5 παροπλίστηκαν και κανιβαλίστηκαν για ανταλλακτικά.
Το Τουρκικό Ναυτικό (Τ.Ν.) από την άλλη, έχει την αριθμητική υπεροπλία. Έχει παραλάβει τρεις από τις τέσσερις νέες φρεγάτες κλάσης Istanbul οι οποίες μαζί με τις τέσσερις κορβέτες Ada αποτελούν τα πιο σύγχρονα πλοία του. Οι υπόλοιπες κύριες μονάδες επιφανείας είναι επίσης σχετικά γερασμένες – οκτώ ΜΕΚΟ 200 και οκτώ G-Class (πρώην αμερικανικές O.H. Perry). Ωστόσο, οι μισές είναι αναβαθμισμένες με σύγχρονα ηλεκτρονικά, κελιά κάθετης εκτόξευσης (VLS) και αντιαεροπορικούς πυραύλους. To «διαμάντι του στέμματος» του Τ.Ν. όμως, ακούει στο όνομα TCG Anadolu. Είναι το πλοίο αμφίβιων επιχειρήσεων (LHD) του τουρκικού στόλου που εξήλθε πρόσφατα των στενών του Βοσπόρου, έμφορτο με δέκα οπλισμένα μη-επανδρωμένα αεροχήματα (ΜΕΑ) και δέκα ελικόπτερα S-70 Seahawk και AH-1W Super Cobra. Τέλος, το Τ.Ν. διαθέτει ήδη τρία από τα έξι συνολικά υπερσύγχρονα υποβρύχια αναερόβιας πρόωσης γερμανικής σχεδίασης Type 214, σε αντιστάθμιση των 4 Ελληνικών υποβρυχίων του τύπου (συν 1 αναβαθμισμένο παλαιότερο).
Στον αέρα, η Ελληνική Πολεμική Αεροπορία (Π.Α.) απολαμβάνει σημαντικό πλεονέκτημα καθώς δεν υστερεί σημαντικά σε αριθμούς αλλά υπερέχει ποιοτικά του αντιπάλου. Διαθέτει 24 Rafale με πυραύλους Meteor τα οποία δεν αντιμετωπίζονται με αξιώσεις από κανένα μαχητικό της Τουρκικής Αεροπορίας (Τ.Α.). Οι οικονομικές δυσκολίες δεν επέτρεψαν την αγορά περισσότερων Rafale, παρά μόνο την αναβάθμιση του συνόλου των F-16 στο επίπεδο V και την αγορά αρκετών σύγχρονων όπλων κρούσης. Επιχειρούν επίσης ακόμα τα περίπου 20 Mirage 2000-5 Mk II.
H T.Α. από την άλλη, δεν έχει καταφέρει να αγοράσει νέα αεροσκάφη ή να εκσυγχρονίσει τα 230 γερασμένα F-16 της, ένεκα των δυσκολιών στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ αλλά και της παραπαίουσας οικονομίας της. Έχει όμως επενδύσει στην αγορά μιας δεύτερης πυροβολαρχίας αντιαεροπορικών πυραύλων S-400, σε αντιαεροπορικές συστοιχίες μικρής και μέσης εμβέλειας τοπικής ανάπτυξης και σε έναν τεράστιο αριθμό UCAVs, που υπολογίζονται σε 400-500 με πλήρη φόρτο όπλων.
Στο Στρατό Ξηράς δεν έχουν υπάρξει θεαματικές εξελίξεις εκατέρωθεν. Έτσι, οι τουρκικές δυνάμεις εξακολουθούν να απολαμβάνουν ένα ποσοτικό αλλά και ποιοτικό πλεονέκτημα λόγω της πολεμικής εμπειρίας τους σε διάφορα μέτωπα τα τελευταία χρόνια.
Κρίση και κλιμάκωση
Στις αρχές Ιούλιου του 2029, καθώς ανεβαίνουν οι θερμοκρασίες, ανεβαίνει επίσης ο υδράργυρος στις σχέσεις των δύο χωρών. Η Άγκυρα στέλνει για άλλη μια φορά ερευνητικά πλοία στο νότιο Αιγαίο. Οι NAVTEX από τις δύο χώρες διαδέχονται η μια την άλλη και αλληλοακυρώνονται. Το Π.Ν. παρακολουθεί αρχικά τις κινήσεις του τουρκικού στολίσκου με μόλις 2 μικρές μονάδες στην περιοχή, μια πυραυλάκατο και μια κανονιοφόρο. Άλλωστε, αυτές οι πλόες των τουρκικών ερευνητικών και πολεμικών πλοίων έχουν γίνει ρουτίνα πλέον.
