Επρόκειτο για την πρώτη παρτίδα από συνολικά 40 αεροσκάφη F-16C/D Block 30 για την Πολεμική Αεροπορία, που αποκτήθηκαν μέσω FMS στα πλαίσια του προγράμματος Peace Xenia. Τα αεροσκάφη αυτά παραδόθηκαν στην ΠΑ κι εντάχθηκαν στις 330 και 346 Μοίρες.
Τα αεροσκάφη ήταν εξοπλισμένα με κινητήρα General Electric F110-GE-100 και σε πρώτη φάση δεν διέθεταν ικανότητα εξαπόλυσης πύραυλου πέραν του ορίζοντα. Αργότερα ωστόσο παραγγέλθηκε αριθμός πυραύλων AIM-120B κι έτσι τα αεροσκάφη αυτά μπόρεσαν να αποδώσουν το μέγιστο δυνατό της επιχειρησιακής τους ικανότητας.
Παράλληλα παραγγέλθηκε και αριθμός πυραύλων εναντίον ραντάρ AGM-88 HARM για την αξιοποίηση των αεροσκαφών και σε αποστολές SEAD. Ωστόσο δεν αγοράστηκαν ατρακτίδια ναυτιλίας/στοχοποίησης LANTIRN για τα πρώτα αυτά αεροσκάφη.
Σαν Σήμερα στις 20/01/1989: Προσγειώθηκαν στην 111ΠΜ τα πρώτα F-16 προοριζόμενα για τις 330 και 346Μ, προερχόμενα… https://t.co/7F5EDN5MYI
— HAFspokesman (@HAFspokesman) January 20, 2019
Παρά τα προβλήματα με την πρόωρη δομική καταπόνηση των ατράκτων, που πάντως παρατηρήθηκαν σε όλα τα αεροσκάφη του συγκεκριμένου μπλοκ άλλων πέντε χωρών κι όχι μόνο τα ελληνικά, τα αεροσκάφη υπήρξαν η αιχμή του δόρατος της ΠΑ για πολλά χρόνια, όντας ένα τεράστιο βήμα προς τα μπροστά σε σύγκριση με τα υπόλοιπα μαχητικά αεροσκάφη προηγούμενης γενιάς της δύναμής της.
Τα αεροσκάφη πέρασαν από το πρόγραμμα αναβάθμισης μέσης ζωής (MLU) «Falcon-Up» στις εγκαταστάσεις της ΕΑΒ από το 1996 έως το 1997, όπου διορθώθηκαν τα εν λόγω προβλήματα με αντικατάσταση των επίμαχων δομικών στοιχείων και επέκταση του ορίου ζωής των ατράκτων από 4.000 ώρες πτήσης στις 8.000 ώρες.
Σήμερα έχουν απομείνει 32 από τα αρχικά 40, αφού στην πορεία κάποια χάθηκαν σε ατυχήματα.