Καλά τα Rafale, τα Meteor, τα SCALP EG, οι φρεγάτες, όποιες κι αν είναι αυτές (παίζουν όλες, Belh@rra, MMSC, Sigma, Type 31 κοκ), καλά τα SPIKE NLOS, ο εκσυγχρονισμός των F-16 σε F-16V, αλλά έχουμε ένα προβληματάκι. Ο στόλος των μεταφορικών μας αεροσκαφών, πνέει τα λοίσθια. Τα C-130H/B, σε συνεχή χρήση εδώ και 45 χρόνια, έχουν αρχίσει και καθηλώνονται, σαν αποτέλεσμα της μέγιστης αδιαφορίας που είχε επιδείξει η πολιτική ηγεσία τα τελευταία χρόνια για τις Ένοπλες Δυνάμεις. Δυστυχώς, τα χρήματα που λάμβανε η ΠΑ για τα μεταγωγικά ήταν μόνο “τόσα, όσα”, χρειάζονταν για να έχουμε μερικά διαθέσιμα για αεροδιακομιδές από τα νησιά και προς το εξωτερικό, για ανθρωπιστικές αποστολές, αλλά και μεταφορές VIP. Η 112 ΠΜ είχε το “προνόμιο” να μεταφέρει τους πολιτικούς που με την αδιαφορία τους, είχαν καθηλώσει τα μέσα της στο έδαφος.
Η εύκολη απάντηση είναι “μα τα στείλαμε στην ΕΑΒ“, μια εταιρεία, που επίσης είχε εγκαταληφθεί, και δεν μπορούσε όχι φυσικά να προσεγγίσει, αλλά ούτε και να κρατήσει το κατάλληλο προσωπικό με τις απαραίτητες γνώσεις. Λίγοι άνθρωποι στην ΕΑΒ, και πολλοί περισσότεροι στην 112 ΠΜ, κατάφεραν να προσφέρουν λίγες ώρες πτήσης στα παλαίμαχα μεταγωγικά. Το ότι δεν έχουμε γράψει τόσα χρόνια για τις διαθεσιμότητες των μεταγωγικών, δεν σημαίνει πως δεν τις ξέρουμε. Ή πως δεν αγωνιούμε για τις διαθεσιμότητες. Αλλά μερικές φορές είναι καλύτερα να σιωπάς, παρά να λες δημοσίως πράγματα που δεν λέγονται.
Η παρούσα ηγεσία από το καλοκαίρι του 2019 μέχρι σήμερα έχει καταγράψει τις ανάγκες, τις έχει ιεραρχήσει, και προσπαθεί σε συνεργασία με την Κυβέρνηση να βρει τα απαραίτητα χρήματα για να ικανοποιήσει τα αιτήματα των Επιτελείων. Αλλά η περίπτωση των C-130 είναι η πλέον τρανταχτή απόδειξη της αδιαφορίας με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι Ένοπλες Δυνάμεις τα τελευταία χρόνια. Το ΥΠΕΘΑ όμως δεν κοιτά το παρελθόν, αλλά την παρούσα κατάσταση, ήθελε να φέρει το συντομότερο δυνατόν το στόλο των C-130 σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα το συντομότερο δυνατόν. Και σε συνεργασία με το ΓΕΑ, εξέτασαν όλα τα δυνατά σενάρια, για την άμεση, εντός του 2021, επιστροφή των αγαπημένων μας C-130 σε υπηρεσία. Σκοπός είναι να μην ξαναβλέπουμε εκείνη τη λυπηρή εικόνα, με τα παρατημένα C-130 στη Τανάγρα. Μια εικόνα, που μας στοιχειώνει στα τελευταία Athens Flying Week.
Για να πετύχουν άμεση αποκατάσταση, και εντός λογικών χρονοδιαγραμμάτων, έπρεπε να ληφθούν δύσκολες αποφάσεις. Το εύκολο και για αυτόν τον ΥΕΘΑ, ήταν να πετάξει το “μπαλάκι” στην ΕΑΒ, και να πει “ας τα στείλουμε στην ΕΑΒ”. Έτσι θα “καθάριζε”, και μια χαρά θα ήταν, και θα ενίσχυε την ΠΑ. Θα την ενίσχυε όμως στα χαρτιά. Διότι η ΕΑΒ, είναι ένα “δυνατό” asset , αλλά δεν έχει ανεξάντλητες δυνατότητες. Εκσυγχρονίζει τα Ρ-3, τα F-16, εκτελεί κατασκευές για διάφορα αεροσκάφη, συντηρεί, υπάρχει όριο.
