Κεντρικό θέμα της σημερινής επικαιρότητας θα είναι οι δηλώσεις και κινήσεις Τσαβούσογλου, στην επίσκεψη του στη Θράκη. Το τι θα δούμε όμως μπορούμε ήδη να το υποθέσουμε: εθνικιστικές κορώνες, ισλαμικές μεγαλοστομίες, υπαινιγμοί παροχής «προστασίας» στη μειονότητα την οποία θα χαρακτηρίζει «τουρκική» και «καταπιεσμένη».
Τα έχουμε ξαναδεί όλα αυτά, δεν αποτελούν κάτι νέο, είναι μια δεδομένη πολιτική προσεταιρισμού μιας μειονότητας Ελλήνων πολιτών, η οποία όμως δεν γίνεται μόνο με τις περιστασιακές επίσημες επισκέψεις αλλά κυρίως στην καθημερινότητα: με ψευτομουφτήδες, με παροχή φθηνών δανείων, με στήριξη νέων της περιοχής για σπουδές στην Τουρκία, με προπαγάνδα και λειτουργία διαφόρων συλλόγων και οργανώσεων αλλά και αρκετών πρακτόρων, είτε «φανερών» είτε «μυστικών». Και το μεγάλο «παίγνιο» στην Θράκη είναι εκεί, στην κάθε ώρα. Όπου η Ελλάδα οφείλει να δρα συνεχώς με τήρηση των δικών μας νόμων και κανόνων, με σαφές ηθικό πλαίσιο, χωρίς διακρίσεις, με σεβασμό στην πολιτισμική και θρησκευτική ιδιαιτερότητα, με δημιουργία ευκαιριών ανάπτυξης και ευημερίας για όλους. Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή από αυτό που η Τουρκία έχει – πότε κτηνωδώς, πότε υπόκωφα – διαπράξει στο δικό της έδαφος.
Έτσι η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου «γιατί έρχεται ο Τσαβούσογλου σήμερα στη Θράκη» η απάντηση είναι «γιατί μπορεί να βρει εκεί μια μουσουλμανική μειονότητα». Η οποία, παρά τις κατά καιρούς άστοχες ελληνικές ενέργειες, και υφίσταται και δεν μειώνεται διαχρονικά και ζει εντός κράτους δικαίου. Στην Τουρκία αντίθετα, Ελληνική και Αρμενική μειονότητα δεν θα συναντήσει κανείς, παρά μόνο ελάχιστα υπολείμματα τους, λίγες χιλιάδες, από τα κάποτε εκατομμύρια. Το να χτίζεις λοιπόν μια χώρα στην εθνοκάθαρση και μετά να μιλάς για προστασία μειονοτήτων είναι πραγματικά η αποθέωση του θράσους. Και για αυτό ο Τσαβούσογλου σήμερα θα μιλά περισσότερο στο κοινό της Τουρκίας (το οποίο έχει προετοιμαστεί από τα εκεί ΜΜΕ για “σώου” εθνικισμού) και πολύ λιγότερο σε όσους τοπικά τον ακούσουν.