To V-280 Titlrotor μπορεί να πετάξει χωρίς πιλότο, λέει η Bell

Πόσο σύντομα άραγε μπορούμε να δούμε τα ελικόπτερα και αεροσκάφη κλίνοντος στροφείου να πετούν αυτόνομα, χωρίς κανέναν στο κόκπιτ; Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Διεύθυνσης Εκσυγχρονισμού της Αεροπορίας του Αμερικανικού Στρατού, ταξιάρχο Wally Ruben, όχι και τόσο σύντομα. Ο ταξίαρχος αμφισβήτησε πρόσφατα σε συνέντευξή του την ικανότητα των πρωτοτύπων αεροσκαφών που θα μπουν σε υπηρεσία ως το 2030 να εκτελέσουν πτήση ανεξάρτητα του πληρώματος.
Ωστόσο, μέσα σε λιγότερο από μία ώρα μετά την ανακοίνωση αυτή, ο αρχιμηχανικός του προγράμματος V-280 της Bell, Paul Wilson είπε σε δημοσιογράφους πως το πρωτότυπο κλίνοντος στροφείου της εταιρίας έχει ήδη πραγματοποιήσει ανεξάρτητη “απογείωση, προσγείωση και όλα τα ενδιάμεσα”.
Οι δοκιμές αυτές έγιναν ανεπίσημα και ανεξάρτητα των απαιτήσεων του Στρατού. Το V-280 δεν έχει πραγματοποιήσει μια εξολοκλήρου πτήση χωρίς πλήρωμα. Το επαναστατικό του εγχειρήματος έκανε την εταιρία να προχωρά με συστηματικά και μικρά βήματα, δοκιμάζοντας κάθε φάση της πτήσης ξεχωριστά και με πλήρωμα πάντα πίσω από τα χειριστήρια για λόγους ασφαλείας. Ο Wilson όμως διαβεβαίωσε πως μια πλήρως ελεγχόμενη από υπολογιστή πτήση θα ήταν “το λογικό επόμενο βήμα”.
Γιατί λοιπόν ο ταξίαρχος Ruben παρουσιάζεται σκεπτικός; Θα ήταν ακατανόητο η Bell να αποκρύψει ένα τόσο επαναστατικό επίτευμα από τον Στρατό σε σημείο που να πιστεύει ότι πτήση χωρίς πληρώματα θα ήταν αδύνατη ακόμα και 10 χρόνια από τώρα.
Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους πρέπει να δούμε τί ακριβώς δοκιμές έκανε η Bell τον περασμένο Δεκέμβριο.
Μη-Επανδρωμένη πτήση-ναι και όχι
Στις 18 Δεκεμβρίου 2019, το V-280, επέτειο των δύο ετών από την πρώτη πτήση του ελικοπτέρου, πραγματοποιήθηκαν δύο εκτεταμένες δοκιμές διάρκειας δύο ωρών. Στη διάρκεια αυτών των δύο ωρών, υπήρξε μια αυτόνομη πτήση διάρκειας 20 λεπτών. Οι πιλότοι έθεσαν τις παραμέτρους, πήραν τα χέρια από τα πηδάλια και ο αυτόματος πιλότος ανέλαβε τον έλεγχο και απογείωσε το αεροσκάφος. Στη συνέχεια οι πιλότοι ανέλαβαν και πάλι, εκτέλεσαν ελιγμούς και απέσυραν πάλι τα χέρια τους, με τον αυτόματο πιλότο να πραγματοποιεί μια αυτόνομη πορεία πτήσης. Η εναλλαγή ρόλων συνεχίστηκε με τον αυτόματο να εκτελεί: απογείωση, πέρασμα από κάθετη σε οριζόντια πτήση, ναυτιλία από ένα σημείο στο άλλο, αιώρηση πάνω από συγκεκριμένη περιοχή και επιστροφή.
Τα παλιότερα δείγματα αεροσκαφών είναι σχεδιασμένα για επανδρωμένες πτήσεις, με τους κυβερνήτες να διαθέτουν όργανα που τραβούν, σπρώχνουν ή πιέζουν για να δώσουν εντολές και να ελέγξουν την πτήση. Η μετατροπή μοχλών και διακοπτών που απαιτούν ανθρώπινους μυς για να λειτουργήσουν θα απαιτούσε μεγάλη κι εκτεταμένη προσπάθεια. Όμως, το V-280 της Bell, όπως άλλωστε και το πολιτικό 525 και το προτεινόμενο ως αναγνωριστικό 360 Invictus, είναι αεροσκάφη Fly-by-Wire. Όλα τα χειριστήρια είναι ηλεκτρονικά συνεπώς η μετατροπή τους σε οχήματα ελεγχόμενα από υπολογιστή είναι εύκολη. Επιπλέον, το V-280 μοιράζεται κοινά ηλεκτρονικά και μηχανικά υποσυστήματα με άλλα προϊόντα της εταιρίας για την στρατιωτική και πολιτική αγορά, όπως το V-247 αναγνωριστικό UAV για τους Πεζοναύτες και το εναέριο ταξί Nexus.
Κάπου εδώ έρχεται η ένσταση: Δεν πρέπει να υπάρχει σημαντικός διαχωρισμός στρατιωτικών και πολιτικών οχημάτων σε θέματα Τεχνητής Νοημοσύνης και προγραμματισμού αποστολής; Άλλωστε, ένα Ραδιο-Ταξί δεν θα βρεθεί σε πολεμική ζώνη και πέραν από τυπικά ατυχήματα στα οποία μπορεί να εμπλακεί, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε την κατάσταση με μια πολεμική ζώνη που άνθρωποι θα προσπαθήσουν επίτηδες να το καταρρίψουν. Ο Wilson διαβεβαιώνει: “σίγουρα, διαφορετικά περιβάλλοντα απαιτούν διαφορετικούς αλγορίθμους. Πολεμικά αεροσκάφη θα χρειαστεί να έχουν υπολογιστές που υπολογίζουν καλύτερα διαφορετικούς κινδύνους από -φερ’ειπείν- αντιαεροπορικά πυρά με τον υπολογιστή να είναι σε θέση να εκτελέσει ταχύτερους και σκληρότερους ελιγμούς αλλά η Bell στην παρούσα φάση ήθελε απλά να εξακριβώσει πως η αυτόματη πτήση είναι δυνατή, ακόμα κι αν ήταν σε “εργαστηριακές” συνθήκες. Μέχρι να φτάσουμε στο επίπεδο ανταπόκρισης σε εχθρική δράση, ο δρόμος είναι μακρύς…
Αυτό εννοούσε άραγε ο ταξίαρχος Ruben όταν έλεγε πως η ανεπάνδρωτη πτήση αργεί για μια δεκαετία ακόμα; Δεδομένου πως η συνέντευξή του προηγήθηκε της αποκάλυψης της Bell και δεν μπορούσε να απαντήσει, δεν το ξέρουμε με βεβαιότητα. Είναι λογικό, όμως, ο Στρατός να μην διακινδυνεύσει ακόμα τα ελικόπτερα και αεροσκάφη του στα “χέρια” του αυτόματου πιλότου πάνω από πολεμικές ζώνες. Θα ήταν ωστόσο πολύ ξεκούραστο και λογικό να θέλει κανείς την ανάπτυξη αυτόματου πιλότου στις στρατιωτικές πτήσεις , αφήνοντας σε αυτόν την κάλυψη μονότονων κομματιών της πτήσης πάνω από “ασφαλείς ζώνες”.