Στην μετά INF εποχή, οι ΗΠΑ χωρίς να αισθάνονται πλέον περιορισμούς έχουν επιδοθεί σε έναν μαραθώνιο παραγωγής κι ανάπτυξης νέων πυρηνικών όπλων, σύμφωνα με καταγγελίες ακτιβιστών, αν και τα στοιχεία που επικαλούνται ελέγχονται ως προς την ερμηνεία τους.
Συγκεκριμένα, όπως δήλωσε στο γαλλικό πρακτορείο ειδήσεων η Μπεατρις Φιν, επικεφαλής της Διεθνούς Εκστρατείας για την Κατάργηση των Πυρηνικών Όπλων (ICAN) «Η απόσυρση από τη Συνθήκη INF έχει πυροδοτήσει έναν νέο Ψυχρό Πόλεμο».
Η έκθεση κατονομάζει ως κύριους ανάδοχους την Raytheon, η οποία υπέγραψε 44 συμβόλαια συμβάσεις αξίας περίπου 537 εκατομμυρίων δολαρίων, τη Lockheed Martin (36 νέα συμβόλαια αξίας 268 εκατομμυρίων δολαρίων και τη Boeing (4 νέα συμβόλαια αξίας 245 εκατομμυρίων δολαρίων).
Ωστόσο, ενώ οι συντάκτες παρατήρησαν ότι δεν είναι σαφές ότι όλες οι νέες συμβάσεις αφορούσαν την παραγωγή πυρηνικών όπλων, «Είναι σαφές ότι υπάρχει μια βιασύνη για την κατασκευή περισσότερων πυραύλων που ωφελούν μια χούφτα αμερικανικών εταιρειών και σκοπεύουν να πλημμυρίσουν την αγορά με πυραύλους ανεξάρτητα από το βεληνεκές τους», σύμφωνα με την έκθεση.
Sputnik: Οι ΗΠΑ παρέλαβαν αντιτορπιλικό με όπλα που παραβιάζουν την Συνθήκη INF
Η έκθεση κάνει μνεία και για δυο νέα όπλα που θα δοκιμαστούν το προσεχές διάστημα και κανονικά θα απαγορεύονταν με βάση τις προβλέψεις της συνθήκης. Ένας πύραυλος πλεύσης με εμβέλια 600 μίλια, που θα δοκιμαστεί τον Αύγουστο αν και μέχρι τότε τυπικά οι ΗΠΑ δεν θα έχουν αποχωρήσει ακόμα από την συνθήκη. Το δεύτερο θα είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος μέσης εμβέλειας μεταξύ 1.800 και 2.500 μιλίων.
Επίσης γίνεται αναφορά και σε συμβόλαια αναβάθμισης των υποβρυχίως εκτοξευόμενων βαλλιστικών πυραύλων Trident II, που βρίσκονται σε υπηρεσία και με το βασιλικό Ναυτικό, εκτός του αμερικανικού.
Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα από αυτά τα συμβόλαια δεν συνιστούν καν είδηση, αφού πρόκειται για προγραμματισμένες και προβλεπόμενες εργασίες συντήρησης και αναβάθμισης προκειμένου οι βαλλιστικοί πύραυλοι (κυρίως) να μπορούν να διατηρήσουν κάποιον βαθμό αξιοπιστίας.
Ο “θάνατος” της INF θα δημιουργήσει νέα αμερικανικά επιθετικά όπλα
Οι περισσότεροι βαλλιστικοί πύραυλοι του αμερικανικού οπλοστασίου τόσο επίγειοι όσο και υποβρυχίων είναι προϊόντα των δεκαετιών του ’70 και ’80 έχοντας συμπληρώσει πολλές δεκαετίες υπηρεσίας.
Αν δεν γίνουν απαραίτητες εργασίες συντήρησης στους κινητήρες και αντικατάσταση κρίσιμων απαρτίων και του καυσίμου όπου χρειάζεται, απλά θα είναι πλέον αναξιόπιστοι και επικίνδυνοι και για τα ίδια τα πληρώματά τους.
Καθώς οι ΗΠΑ δεν έχουν αναπτύξει κανένα νέο σχέδιο βαλλιστικού πυραύλου από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, η τακτική αυτή είναι περίπου προδιαγεγραμμένη.