Όμως αυτή τη φορά, οι Τούρκοι δεν περιορίζονται απλώς σε σεισμικές έρευνες σε διεθνή ύδατα και διαφιλονικούμενη ΑΟΖ. Σε απόσταση μόλις 10 ν.μ. από τη Ρόδο, και συνοδευόμενο από τουρκικά πολεμικά, το TPAO Yavuz ποντίζει το γεωτρύπανό του! Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ελλάδας από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη τίθενται σε αυξημένη επιφυλακή, οι άδειες ανακαλούνται και αποστέλλονται διπλωματικά διαβήματα προς πάσα κατεύθυνση. Μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων η κρίση κλιμακώνεται επικίνδυνα. Οι στόλοι των δύο χωρών συναντιούνται σχεδόν σύσσωμοι στο Αιγαίο. Η απευθείας επικοινωνία Αθήνας-Άγκυρας έχει καταρρεύσει. ΗΠΑ και Γερμανία συστήνουν αυτοσυγκράτηση και στις δύο πλευρές.
Η Αθήνα επικαλείται το Σύμφωνο Αμοιβαίας Αμυντικής Συνδρομής με τη Γαλλία. Ο νέος Γάλλος πρόεδρος υποχρεώνεται από την υπογραφή του προκατόχου του να απαντήσει θετικά, όμως οι γαλλικές ναυτικές δυνάμεις θα χρειαστούν περίπου 35 μέρες για να προετοιμαστούν, να αποπλεύσουν και να καταφθάσουν. Καθώς τα τουρκικά πρωτοσέλιδα απαιτούν να δοθεί ένα καλό μάθημα στους Έλληνες, η Αθήνα συνειδητοποιεί πως είναι μόνη της.
Η αντιπαράθεση των στόλων
Το Τ.Ν. στις αρχές Ιουλίου είχε φροντίσει να είναι διαθέσιμο επιχειρησιακά το TCG Anadolu αλλά και το μεγαλύτερο μέρος του στόλου. Έτσι, χώρισε τις μονάδες του σε δύο Ομάδες Μάχης Επιφανείας (ΟΜΕ): Την ΟΜΕ#2 South, που εξήλθε από το ναύσταθμο της Σμύρνης και υποστηρίζει τα τουρκικά γεωτρύπανα στο νότιο Αιγαίο, και την ΟΜΕ#1 North, που εξέρχεται τώρα και αυτή των Στενών με νοτιοδυτική κατεύθυνση και άγνωστες προθέσεις. Αυτή η βόρεια ομάδα μάχης περιλαμβάνει το TCG Anadolu ως ναυαρχίδα της.
O ελληνικός στόλος έχει χωριστεί επίσης σε δύο ΟΜΕ, η μια με εντολή τη στενή παρακολούθηση των τουρκικών γεωτρύπανων και πολεμικών μεταξύ Σητείας και Ρόδου, ενώ η δεύτερη έσπευσε βόρεια να συναντήσει την τουρκική ομάδα μάχης που βγήκε στο Αιγαίο από τον Βόσπορο. Το Π.Ν. δεν έχει διαθέσιμη μια από τις 3 φρεγάτες FDI στην οποία εκτελούνται εργασίες τοποθέτησης ECM, ενώ σε μια πυραυλάκατοι Ρουσσέν και μια φρεγάτα S εκτελούνταν επίσης εργασίες συντήρησης όταν ξέσπασε η κρίση. Μια κορβέτα, δύο πυραυλάκατοι Ρουσσέν και μια ΜΕΚΟ κρατιούνται σαν εφεδρείες στη Σαλαμίνα και τη Σούδα.
