Περί Arleigh Burke μετά τις δηλώσεις του Α/ΓΕΝ…

Η ενημέρωση εφ’ όλης της ύλης που πραγματοποίησε χθες το ΓΕΝ δια του αρχηγού του αποκάλυψε πολλές από τις πτυχές των εξοπλιστικών και άλλων επιδιώξεων του κλάδου με αρκετές ειδήσεις και αποσαφηνίσεις περιλαμβανομένου και του θέματος παραχώρησης αμερικανικών DDG Arleigh Burke.
Θα ξεκινήσουμε από το τελευταίο διότι είναι «ο ελέφαντας στο δωμάτιο» και επειδή ποτέ δεν βάζουμε κάτι τέτοιο «κάτω από το χαλί». Φυσικά αναφερόμαστε στις σχετικές αναρτήσεις του ιστότοπου αλλά και ένα από τα κύρια θέματα του τρέχοντος τεύχους μας.
Κατά την χθεσινή ενημέρωση ο Α/ΓΕΝ δήλωσε «άγνοια» για συγκεκριμένη πρόταση των ΗΠΑ περί παραχώρησης δύο Arleigh Burke στο ΠΝ, αν και δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να έχουν γίνει σχετικές συζητήσεις σε πολιτικό επίπεδο. Επιβεβαίωσε  το διαχρονικό ενδιαφέρον για τα πλοία αυτά, τα οποία έχουν κριθεί κατάλληλα για τις ανάγκες του ΠΝ. Επισήμανε όμως υπαρκτά προβλήματα για την αξιοποίησή τους ενώ υπογράμμισε το γεγονός ότι, σύμφωνα με την πληροφορίες που και ο ίδιος έχει δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή διαθέσιμα πλοία για παραχώρηση, αφού το σύνολο της κλάσης υπηρετεί  ακόμη στις τάξεις του UN Navy.
Επί του θέματος και δεδομένου ότι και εμείς αναφερθήκαμε στο ενδεχόμενο της παραχώρησης των αμερικανικών DDG να σημειώσουμε τα παρακάτω:
Προφανώς τόσο στον ιστότοπό μας όσο και κυρίως στο περιοδικό βρισκόμαστε εδώ και τέσσερις δεκαετίες στην διαμετρικά αντίθετη θέση των «ειδήσεων» και «αποκαλύψεων» στις οποίες επιδίδονται εκ συστήματος άλλοι. Και φυσικά δεν θα αρχίσουμε να το πράττουμε τώρα…  Αντιλαμβανόμαστε πως, μέσα στον καθημερινό ορυμαγδό fake news και επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων, κάποιοι θα μπουν στον πειρασμό να μας κατατάξουν σε αυτή την κατηγορία, αλλά είναι θερμή μας παράκληση να μην το κάνουν.
Η πληροφορία για το ενδεχόμενο παραχώρησης δυο Arleigh Burke, μαζί και με άλλα συναφή θέματα προήλθε από περιβάλλον πολιτικής πηγής και όχι από τον χώρο του Πολεμικού Ναυτικού, στη διάρκεια ρεπορτάζ για την ανανέωση της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ. Είχαμε μάλιστα τότε δεσμευτεί ότι δεν την αποκαλύψουμε, κάτι που τηρήσαμε πιστά έως ότου το θέμα δημοσιοποιήθηκε από συνάδελφο (Newpost 02/11).
Υπό το πρίσμα της δήλωσης «άγνοιας του ΠΝ» επί του θέματος θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι η πληροφορία μας ήταν… απλά ανακριβής. Σε άλλες εποχές μάλιστα θα υπήρχε και το ενδεχόμενο η «διαρροή» να έγινε απλά για να «καεί» το θέμα, όπως είχε γίνει παλαιότερα με υπόθεση άλλων μεταχειρισμένων πλοίων επειδή κάποια πλευρά τότε επιθυμούσε διακαώς την υλοποίηση ναυπηγικού προγράμματος.
Παρόλα αυτά εξακολουθούμε να έχουμε εμπιστοσύνη στην πληροφορία και την πηγή της και πιστεύουμε ότι θέμα Arleigh Burke υφίσταται. Χωρίς μάλιστα καμία πρόθεση… υστεροβουλίας ή αναζήτησης δικαιολογιών θα μας έκανε εντύπωση εάν το ΠΝ επιβεβαίωνε κάτι που η διαχείρισή του ίσως ανάγεται σε αυτή τη φάση αποκλειστικά σε πολιτικό επίπεδο.