Αυτό το οποίο πρότεινε η ΠΑ, και στήριξε το ΥΠΕΘΑ είναι η συντήρηση κάποιων C-130 στο εξωτερικό. Σαν καλύτερη λύση, και φθηνότερη, επιλέχτηκε η ισραηλινή ΙΑΙ, όπου θα αποσταλούν 3 μεταγωγικά, ίσως αυτά που βρίσκονται στην χειρότερη κατάσταση και με την μεγαλύτερη απαξίωση. Φυσικά βρέθηκαν διάφοροι “λαϊκιστές”, για να το πούμε “ευγενικά”, που κατακεραύνωσαν την απόφαση, και ζήτησαν την αποστολή των αεροσκαφών στην ΕΑΒ. Κι αυτό, χωρίς να ρωτήσουν ούτε την ΠΑ, ούτε την ΕΑΒ, αν μπορούν να τα συντηρήσουν, και πότε. Για μερικούς, είναι καλύτερο να λιάζονται τα αεροσκάφη ή τα ελικόπτερά μας στους διαδρόμους, από το απευθυνθούμε είτε στον ιδιωτικό τομέα ή στο εξωτερικό. Δεν γνωρίζουμε τι συμφέροντα υποστηρίζουν, αλλά σίγουρα δεν είναι τα ελληνικά.
Την ίδια στιγμή, η ΕΑΒ θα αναλάβει την αποκατάσταση άλλων 3 μεταγωγικών C-130, και αυτή είναι και η θέληση της ΠΑ και του ΥΠΕΘΑ. Αν τελικά τα αεροσκάφη αυτά θα συντηρηθούν στην ΕΑΒ, όλα, ή μέρος τους, εξαρτάται αποκλειστικά από την εταιρεία. Μια εταιρεία που παλεύει να υλοποιήσει δύσκολα προγράμματα, και ταυτόχρονα να αναδιαρθρωθεί και να επιβιώσει. Αλλά θεωρούμε πως θα τα καταφέρει, καθώς η ΕΑΒ είναι και παραμένει μια δυνατή εταιρεία.
Ένα 7ο αεροσκάφος θα πάει στο ΚΕΑ προς συντήρηση, με απόλυτη ευθύνη της ΠΑ. Δυστυχώς, οι δυνατότητες του ΚΕΑ εξαντλούνται σε αυτό το ένα αεροσκάφος. Είναι μια δύσκολη αποστολή, αλλά τα στελέχη εκεί θα κάνουν το καλύτερο δυνατόν. Η ΕΑΒ και το ΚΕΑ θα λάβουν ανταλλακτικά από την πρόσφατη σύμβαση FOS για τα αεροσκάφη C-130 η οποία προωθείται κι αυτή προς υπογραφή. Κάπως έτσι, θα προχωρήσει η επαναδραστηριοποίηση των C-130 της ΠΑ…
Τα υπόλοιπα αεροσκάφη θα τύχουν της φροντίδας των τεχνικών της 356 ΜΤΜ, των ανθρώπων που πραγματικά “λιώνουν” δίπλα στα αεροσκάφη για να μην υπάρξει νησιώτης που δεν θα έχει δυνατότητα να έρθει στην ηπειρωτική Ελλάδα όταν πρέπει για λόγους υγείας. Μια σύμβαση Follow On Support για τα C-130, με την κατασκευάστρια εταιρεία, ήταν ότι πιο εύκολο να γίνει όλα αυτά τα χρόνια. Αλλά τελικά, χρειάστηκε να περάσει μια δεκαετία για να δουν FOS τα πιστά C-130B/H της ΠΑ.
Σκοπός είναι τα αεροσκάφη να είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους επιχειρησιακά μέσα στο 2021. Είναι κατάντια αυτό που έχει συμβεί, και ξεπερνά κατά πολύ τους όποιους χαρακτηρισμούς που μπορούμε να δώσουμε. Δεν λέμε περισσότερα, γιατί θα κατηγορηθούμε για φιλοκυβερνητικές απόψεις, ή αντιπολίτευση στην προηγούμενη κυβέρνηση. Αλλά σίγουρα, θέλει τόλμη για να στείλεις στο εξωτερικό τα πολύτιμα C-130 για αποκατάσταση. Κόντρα σε όλους τους λαϊκιστές που θα “φωνάζουν”. Εμείς το καταλαβαίνουμε και είμαστε δίπλα στις εισηγήσεις της ΠΑ, και τις αποφάσεις αυτού του τύπου. Ίσως να το καταλάβουν όλοι, όταν δουν τα C-130 να αποσυναρμολογούνται, για να φορτωθούν σε πλοίο, και να φτάνουν στο Ισραήλ. Ίσως τότε αρχίσουμε να σκεφτόμαστε λίγο διαφορετικά. Τα αεροσκάφη δεν είναι σαν τα ΙΧΕ αυτοκίνητά μας. Ακόμη κι αν ανάβει το “λαμπάκι”, θα μας πάνε κάπου, κάπως. Είναι αεροπλάνα, υπάρχουν κανόνες ασφαλείας, και πετούν άνθρωποι με αυτά. Άνθρωποι με οικογένειες. Ας τους σεβαστούμε.