Οι μέρες περνούν με ένταση. Το τουρκικό γεωτρύπανο συνεχίζει ανενόχλητο τις εργασίες του, ενώ οι στόλοι παραμένουν σε απόσταση βολής και επιδίδονται σε αλλαγές θέσεων σκακιστικής φύσης. Στον αέρα η Π.Α. φροντίζει να διαθέτει ζεύγη μαχητικών Rafale και F-16V σε αποστολές CAP πάνω από τις δύο περιοχές αντιπαράθεσης επί 24ώρου βάσεως. Οι διαθεσιμότητες βγαίνουν, ωστόσο οριακά και με ηρωικές προσπάθειες. Το προσωπικό εδάφους συσσωρεύει εξάντληση από τις ολονύκτιες βάρδιες για επανεξυπηρέτηση των αεροσκαφών και οι διοικητές λογαριάζουν συνεχώς πώς θα κρατήσουν όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και μηχανές διαθέσιμες για την περίπτωση πολέμου.
Εν τω μεταξύ η Τ.Α. είναι άφαντη. Στις περιπολίες τους οι χειριστές των μαχητικών της Π.Α. εγκλωβίζουν αναρίθμητα ίχνη από Τουρκικά UCAVs (οπλισμένα ΜΕΑ) αλλά κανένα αεροσκάφος. Τα ελληνικά Rafale με το εξαιρετικά ισχυρό ραντάρ τους εντοπίζουν σπάνια κάποιο αεροσκάφος υψηλής αξίας της Τ.Α., δηλαδή ιπτάμενα ραντάρ και τάνκερ, ανατολικά μέσα στην τουρκική ενδοχώρα. Όταν αντιλαμβάνονται τον εντοπισμό τα τουρκικά αεροσκάφη υποχωρούν ακόμα ανατολικότερα. Όλοι καταλαβαίνουν πως ναι μεν η Τ.Α. έχει παραχωρήσει τον αέρα προσωρινά από το φόβο των ισχυρών όπλων της Π.Α., ωστόσο κάνει και συντήρηση δυνάμεων.
Κάπου κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας βρίσκονται τα τουρκικά υποβρύχια. Κανείς δεν γνωρίζει πού ακριβώς. Ούτε τα ελληνικά. Τα πληρώματα έχουν διακόψει κάθε επικοινωνία με την επιφάνεια εδώ και μέρες. Έχουν λάβει θέσεις και περιμένουν.
Το απόγευμα της 25ης Ιουλίου 2029, τα πλοία της Π.Ν. ΟΜΕ#1 North βρίσκονται δυτικά του Πλωμαρίου, σε απόσταση μόλις 50 ναυτικών μιλίων από την τουρκική ομάδα #1 που πλέει αργά μεταξύ Λήμνου και Λέσβου.
Οι θέσεις των στόλων, απόγευμα 25ης Ιουλίου 2029. Οι κύκλοι γύρω από τις τέσσερις Ομάδες Μάχης Επιφανείας (ΟΜΕ) συμβολίζουν την αντιαεροπορική ομπρέλα ακτίνας 100χλμ για τον Aster 30 και 50χλμ για τους ESSM.
Νότιο Αιγαίο, 25 Ιουλίου, Ώρα 17:45: Στη γέφυρα της φρεγάτας Σαλαμίς, η σημαιοφόρος Αντωνοπούλου λαμβάνει άδεια από τον κυβερνήτη να επικοινωνήσει με τα ανήλικα παιδιά της. Έχει να τους μιλήσει τρεις εβδομάδες. Δεν μπορεί να τους πει φυσικά ούτε πού βρίσκεται, ούτε πότε θα γυρίσει. Τους λέει να ακούνε τον μπαμπά, πως τα αγαπάει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο και κλείνει βιαστικά το τηλέφωνο. Ο κυβερνήτης της δίνει εντολή να σκατζάρει τη βάρδια της και να πάει να ξεκουραστεί. Εκείνη ανέκφραστη απαντάει πως είναι καλά. Ο κυβερνήτης επαναλαμβάνει. Εκείνη υπακούει, απομονώνεται και ξεσπάει τη συσσωρευμένη ένταση εβδομάδων σε λυγμούς.
