Οι πρόσφατες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στο Καζακστάν γρήγορα εξελίχθηκαν σε βίαιες συγκρούσεις με τις κυβερνητικές δυνάμεις στους δρόμους των πόλεων της χώρας. Η σκληρή καταστολή που ακολούθησε αλλά και η αποστολή ξένων στρατευμάτων στη χώρα – κυρίως ρωσικών – αλλάζουν άρδην την κατάσταση στην περιοχή, στέλνοντας μηνύματα με πολλούς αποδέκτες.
Πολλοί έσπευσαν να παρατηρήσουν ότι ο ρώσος πρόεδρος απέκτησε έναν ακόμη “πονοκέφαλο” με την αμφισβήτηση της κυβερνητικής σταθερότητας στο Καζακστάν, μετά την προσέγγισή της Ουκρανίας από τη Δύση με τα γνωστά αποτελέσματα.
Όμως, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κατάσταση όχι μόνο δεν εξελίχθηκε τελικά αρνητικά για τον ηγέτη της χώρας Τοκάγιεφ αλλά το Κρεμλίνο βρήκε την ευκαιρία
α) να επαναβεβαιώσει τις στενές σχέσεις με το Καζακστάν και την “αφοσίωση” της κυβέρνησης στην επιρροή του αλλά και
β) έστειλε μέσα σε 72 ώρες χιλιάδες στρατιώτες στην ασιατική χώρα.
Το μήνυμα είναι απλό και ξεκάθαρο: τα όποια προβλήματα στο Καζακστάν δεν είναι ανοιχτά σε οποιαδήποτε επέμβαση ή έστω ανάμειξη για τους Ευρωπαίους και γενικά τους Δυτικούς. Το θέμα θα λυθεί “εκ των έσω” και με αυτό η Μόσχα εννοεί το Συμφώνο Συλλογικής Ασφάλειας, μιας στρατιωτικής συμμαχίας πρώην σοβιετικών δημοκρατιών υπό τον σαφέστατο έλεγχο της Ρωσίας.
Οι στενοί δεσμοί της Ρωσίας με το Καζακστάν, η συνεργασία με την Τουρκία και η Δύση
Η Ρωσία διατηρεί στενότατους δεσμούς με το Καζακστάν, μια γειτονική χώρα με πλούσια ενεργειακά κοιτάσματα. Επιπλέον, η Μόσχα συνεργάζεται με τις αρχές του Αλμάτι για την εξόρυξη ουρανίου ενώ σε εξέλιξη είναι συζητήσεις για την πιθανή κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.
Στρατηγική σημασία έχει για την ρωσική κυβέρνηση και το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ το οποίο βρίσκεται στα εδάφη του Καζακστάν και κατασκευάστηκε όταν η χώρα ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια το Καζακστάν άρχισε να διευρύνει τις διεθνείς συνεργασίες του, αναζητώντας νέους εταίρους. Μάλιστα προχώρησε στην ένταξή του στην Ένωση Τουρκικών Κρατών και προμηθεύτηκε τουρκικά drones και τεθωρακισμένα οχήματα από την Άγκυρα.
Παράλληλα, ο επί τρεις δεκαετίες πρόεδρος της χώρας Ναζαρμπάγεφ, είχε πραγματοποιήσει “ανοίγματα” προς τις ΗΠΑ και την ΕΕ, γεγονός το οποίο εξηγεί γιατί η Δύση άργησε ιδιαίτερα να καταδικάσει τη βίαιη καταστολή στη χώρα.
Και όταν το έκανε, ήταν με μία μάλλον “χλιαρή” ευρωπαϊκή ανακοίνωση και τις δηλώσεις Μπλίνκεν, οι οποίες υπογράμμιζαν κυρίως την ενόχληση της Ουάσινγκτον για την αποστολή ρωσικών στρατευμάτων στο Καζακστάν.
Οι “χρωματιστές επαναστάσεις” και η επιβεβαίωση της ρωσικής επιρροής στην περιοχή
Ο Πούτιν δήλωσε ορθά κοφτά σήμερα ότι η Μόσχα δεν θα ανεχθεί «χρωματιστές επαναστάσεις» στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, παραπέμποντας στις εξεγέρσεις στην Γεωργία και στην Ουκρανία.
«Καταλαβαίνουμε ότι δεν πρόκειται ούτε για την πρώτη ούτε για την τελευταία απόπειρα ανάμειξης στις υποθέσεις των χωρών μας», είπε.
«Και δεν θα επιτρέψουμε διατάραξη της κατάστασης στην χώρας μας και δεν θα επιτρέψουμε την ανάπτυξη των σεναρίων των αυτοαποκαλούμενων χρωματιστών επαναστάσεων».
Με δυο λόγια δηλαδή, ο ρώσος πρόεδρος κατέστησε σαφές ότι θα συνεχίζει να επεμβαίνει – προφανώς και στρατιωτικά – όταν θεωρεί ότι θίγονται κρίσιμα ρωσικά συμφέροντα. Εξάλλου, ο ίδιος επιμένει ότι τα ρωσικά στρατεύματα δεν πήγαν… απρόσκλητα στο Καζακστάν. Ο πρόεδρος του Καζακστάν ζήτησε τη σχετική βοήθεια ενώ κατήγγειλε και απόπειρα πραξικοπήματος.
Όσο για το πόσο θα μείνουν οι ρώσοι στρατιώτες στην ασιατική χώρα; Μέχρι να τελειώσουν την αποστολή τους, όπως υπογράμμισε με νόημα ο ρώσος πρόεδρος…
(Με πληροφορίες από την DW και το ΑΠΕ – ΜΠΕ)
