Washington Examiner: Η Τουρκία πρέπει να χαρακτηριστεί “σπόνσορας της τρομοκρατίας”

Η “συντηρητική” Washington Examiner, δημοσίευσε άρθρο-καταπέλτη για τις σχέσεις της Τουρκίας με ακραίες ισλαμικές τρομοκρατικές οργανώσεις:
Την Τρίτη, ισλαμιστές τρομοκράτες που συνδέονται με τη σομαλική οργάνωση al-Shabaab επιτέθηκαν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στο Ναϊρόμπι της Κένυας, σκοτώνοντας τουλάχιστον 21 ανθρώπους. Δεν ήταν η πρώτη επίθεση της συγκεκριμένης οργάνωσης στην Κένυα. Η ριζοσπαστική οργάνωση, η οποία είχε στο παρελθόν δεσμούς με την αλ Κάιντα, χρησιμοποίησε τη βαριά παρουσία των πρόσφυγων της Σομαλίας στην Κένυα ως κάλυψη για αρκετές επιθέσεις στην χώρα με πιο γνωστή την επίθεση στο Westgate Mall το 2013. Το γεγονός ότι η Κένυα συνεισφέρει στρατιώτες και αστυνομικούς στην AMISOM, την αποστολή της Αφρικανικής Ένωσης στη Σομαλία, η οποία επιδιώκει να υπερασπιστεί τη χώρα εναντίον την al-Shaabab, την θέτει ακόμη περισσότερο στο στόχαστρο της οργάνωσης.
Για τις περισσότερες χώρες, θα ήταν αδιανόητη η υποστήριξη, πόσο μάλλον η χορήγηση βοήθειας στην al-Shabaab. Εκτός από την Τουρκία.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Αμπουλάχ Μποζκούρτ, πρώην επικεφαλής στο γραφείο της Άγκυρας της εφημερίδας Zaman, που συνδέθηκε με τον Φετουλάχ Γκιουλέν και έκλεισε από το καθεστώς Ερντογάν το 2016, η Τουρκία χρηματοδότησε την al-Shaabab με $600.000 το 2012, μέσω του Ίμπραϊμ Σεν, ο οποίος συνελήφθη στο Πακιστάν ως συνεργάτης της Αλ Κάιντα. Ο Σεν έδρασε και ως σύνδεσμος των μυστικών τουρκικών υπηρεσιών στην Συρία. Ενώ ο Μποζκούρτ έχει πολλούς προσωπικούς λόγους για να εκθέσει τον Ερντογάν δεδομένου ότι ο Τούρκος ηγέτης έκλεισε τη Zaman και φυλάκισε πολλούς από τους συναδέλφους του, η Zaman είχε εκείνη την εποχή ακόμα στενές σχέσεις με την κυβέρνηση Ερντογάν (κατά τη στιγμή της μεταφοράς των χρημάτων) και με τους γκιουλενιστές που είχαν ακόμη σημαντική παρουσία στους διπλωματικούς κύκλους και τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες (και διέρρευσαν τις σχετικές πληροφορίες). Επιπλέον, μετέπειτα πληροφορίες επιβεβαίωσαν τις διαρροές των γκιουλενιστών σχετικά με τις μυστικές συναλλαγές του Ερντογάν, οι οποίες (διαρροές) προέκυψαν μετά την έντονη διαμάχη μεταξύ Ερντογάν και Γκιουλέν.