Ώρα 21:20: Στη γέφυρα της φρεγάτας “Κίμων”, τύπου FDI HN, ναυαρχίδας της Ομάδας Μάχης #1, o πλοίαρχος Μπούρλας, διοικητής της ομάδας μάχης, μελετάει τις τελευταίες φωτογραφίες από τον γαλλικό δορυφόρο που δείχνουν τη διάταξη των πλοίων της τουρκικής ομάδας μάχης απέναντί του. Οι φωτογραφίες τραβήχτηκαν μόλις δύο ώρες νωρίτερα. Οι Τούρκοι δεν έχουν αλλάξει διάταξη. Ο παλαιότερες φρεγάτες G-Class προπορεύονται, ενώ το Anadolu πλέει στη μέση της ομάδας του πλαισιωμένο από 3 ΜΕΚΟ και μια Istanbul. Η τελευταία πλέει στα πρύμα του Anadolu. Τον πλοίαρχο απασχολούν οι 16 αντιπλοϊκοί πύραυλοι ATMACA και οι 64 αντιαεροπορικοί HISAR αυτού του πλοίου. Επόμενες προτεραιότητες στοχοποίησης οι τουρκικές ΜΕΚΟ. Το Anadolu μπορεί να το τακτοποιήσει και με πυροβόλα εφόσον θα έχει σακατέψει πρώτα τη συνοδεία του. Ο γρίφος που πρέπει να λύσει ο πλοίαρχος είναι πώς θα περάσουν αρκετά βλήματα από τις ζώνες αντιαεροπορικής άμυνας των Τούρκων. Ξανακάνει τους λογαριασμούς του:
Οι 80 πύραυλοι SM-1 των O.H. Perry δεν τον προβληματίζουν ιδιαίτερα. Είναι παρωχημένης τεχνολογίας, και η καταύγαση στόχου που απαιτούν από τα ραντάρ των πλοίων είναι αργή και προβληματική σε συνθήκες κορεσμού. Πιθανότατα δεν θα τους χρησιμοποιήσει καν ο εχθρός. Ωστόσο, απέναντί του βρίσκεται και ένα εντυπωσιακό απόθεμα 240 πιο σύγχρονων αντιαεροπορικών πυραύλων μέσης εμβέλειας. Αυτό σημαίνει πως ο Τούρκος διοικητής έχει την πολυτέλεια να εξαπολύσει 2 και 3 πυραύλους εναντίον κάθε ελληνικού αντιπλοϊκού πυραύλου που θα βληθεί εναντίον του. Επίσης, η τελευταία ζώνη αεράμυνας των Τούρκων συμπληρώνεται από πυραύλους RAM και ένα σύνολο 13 CIWS πυροβόλων που θα βάλλουν όλα μαζί κατά των επερχόμενων ελληνικών πυραύλων.
Τα τελευταία θα έχουν μικρές πιθανότητες καταστροφής των πιο προηγμένων αντιπλοϊκών του Π.Ν., των MM-40 Exocet Blk III. Ναι, οι Exocet θα περάσουν από τα CIWS τους. Όμως πρέπει να έχουν περάσει πρώτα από τους ESSM και HISAR των Τούρκων. Πράγμα λιγότερο εύκολο. Κάποιος θα πρέπει να κάνει τον λαγό…
Από τους 64 αντιπλοϊκούς πυραύλους στη διάθεση του Έλληνα πλοιάρχου, οι 24 είναι παλαιότερου τύπου Harpoon. Αυτοί θα πρέπει να προσεγγίσουν πρώτοι για να τραβήξουν το πυραυλικό πυρ του αντιπάλου. Οι Exocet θα πρέπει να τρυπώσουν πριν προλάβουν να ρίξουν δεύτερη ομοβροντία. Το σχέδιο παραμένει ως έχει. Ενημερώνει τους κυβερνήτες των άλλων πλοίων της ομάδας και αποσύρεται να ξεκουραστεί για λίγο. Έχει ξεπεράσει τις 24 ώρες άγρυπνος.
