Χωρίς βομβαρδιστικά: Ο γρίφος που η USAF πρέπει να λύσει

Οι επιθέσεις εξ αποστάσεως με προηγμένους πυραύλους stand-off θεωρούνται αναπόσπαστο μέρος των σύγχρονων επιχειρήσεων όμως η αμερικανική Αεροπορία έχει ένα πρόβλημα: σύντομα μπορεί να μην έχει βομβαρδιστικά γι’ αυτές. Η απόσυρση των Β-1Β έχει προγραμματιστεί και τα προβλήματα υποστήριξης που μαστίζουν τελευταία τον στόλο των ‘BONE’ δεν βοηθούν τις διαθεσιμότητες.
Το πρόβλημα θα αντιστάθμιζε η ένταξη σε υπηρεσία των νέων Β-21 Raider αλλά η προοπτική αυτή δείχνει όλο και πιο απόμακρη καθώς ο αντικαταστάτης των Β-1 βρίσκεται ακόμη στο στάδιο της ανάπτυξης. Παρά τα σχέδια για εξοπλισμό των Lancer με νέα, πολυηχητικά όπλα, η παράταση ζωής των βομβαρδιστικών του τύπου δεν είναι εγγυημένη.

Η ηγεσία της Air Force Global Strike Command πιστεύει ότι το ‘BONE’ έχει ακόμη ζωή ωστόσο η πρόωρη αποστρατεία των Β-1 είναι πολύ πιθανή σε περίπτωση που δεν βρεθεί μια μεσοπρόθεσμη οικονομική λύση. Και χωρίς αυτά, η USAF ανησυχεί ότι θα μείνει με ανεπαρκή αριθμό βομβαρδιστικών για επιχειρήσεις stand-off.
Σήμερα τα στρατηγικά βομβαρδιστικά όλων των τύπων αριθμούν 157 αεροσκάφη. Από αυτά, τα 62 είναι Β-1Β. Ωστόσο ο αυξημένος ρυθμός των αμερικανικών στρατιωτικών επιχειρήσεων ανά τον κόσμο έχει «γονατίσει» τον στόλο των Lancer, ιδίως η χρήση τους σε αποστολές CAS στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν –πέραν των άλλων αποστολών.

Δομικά και άλλα προβλήματα καθήλωσαν δύο φορές τους τελευταίους 16 μήνες τα αεροσκάφη. Τον Ιούνιο του 2018 τα Β-1 καθηλώθηκαν για δύο εβδομάδες μετά την ανακάλυψη ενός προβλήματος με τα εκτινασσόμενα καθίσματα, για να ακολουθήσει νέα απαγόρευση πτήσεων φέτος τον Μάιο, για τον ίδιο λόγο, που κράτησε τα αεροπλάνα στο έδαφος σχεδόν για έναν μήνα.
Αν και καταβάλλονται προσπάθειες για την αντιμετώπιση των χαμηλών διαθεσιμοτήτων, η κατάσταση θορύβησε το Κογκρέσο το οποίο ζητούσε εξηγήσεις από το υπουργείο Άμυνας γιατί η ετοιμότητα των Β-1 για επιχειρήσεις ήταν ελάχιστα πάνω από το 50% το 2018. Ενός κακού μύρια άλλα έπονται. Σαν να μην έφθανε που οι διαθεσιμότητες είχαν πέσει σε μονοψήφιο αριθμό, τα πληρώματα στέλνονταν να πετάξουν άλλους τύπους καθώς δεν υπήρχαν αρκετά πτήσιμα Lancer για να εκπαιδευτούν.

Στοίχημα ότι τα πληρώματα των Β-52 διασκεδάζουν με όλα αυτά. «Βομβαρδιστικά υπάρχουν» θα σας πουν με σιγουριά. Τα Β-52H της Global Strike Command ετοιμάζονται να πιστοποιηθούν σε νέα όπλα και συστήματα ενώ τα σχέδια για αντικατάσταση των κινητήρων τους στο μέλλον θα τα κάνει τα μακροβιότερα αεροσκάφη σε υπηρεσία μαζί με τα KC-135.
Το δε επιχειρησιακό τους ρεκόρ είναι άριστο. Αν και είναι κατά πολύ παλαιότερα των Β-1, οι «Βομβαρδόσαυροι» ήταν πάντα διαθέσιμοι για οποιαδήποτε αποστολή ή μεταστάθμευση, οπουδήποτε, οποτεδήποτε. Και αυτό μιλά από μόνο του. Όμως τα εμβληματικά βομβαρδιστικά της AFGSC δεν είναι τόσα πολλά ώστε να επωμίζονται τα πάντα.

Τα Β-2 Spirit είναι πολύ λιγότερα και εξαιρετικά πολύτιμα για να αναλωθούν στο κυνήγι ατάκτων στα βουνά –όχι πως δεν μπορούν, ειδικά με πυρομαχικά ακριβείας. Όμως θα είναι σαν να χρησιμοποιεί κάποιος ένα σφυρί για να σπάσει ένα αυγό. Και τα Β-21 θα αργήσουν πολύ ακόμη να φθάσουν στην πρώτη γραμμή.
Σύντομα, η αμερικανική Αεροπορία ίσως κληθεί να λάβει κρίσιμες αποφάσεις στο πλαίσιο ενός νέου επιχειρησιακού δόγματος «χωρίς βομβαρδιστικά» (no-bomber strategy) προκειμένου να παραμείνει αξιόμαχη. Μπορεί όμως ένα τέτοιο «δόγμα» να το διασφαλίσει αυτό;
Αλέξανδρος Θεολόγου