Σύμφωνα με τον Μποζκούρτ, οι τουρκικές αρχές προσπάθησαν να αποκρύψουν τη δράση του Σεν για τη Συρία. Σύμφωνα με τον Μπόζκουρτ, η κυβέρνηση Ερντογάν έβαλε στο αρχείο την έρευνα το 2014 και απομάκρυνε τους αρχηγούς της αστυνομίας, τους εισαγγελείς και τους δικαστές που συμμετείχαν στην έρευνα και δίωξη του Σεν και των συνεργατών του. Ηχογραφημένες συνομιλίες που έφτασαν στα χέρια εισαγγελέων, έδειξαν σύνδεση του Σεν με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Οι ερευνητές πίστευαν ότι ο Σεν χρησιμοποίησε αρκετές εμπλεκόμενες ΜΚΟ, μεταξύ των οποίων και την (διαβόητη) İnsan Hak ve Hurriyetleri ve İnsani Yardım Vakfı ή IHH), για να αποκρύψει παράνομες αποστολές υλικών σε τζιχάντιστες στη Συρία. (Παραδοξως, η IHH βρέθηκε πρόσφατα και στη χώρα μας, όπως γράψαμε εδώ). Τρία άτομα τα οποία εντοπίστηκαν από την αστυνομία ως συνεργάτες του Σεν σε λαθρεμπόριο αγαθών στη Συρία είναι ο Ομέρ Φαρούκ Ακσεμπζέτσι (ο οποίος εργάζεται στο υποκατάστημα της IHH στη Καισαρεία), ο Ρετζέπ Καμντάλι (επίσης μέλος του IHH στο υποκατάστημα της Καισαρείας) και ο Ίμπραχιμ Χαλίλ Ιλγκί (από το υποκατάστημα της IHH στην Κιλίς). Οι ηχογραφήσεις των συνομιλιών μεταξύ του Σεν και των 3 συνεργατών του, αποκάλυψαν πως σχεδίαζαν να χρησιμοποιούν ασθενοφόρα για να μεταφέρουν υλικά στους τζιχαντιστές, κάτι που απετράπει, όταν ο κυβερνήτης της επαρχίας, απαγόρευσε τη μετακίνηση μικρών φορτηγών προς τη Συρία.
Το γεγονός πως η Τουρκία υποστήριζε σθεναρά ένα παρακλάδι της Αλ Κάιντα στη Συρία και, τουλάχιστον παθητικά το Ισλαμικό Κράτος, ήταν ο κυριότερος λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες βασίστηκαν στους Κούρδους της Συρίας για την μάχη κατά του ISIS. Η συνεχιζόμενη συνεργασία της Τουρκίας με ριζοσπαστικές οργανώσεις στη Συρία θα αποτελέσει επίσης μια μόνιμη πρόκληση για την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή και στην ίδια την Τουρκία.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι αρχές της Λιβύης έχουν επανειλημμένα αναχαιτίσει αποστολές τουρκικών όπλων που προορίζονται για ισλαμιστικές πολιτοφυλακές, παραβιάζοντας το εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών. Ορισμένες ισλαμιστικές ομάδες της Τουρκίας και της Λιβύης ανέφεραν ότι τα εν λόγω όπλα ήταν εκπαιδευτικά τυφέκια και αβολίδοτα πυρομαχικά. Ωστόσο, η αποστολή 4 εκατομμυρίων αβολίδοτων φυσιγγίων στη Λιβύη παραβιάζει τη λογική, αλλά και οι εξηγήσεις, αφορούν μόνο ένα μικρό μέρος των συνολικών αποστολών.
Με τις τουρκικές αποστολές όπλων (και) σε ισλαμιστές αντάρτες στη Νιγηρία και τη Χαμάς, αρχίζει να σχηματίζεται ένα μοτίβο.
Ο Πρόεδρος Τραμπ, ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και ο Ειδικός Απεσταλμένος Τζέιμς Τζέφρι μπορεί να θεωρουν σκόπιμο να αγνοήσουν τις ενέργειες της Τουρκίας, όπως έπραξε και η κυβέρνηση Κλίντον και οι δύο κυβερνήσεις των Μπους, που θεώρησαν σωστό να αγνοήσουν την υποστήριξη σε τρομοκρατικές οργανώσεις από το Πακιστάν.
Δυστυχώς, στην περίπτωση του Πακιστάν, η πραγματικότητα ήρθε αντιμέτωπη με τους ευσεβείς πόθους των υπευθύνων για τη χάραξη πολιτικής και τελικά οδήγησε τις Ηνωμένες Πολιτείες στον μακρύτερο (και ακόμα σε εξέλιξη) πόλεμο στο Αφγανιστάν.
Καθώς κατακάθεται η σκόνη από την επίθεση στο Ναϊρόμπι, θα ήταν συνετό να διερευνήσουμε ποια ξένα κράτη υποστήριξαν ή βοήθησαν την al-Shabaab και να τα εκθέσουμε δημόσια. Η εξωτερική πολιτική και η εθνική ασφάλεια πρέπει να βασίζονται στην πραγματικότητα, και όχι σε ευσεβείς πόθους.