25 Ιουλίου, Ώρα 23:45: Ο ύπαρχος του πλοίου, πλωτάρχης Καραγιάννης, που είχε τη γέφυρα, δίνει εντολή να ξυπνήσουν τον κυβερνήτη. «Τί συμβαίνει Νίκο;» ρωτάει ο πλοίαρχος Μπούρλας μόλις ανεβαίνει. Ο ύπαρχος τον ενημερώνει πως η τουρκική ομάδα επιτάχυνε ξαφνικά στους 18 κόμβους με νοτιοδυτική κατεύθυνση 210°. Ο πλοίαρχος κοιτάζει για μια στιγμή την εικόνα του ραντάρ Seafire μέσα από την κονσόλα του συστήματος διαχείρισης μάχης SETIS. «Βγάλτε μου τον Αρχηγό Στόλου τώρα».
26 Ιουλίου, Ώρα 05:47: Ο υποπλοίαρχος Θεοδώρου, κυβερνήτης του ελικοπτέρου MH-60R Aegean Hawk που επιχειρεί από την φρεγάτα “Σαλαμίς”, πετάει στα 120 πόδια από την επιφάνεια της θάλασσας σε απόσταση 10 ν.μ. από την τουρκική ομάδα μάχης. Εδώ και μέρες τα ελικόπτερα της ελληνικής ομάδας εναλλάσσονται στην παρακολούθηση του τουρκικού σχηματισμού. Οι Τούρκοι λαμβάνουν εικόνα των ελληνικών θέσεων από τα MALE UAV τους που πετούν αδιάκοπα σε υψόμετρα άνω των 20.000 ποδών κοντά στην τουρκική ακτογραμμή.
Στην οθόνη πολλαπλών λειτουργιών μπροστά του, ο υποπλοίαρχος βλέπει ειδοποιήσεις για μικρούς εναέριους στόχους, δυο, τρεις, μετά τέσσερις, να εμφανίζονται πάνω από την τουρκική αρμάδα. Γυρνάει τον διακόπτη για να επικοινωνήσει μέσω του ασφαλούς συνδέσμου Link-16 με το πλοίο:
«Γεράκι 1 προς Σαλαμίς, σηκώνουν μη επανδρωμένα. Τα βλέπετε;».
«Θετικόν Γεράκι 1, βλέπουμε τέσσερα. Δώσε οπτική επιβεβαίωση».
Σύντομα ο Θεοδώρου αναφέρει: «Γεράκι 1, tally, τέσσερα ΜΕΑ, χαμηλά».
Το Πρώτο αίμα
26 Ιουλίου, Ώρα 06:21: Ο πλοίαρχος Μπούρλας λαμβάνει ένα κρυπτογραφημένο σήμα από το Αρχηγείο Στόλου. Μόλις το διαβάζει δίνει αμέσως οδηγίες: «Το Γεράκι να επιστρέψει άμεσα! Ο Διγενής να αποχωρήσει άμεσα! Μεταβιβάστε προς όλα τα πλοία: Γενικός Συναγερμός!».
Αμέσως μετά, ακούγονται από τα μεγάφωνα του πλοίου οι λέξεις «Γενικός Συναγερμός! Γενικός Συναγερμός!» ακολουθούμενες από τους επαναλαμβανόμενους συριγμούς του σαλπίσματος. Το πλήρωμα τρέχει προς τις θέσεις μάχης του και ο πλοίαρχος δίνει το σήμα στον ύπαρχο. Αυτός το διαβάζει με τη σειρά του. Λίγο πριν το πρώτο φως υπήρξε ανταλλαγή πυρών στον Έβρο μεταξύ περιπόλων. Υπάρχουν δύο νεκροί δικοί μας και ένα κατεστραμμένο τεθωρακισμένο όχημα. Μάλλον δύο ή τρεις νεκροί ή τραυματίες και από την άλλη πλευρά.
Το κυνήγι του Διγενή
Ώρα 06:24: Το αεροσκάφος έγκαιρη προειδοποίησης της ΠΑ πετάει σε ύψος 20.000 ποδών και απόσταση 80 ν.μ. μιλίων βορειοδυτικά της Ομάδας Μάχης #1. Παρακολουθεί την τουρκική ομάδα μάχης και, κυρίως, τη δραστηριότητα των χαμηλά ιπτάμενων μέσων της. Παραμένει στο όριο της εμβέλειας του Link-16, ώστε να μεταδίδει την εικόνα στα ελληνικά πλοία. Μέσα στο πιλοτήριο η ένδειξη φωνητικής κλήσης από το τερματικό του Link αναβοσβήνει. Ο κυβερνήτης απαντάει στην ασφαλή φωνητική κλήση από τη φρεγάτα Κίμων.