Από την άλλη, ελπίζουμε πραγματικά ότι θέμα παραχώρησης δυο DDG θα υπάρξει, καθώς αποτελεί μια από τις ελάχιστες βιώσιμες «ενδιάμεσες λύσεις» έως ότου το πρόγραμμα νέων φρεγατών (με υψηλό το ενδεχόμενο να καταλήξει υπέρ των Belh@rra) να αποδώσει καρπούς, αλλά και στη συνέχεια. Όπως είχαμε αναφέρει στην αρχική ανάρτηση περί Arleigh Burke, αλλά υπογραμμίζουμε και στο τρέχον τεύχος μας, τα δυο προγράμματα δεν λειτουργούν  ανταγωνιστικά αλλά θα μπορούσαν να είναι (υπό προϋποθέσεις) συμπληρωματικά. Οι πολλές (και κάποιες δύσκολες) πτυχές του θέματος αναλύονται στο τρέχον τεύχος μας.
———–
Από την άλλη, στη χθεσινή ενημέρωση του ΓΕΝ επιβεβαιώθηκε η ύπαρξη και άλλων προτάσεων φρεγατών, όχι μόνο LCS/MMCS στην οποία είχαμε αναφερθεί με άρθρο μας το περασμένο καλοκαίρι, αλλά και από  άλλες πλευρές (A200) όπως είχαμε γράψει πιο πρόσφατα.
Επιβεβαιώθηκαν επίσης πλήρως οι πληροφορίες για το πρόγραμμα νέων και παλαιών ελικοπτέρων με  δυο LOA (Letter of Offer & Αcceptance) που αναμένουν υπογραφή, πιθανότατα πριν το τέλος του χρόνου, μια για την προμήθεια τεσσάρων MH-60R και η άλλη για πρόγραμμα FOS (Follow On Support) και μερικού εκσυγχρονισμού των S-70B-6.
Ενδιαφέρον και ευχάριστο είναι επίσης ότι σε πολύ υψηλή προτεραιότητα εκκίνησης βρίσκεται το πρόγραμμα νέων τορπιλών όσο και αναλωσίμων για συστήματα αντιμέτρων υποβρυχίων νέας γενιάς.
Μια από τις πραγματικές ειδήσεις όμως που υπήρξαν στη χθεσινή ενημέρωση ήταν αυτή σχετικά με πρόγραμμα μη επανδρωμένων αεροσυστημάτων κατακόρυφης προσαπογείωσης/προσαπονήωσης VTOL UAS με δυνατότητα να επιχειρούν τόσο από καταστρώματα φρεγατών ως οργανικά μέσα, όσο και από την ξηρά, από ναυτικά παρατηρητήρια. Αν και ο Α/ΓΕΝ δεν έδωσε περισσότερες λεπτομέρειες, πέραν του γεγονότος ότι είναι εξασφαλισμένη σχετική χρηματοδότηση, η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα θα ξεκινήσει τους επόμενους μήνες. Υπό αυτό το πρίσμα, ίσως η υλοποίηση, τουλάχιστον σε πρώτη φάση περνά μέσα από την μίσθωση UAS για δοκιμές μακράς διαρκείας όπως είχε γίνει παλαιότερα με το Γαλλικό Ναυτικό και αυστριακή εταιρία, ενώ είχε υπάρξει η πληροφορία ότι η τελευταία είχε βολιδοσκοπήσει και άλλα ναυτικά εντός ΝΑΤΟ, περιλαμβανομένου και του Ελληνικού. Εντύπωση προκάλεσε και η αναφορά σε απόκτηση μέσων κατά drone, για εγκατάσταση στις μονάδες επιφανείας, ένας τομέας που κινείται αυτή τη στιγμή σε «ανεξερεύνητα νερά».
Αναφορά με την δυνητική προμήθεια των Belh@rra και με το δεδομένο ότι οι ουσιαστικές διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη, η πληροφόρηση ήταν πολύ περιορισμένη. Το πλέον ενδιαφέρον από τα όσα –λίγα- αναφέρθηκαν αφορά την προσπάθεια του ΠΝ για την ενίσχυση της αντιαεροπορικής άμυνας των πλοίων. Στον τομέα αυτό επιδιώκεται η υιοθέτηση μιας δεύτερης γραμμής άμυνας με CAMM-ER για εμπλοκές μέσων αποστάσεων, «κάτω» από την ομπρέλα των μεγάλου βεληνεκούς ASTER 30. Ανοικτό όμως αφέθηκε το θέμα της ενσωμάτωσης CIWS.
Επί των επιμέρους θεμάτων θα επανέλθουμε με νεώτερες αναρτήσεις.