Προ ημερών είχαμε δημοσιεύσει ένα άρθρο γνώμης του αναγνώστη μας KyrNG, το οποίο εξέταζε τις υποψηφιότητες για το πρόγραμμα νεών φρεγατών του Πολεμικού Ναυτικού (link από κάτω). Το άρθρο συγκέντρωσε πολλά σχόλια καθώς έκανε και μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση εξετάζοντας τα σκάφη με βάση ένα κριτήριο καινοτομίας και ρίσκου. Το συγκεκριμένο δημοσιεύμα όμως έχει -και προς χαρά μας- δημιουργήσει διάλογο, τον οποίο τον βλέπουμε με αυτό το άρθρο-απάντηση, από άλλο αναγνώστη μας, τον κ. Μίλτο Αντωνιάδη! Ελπίζουμε πως κάτι τέτοιο θα επαναληφθεί και σε άλλες θεματολογίες, να παράγεται δηλαδή μέσα από τις σελίδες μας μια -αξιόλογη σε πληροφορία και σε επίπεδο επιχειρημάτων- συζήτηση των αναγνωστών μας. Φυσικά και στα δύο άρθρα οι απόψεις που εκφράζονται είναι των συγγραφέων τους και όχι της ΠΤΗΣΗΣ και των site της, ptisidiastima.com & navaldefence.gr.
Του Μίλτου Αντωνιάδη
Αγαπητέ KyrNG: Διάβασα με προσοχή το άρθρο σου σχετικά με τις νέες φρεγάτες και τα κριτήρια επιλογής που θεωρείς σημαντικά (καινοτομία – ρίσκο). Σέβομαι την άποψή και σε ευχαριστώ που την ανέπτυξες ώστε να ξεκινήσει ένας γόνιμος διάλογος μεταξύ ημών των φίλων του ΠΝ και της ΠΑ που διαβάζουμε Ptisi και Navaldefence.gr.
Από εκεί και πέρα θα ξεκινήσω λέγοντας πως δεν συμφωνώ με τα συμπεράσματά σου, αλλά ούτε και με την μεθοδολογία που επέλεξες για να τα στηρίξεις, και θα εξηγηθώ παρακάτω. Συμφωνώ όμως απόλυτα με ένα πράγμα που γράφεις: Το ΠΝ ξέρει καλύτερα! Το πίστευα ανέκαθεν και σε κάθε συζήτηση που έχω αυτόν τον καιρό με στελέχη του ΠΝ η πεποίθησή μου αυτή επιβεβαιώνεται.
Ως προς τη μεθολογία, γενικότερα, έχω τις εξής ενστάσεις:
- Η επιλογή των δύο παραμέτρων (καινοτομία – ρίσκο) είναι αυθαίρετη. Δεν βασίζεται σε κάποια υφιστάμενη μεθοδολογία αξιολόγησης ούτε καλύπτει όλες τις πτυχές που απασχολούν το ΠΝ και τη χώρα.
- Οι δύο παράμετροι είναι αντιστρόφως ανάλογες. Οποιαδήποτε λύση υπερέχει σε καινοτομία θα ενέχει περισσότερο ρίσκο. Δεν είναι δυνατόν με αυτούς τους άξονες Χ,Υ να προκύψει στο «δεξιά-πάνω» τεταρτημόριο κάποια λύση που θα προκριθεί ως βέλτιστη.
- Γράφεις πως το ΠΝ θα πρέπει να αποφασίσει για το μείγμα ρίσκου-καινοτομίας. Μα, όχι. Το ΠΝ, με τον προϋπολογισμό που του εξασφαλίζει ο ταλαίπωρος Έλληνας φορολογούμενος, δεν είναι ούτε Αμερικανικό ούτε Βρετανικό Ναυτικό για να αναλαμβάνει τέτοιου είδους ρίσκα που υποννοείς. Αντίθετα, πρέπει να αποφασίσει με γνώμωνα το αξιόμαχο του στόλου για τα επόμενα 30 χρόνια. Δηλαδή, δοκιμασμένες λύσεις σήμερα, με δυνατότητες αναβάθμισης στο μέλλον.
- Τέλος, στην ανάλυση του ρίσκου στην επιστολή σου εστιάζεις κυρίως σε συγκεκριμένα οπλικά συστήματα και υποσυστήματα των προσφερόμενων πλοίων. Όχι στην μονάδα συνολικά, όχι στον στόλο, όχι στις διαλειτουργικές ένοπλες δυνάμεις εν τέλει. Είναι σημαντική εδώ η διαφορά οπτικής δέντρου δάσους.
Πάμε τώρα στις κρίσεις επί των συγκεκριμένων σχεδιάσεων/προτάσεων ειδικότερα:
SIGMA 11515: Αποδομείς αυτή την εξαιρετική πρόταση με βάση το επιχείρημα πως το πλοίο δεν υπάρχει, είναι επιμήκυνση μικρότερων σχεδιάσεων με ένα ραντάρ που θα έρθει και ένα σύστημα πρόωσης που είναι καινοτόμο, άρα, ενδεχομένως προβληματικό.
Το μεν πρώτο (επιμήκυνση) είναι σωστό αλλά ασήμαντο από άποψης ρίσκου. Να σου θυμίσω πως οι ΤΠΚ Ρουσσέν προέκυψαν από την επιμήκυνση κατά περίπου 10μ της Βρετανικής Super Vita. Το αποτέλεσμα είναι ένα πλοίο «αστακός»…
Η συνέχεια στο αδελφό site navaldefence.gr