«Διγενή #1 να αποχωρήσεις τάχιστα προς 2-7-0! Υψόμετρο ασφαλείας!»
Χωρίς δεύτερη σκέψη και οποιαδήποτε επικοινωνία με ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας, ο κυβερνήτης ετοιμάζεται για απότομη στροφή και βύθιση με διαδικασία εκτάκτου ανάγκης. Οι πολιτικές πτήσεις έχουν λάβει σύσταση να αποφεύγουν το Αιγαίο αυτή την περίοδο. Ελπίζει πως την έχουν ακολουθήσει.
Ώρα 06:25: Στο Κέντρο Επιχειρήσεων της φρεγάτας “Κίμων” μια από τις κονσόλες του συστήματος SETIS αναβοσβήνει μπροστά στα μάτια του έκθαμβου ραδιοεντοπιστή. Δυο κόκκινες ενδείξεις SAM #1, και SAM #2 εμφανίζονται ξαφνικά στο χάρτη βόρεια της Σμύρνης και επιταχύνουν δαιμονισμένα. Ο Αξιωματικός Επιχειρήσεων βλέπει την εικόνα και αυτός, όρθιος πίσω από την καρέκλα του ραδιοεντοπιστή. Αμέσως αρπάζει το τηλέφωνο και μεταδίδει στη γέφυρα:
«Εκτόξευση 2 Κ/Β, διεύθυνση 0-9-7, απόσταση 9-6 μίλια, κατεύθυνση 2-8-5, ταχύτητα…»
… διστάζει καθώς τα βλήματα αυξάνουν συνεχώς ταχύτητα και ύψος.
«Ταχύτητα 4-0-7-1 χλμ./ω. Διόρθωση, ταχύτητα 4-3-1-0 χλμ./ω».
Για άλλη μια φορά από τα μεγάφωνα αντηχεί σε όλο το πλοίο: «Συναγερμός Α/Α! Συναγερμός Α/Α!» με τους επαναλαμβανόμενους συριγμούς της σειρήνας να ακολουθούν. Το πλήρωμα έχει ακούσει πολλές φορές αυτούς τους ήχους. Όμως μέχρι τώρα προηγούνταν πάντα οι λέξεις «Γυμνάσιο, γυμνάσιο, γυμνάσιο». Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για γυμνάσιο.
Ο πλοίαρχος καταλαβαίνει πως οι Τούρκοι εκτόξευσαν βλήματα S-400. Δίνει εντολή αμέσως για εγκλωβισμό τους, αφήνει τη γέφυρα στον ύπαρχο και τρέχει και ο ίδιος από τον διάδρομο προς το κέντρο επιχειρήσεων. Λίγες στιγμές αργότερα ένας δεύτερος συριγμός της σειρήνας ειδοποιεί το πλήρωμα ότι επίκειται εκτόξευση πυραύλων. Στο πρόστεγο του “Κίμωνα” δύο μεταλλικά καπάκια ανοίγουν απότομα και ο χτύπος τους στο κατάστρωμα μεταδίδεται από τις λαμαρίνες σε όλο το πλοίο. Αμέσως μετά, δύο πύραυλοι Aster 30 εκτοξεύονται από τα κελιά τους. Από τη γέφυρα της “Σαλαμίς” που πλέει λίγο πιο δίπλα, βλέπουν τη φρεγάτα “Κίμων” σχεδόν να εξαφανίζεται μέσα στα καυσαέρια της εκτόξευσης και τους δύο πυραύλους να φωτίζουν τον πρωινό ουρανό καθώς κερδίζουν λυσσαλέα υψόμετρο.
Οι θέσεις των στόλων, 26 Ιουλίου, ώρα 06:24.
