Eject, Eject, Eject! Το «μπαμ» μιας διαφορετικής ανάστασης (βίντεο)  

«Κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά γιατί το αεροπλάνο δεν ήθελε να πετάξει… δεν αντιδρούσε όπως ήθελα» περιγράφει ένας πιλότος Α-6 Intruder τα δραματικά δευτερόλεπτα μετά την απονήωσή του. Κάτι τέτοιες στιγμές είναι που ένας αεροπόρος χρειάζεται όλη την τύχη του κόσμου.
«Μου φώναζαν ‘ανέβα, ανέβα, ανέβα’ μα το αεροπλάνο δεν έπαιρνε ύψος. ‘Eject, Eject, Eject!’ ακούστηκε κι εγώ και ο ναυτίλος μου εγκαταλείψαμε πλαγίως (με το Α-6 σε κλίση). Όταν τράβηξα την λαβή –λίγο έλειψε να μην την τραβήξω επειδή ήξερα πως ήταν πολύ αργά πια – ο ορίζοντας ήταν στις 90 μοίρες! Ήξερα ότι είμασταν εκτός φακέλου και νόμιζα πως δεν θα επιβιώναμε».

Το διαδοχικό «μπαμ» των εκτινασσόμενων καθισμάτων έκανε την διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου. Συχνά αυτά τα δύο τα χωρίζουν μόλις μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου. Η εγκατάλειψη δε υπό τέτοιες ακραίες συνθήκες δεν είναι μικρό πράγμα. «Ήμουν μία ίντσα (2,5 εκ.) πιο κοντός όταν με έβγαλαν από το νερό. Μία ολόκληρη ίντσα…» θυμάται ο ναυτίλος/βομβαρδιστής του Intruder.
Κανείς δεν είπε ότι αυτή η δουλειά είναι χωρίς κινδύνους. Σώθηκαν όμως και ξεγέλασαν τον Θάνατο. Με σωστή εκπαίδευση, πολλή τύχη και δύο καλά Martin-Baker GRUEA-7!
Αλέξανδρος Θεολόγου