Καθώς η κυβέρνηση εισέρχεται στο τελικό στάδιο της διαδικασίας επιλογής της νέας φρεγάτας, έπεσε η ιδέα οι συντάκτες της ιστοσελίδας μας να γράψουν για το ποιο από τα υποψήφια πλοία προτιμούν.
Έτσι αποφάσισα να προτείνω τη MEKO A200. Όχι γιατί είναι το καλύτερο από τα έξι υποψήφια πλοία, αλλά γιατί μπορεί να βοηθήσει ίσως πιο προσιτά στη συγκρότηση ενός ομοιόμορφου, σύγχρονου πυρήνα κύριων μονάδων που θα οδηγήσει το Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ) στη δεκαετία του 2030, οπότε και ελπίζεται ότι θα υπάρξουν πάλι κονδύλια για νέες φρεγάτες. Και αναφέρομαι σε έναν πυρήνα που θα απαρτίζεται από 4 νέες MEKO A200, 4 εκσυγχρονισμένες MEKO 200HN, καθώς επίσης 7 υποβρύχια με σύστημα AIP. Ένα σύνολο δηλαδή «γερμανικής ποιότητας» και δεδομένης μεταξύ τους υψηλής συμβατότητας για το Ναυτικό μας. Το οποίο γνωρίζει τις ΜΕΚΟ 200, χρησιμοποιεί τα Type 214 και είναι πολύ ικανοποιημένο από αυτά, και μπορεί να εντάξει τις νέες πλατφόρμες γρήγορα από πλευράς εκπαίδευσης και υποδομών.
Είναι αυτονόητο πως σημαντικό κίνητρο για την επιλογή της MEKO A200 είναι η πρωτότυπη (σε σχέση με τον ανταγωνισμό) πρόταση των Γερμανών για αύξηση των ελληνικών υποβρυχίων με σύστημα AIP από 5 σε 7, με κατασκευή ακόμη δύο Type 214. Όπως φάνηκε το καλοκαίρι του 2020, τα ελληνικά υποβρύχια – κυρίως τα 4 Type 214 και το «Ωκεανός» – ήταν η αιχμή του δόρατος του ΠΝ σε μια πρωτοφανή τα τελευταία χρόνια κινητοποίηση του Στόλου που διήρκεσε αρκετές εβδομάδες. Κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι τα υποβρύχια είναι το απόλυτο στρατηγικό όπλο του Ναυτικού μας. Σήμερα υποβρύχια με σύστημα AIP υπάρχουν στο Αιγαίο αποκλειστικά στο ελληνικό οπλοστάσιο, αλλά αυτό δυστυχώς σύντομα θα αλλάξει. Οπότε πρέπει να διαφυλαχτεί το προβάδισμα στον τομέα. Επιπλέον, η ανάγκη για αντικατάσταση των Type 209 υφίσταται, έτσι, η με «ευνοϊκούς» όρους απόκτηση ακόμη 2 Type 214 (που προτείνονται ως πακέτο με τις 4 MEKO A200), θα αυξήσει περισσότερο τις δυνατότητες της Διοίκησης Υποβρυχίων και θα ενισχύσει συνολικά τον Στόλο και στις δύο κατηγορίες κύριων μονάδων (φρεγάτες και υποβρύχια) και όχι σε μια μονοσήμαντα.
Κοιτώντας αυτόνομα τη MEKO A200, το διάδοχο της άκρως πετυχημένης MEKO 200, αυτή είναι μια ισορροπημένη σχεδίαση φρεγάτας που βρίσκεται σε υπηρεσία σε δύο χώρες (Νότια Αφρική και Αλγερία) και έχει παραγγελθεί από μια τρίτη (Αίγυπτος). Συνολικά είναι σε χρήση 6 MEKO A200, οι οποίες θα γίνουν 10 τα επόμενα έτη. Στα κύρια πλεονεκτήματά της περιλαμβάνεται το κόστος (σύμφωνα με ανοικτές πηγές τα 4 πλοία για την Αίγυπτο έχουν τιμή 2,6 δισ. δολάρια, το πιο πιθανό χωρίς τον φόρτο όπλων), καθώς και η δυνατότητα εγκατάστασης πληθώρας συστημάτων (αισθητήρων και όπλων) της επιλογής του παραλήπτη, μιας και η τεχνολογία MEKO είναι συνώνυμο της προσαρμοστικότητας. Αφού επιτρέπει τη διαφοροποίηση του μεγέθους, του οπλισμού και του εξοπλισμού των πλοίων ανάλογα με τις επιχειρησιακές απαιτήσεις.
Αρχικά η MEKO A200 έχει πλήρη εξοπλισμό για ανθυποβρυχιακό πόλεμο (σόναρ κύτους και σόναρ συρόμενης διάταξης μεταβλητού βάθους) και είναι πανίσχυρη απέναντι σε εχθρικά πλοία. Στον οπλισμό της δεσπόζουν οι 16 αντιπλοϊκοί πύραυλοι (π.χ. 16 RBS-15 Mk III για την Αλγερία ή 16 MM40 Block III για την Αίγυπτο) και, φυσικά, το πυροβόλο 127mm. Το τελευταίο έχει ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιλογή μου αφού….
Η συνέχεια στο αδελφό site navaldefence.gr