Ώρα 06:28: Με ταχύτητα σχεδόν 3,5 Mach οι δύο τουρκικοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι βρίσκονται σε λιγότερο από μισό λεπτό ήδη πάνω από τη Λέσβο και συνεχίζουν βορειοδυτικά προς τη θέση του Διγενή #1. Μόνο αυτός μπορεί να είναι ο στόχος. Τα μαχητικά της Π.Α. που βρίσκονται στην περιοχή μειώνουν διαρκώς το ύψος πτήσης τους όσο πλησιάζουν τους S-400, ώστε εκμεταλλευόμενα την καμπυλότητα της Γης να παραμένουν στο τυφλό σημείο της τουρκικής πυροβολαρχίας, κάτω από τον ορίζοντα (radar shadow). Ο Διγενής #1 όμως είναι υποχρεωμένος να πετά σε μεγαλύτερο ύψος ώστε να κατοπτεύει τις χαμηλές πτήσεις των Τούρκων και να παρέχει εικόνα στο στόλο. Είναι δηλαδή εκτεθειμένος στο θανάσιμο αυτό αντιαεροπορικό στοιχείο της Τουρκίας.
Η αντίδραση του πληρώματος της “Κίμων” ήταν ταχύτατη. Οι δύο Aster 30 που εξαπέλυσαν εντός δευτερολέπτων αγωνίζονται να αυξήσουν την κινητική ενέργειά τους και να αναχαιτίσουν τις απειλές. Όμως μέχρι να καλύψουν την υψομετρική διαφορά, οι ρωσικής κατασκευής πύραυλοι των Τούρκων έχουν προσπεράσει ήδη τη θέση του πλοίου και συνεχίζουν δυτικά. Οι δύο Aster βρίσκονται στο κατόπι τους και πιάνουν πλέον τη μέγιστη ταχύτητά τους στα 4,5 Mach που τους επιτρέπει να κυνηγήσουν τους τόσο δύσκολους στόχους.
Στο Κέντρο Επιχειρήσεων, ο πλοίαρχος και ο Αξιωματικός Επιχειρήσεων στέκονται όρθιοι πίσω από την καρέκλα του επικελευστή στη θέση Α/Α όπλων. Και οι τρεις παρακολουθούν με τα μάτια καρφωμένα στην κονσόλα την πορεία των τεσσάρων βλημάτων. Με γαλάζια εικονίδια και τα χαρακτηριστικά Bird #1 και Bird #2, οι δύο Aster του “Κίμων” μειώνουν συνεχώς την απόσταση από τους δύο κόκκινους SAMs.
Ώρα 06:31: Το επαναλαμβανόμενο ηχητικό σήμα από την κονσόλα γίνεται πιο οξύ καθώς η αντίστροφη μέτρηση για την πρόσκρουση προχωράει 3… 2… 1… Το ραντάρ SeaFire του “Κίμωνα” εντόπισε την έκρηξη. Η αυτοματοποιημένη γυναικεία φωνή του SETIS ανακοινώνει με ηλεκτρονική απάθεια «Splash, SAM #2» και ένας ρόμβος στην οθόνη αντικαθιστά προς στιγμή τα εικονίδια των Bird #2 και SAM #2. Ο Αξιωματικός Επιχειρήσεων μεταδίδει με ένταση «Στόχος 2, κατερρίφθη!». Κανείς δεν πανηγυρίζει ακόμα. Οι πορείες των Bird #1 και SAM #1 συγκλίνουν σε 2… 1… 0, και μετά… τίποτα. Ο Bird #1 εξαφανίζεται από την οθόνη, ενώ ο SAM #1 συνεχίζει την πορεία του.
«Στόχος 1, αποτυχία κατάρριψης!» φωνάζει ο Αξιωματικός Επιχειρήσεων.
Ο πλοίαρχος Μπούρλας διατάζει τον ραδιοεντοπιστή να βρει τον Διγενή #1.
«Διγενή #1, πού βρίσκεσαι; Σε έχασα από το ραντάρ!».
Μέσα στο αεροσκάφος, ο συγκυβερνήτης και το πλήρωμα καμπίνας μπροστά από τις κονσόλες του ΑΣΕΠΕ έσφιγγαν με τα χέρια τους τα μπράτσα των καθισμάτων τους καθώς το αεροσκάφος εκτελούσε απότομο roll δεξιά και dive, σαν να ήταν μαχητικό. Οι κινητήρες ούρλιαζαν ενώ μέσα στο πιλοτήριο το ηχητικό σήμα “Warning-Warning” σύντομα αντικαταστάθηκε από το “Climb-Climb”, καθώς η ένδειξη ALT έπεφτε ραγδαία. Το αεροσκάφος έτρεμε όσο προσπαθούσε να σηκώσει τη μύτη του για να μην καρφώσει στη θάλασσα.
«Είμαστε στο deck Κίμων!» η φωνή του κυβερνήτη της Π.Α. έχει ακόμα ένταση. Είχε κατεβάσει το βαρύ αεροσκάφος του από τα 20.000 σχεδόν στα 100 πόδια ταχύτατα, ξεπερνώντας τα όρια ασφαλείας του κατασκευαστή και διακινδυνεύοντας τη δομική ακεραιότητα του αεροσκάφους.
Φρεγάτα Κίμων: «Διγενή, SAM #1 κατερρίφθη. SAM #2 αποτυχία κατάρριψης, συνεχίζει προς εσάς!».
Λίγα δευτερόλεπτα ησυχίας μεσολαβούν. Όλοι τους γνωρίζουν πως οι Ρωσικής κατασκευής πύραυλοι δεν χρειάζονται καθοδήγηση από την ξηρά στην τερματική φάση της πτήσης τους. Το αεροσκάφος της Π.Α. μπορεί να κρύφτηκε κάτω από τον ορίζοντα και να μην φαίνεται στις κονσόλες των Τούρκων ή των Ελλήνων χειριστών πλέον, ωστόσο ο πύραυλος που το κυνηγά ανοίγει τον δικό του αισθητήρα και ψάχνει ανεξάρτητα τη λεία του από ψηλά.
Τελικά, ο κυβερνήτης του Διγενή #1 απαντά: «Ελήφθη Κίμων. Συνεχίζουμε».
Στο Κέντρο Επιχειρήσεων της “Κίμων” ο επικελευστής που χειρίζεται τη θέση όπλων του SETIS ξεζουμάρει τον χάρτη ώσπου να φανεί σε μια κόκκινη καμπύλη το όριο εμπλοκής των τουρκικών S-400 από τη θέση που έβαλλαν. Ο Διγενής #1 δεν φαίνεται πλέον καθώς πετάει χαμηλά. Βάσει της τελευταίας θέσης του όμως, σίγουρα βρίσκεται ακόμα εντός του βεληνεκούς του πυραύλου και δεν προλαβαίνει να ξεφύγει. Ο πλοίαρχος παίρνει το μικρόφωνο και μιλάει στον Διγενή #1:
«Διγενή, πλοίαρχος Μπούρλας εδώ. Ο Θεός μαζί σας».
«Επισμηναγός Αργυρίου. Και μαζί σας».
Τα δευτερόλεπτα περνούν χωρίς να μιλάει κανείς. O SAM #2 χάνεται από την οθόνη, χωρίς όμως ένδειξη για κάποια έκρηξη. Ο πύραυλος πιθανότατα χάθηκε από το ραντάρ καθώς βούτηξε και αυτός χαμηλά προσεγγίζοντας το θήραμά του.
«Διγενής #1, αναφέρατε τη θέση σας».
Ησυχία.
«Διγενής #1, ακούει;».
«Διγενή #1 αναφέρατε θέση!».
Μετά από μερικές προσπάθειες ακόμη, όλοι συνειδητοποιούν τί έχει συμβεί. Οι χειριστές στο κέντρο επιχειρήσεων του Κίμων, νέα παιδιά που μόλις λίγα χρόνια πριν ήταν μαθητές Λυκείου, έχουν εκπαιδευτεί σε αυτά τα σενάρια ήδη πολλές φορές. Όμως αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δεν είναι σενάριο. Γυρίζουν τις καρέκλες τους και στρέφουν το βλέμμα τους προς τους αξιωματικούς τους, αναζητώντας καθοδήγηση σε αυτές τις δύσκολες ώρες. Ο πλοίαρχος Μπούρλας βγάζει την μάσκα από τη στολή πυροπροστασίας για να φαίνεται το πρόσωπό του. Με ήρεμη φωνή τους ενημερώνει:
«Κύριοι, βρισκόμαστε σε πόλεμο».
Συνεχίζεται εδώ
Το παρόν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας. Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα είναι τελείως συμπτωματική.
