Ήξεις, αφήξεις από ρωσικά και τουρκικά ΜΜΕ σχετικά με το ενδεχόμενο αγοράς Su/Mig από την Άγκυρα

Τα τελευταία 24ώρα παρατηρήσαμε μια “χιονοστιβάδα” δημοσιευμάτων σε Ρωσία και κυρίως στη Τουρκία σχετικά με τη πιθανότητα η Άγκυρα να αγοράσει ρωσικά “υπερμαχητικά” σε περίπτωση που οριστικοποιηθεί η απαγόρευση της εξαγωγής του F-35 στη γείτονα χώρα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το χθεσινό άρθρο της Yeni Safak (ελέγχεται πλήρως από τον Ερντογάν) που προέβαλε το σενάριο αγορά ρωσικών Suchoi και/ή Mig. Το δημοσίευμα ούτε λίγο ούτε πολύ, παρουσιάζει το αμερικανικό μαχητικό ως “σαπάκι” και προβάλει με σθένος την εναλλακτική των ρωσικών μαχητικών (χωρίς ωστόσο η Άγκυρα να εγκαταλείπει τα δικαιώματα που απορρέουν από τη σύμβαση για τα F-35).
Λίγες ώρες αργότερα, τα ρωσικά πρακτορεία Sputnik και TASS, αναδημοσιεύουν τον ισχυρισμό της Yeni Safak, επισημαίνοντας πως το ενδεχόμενο αγοράς ρωσικών μαχητικών, συζητήθηκε μεταξύ Πούτιν και Ερντογάν, κατά την επίσκεψη του πρώτου στην Άγκυρα στις 3 Απριλίου.
Πριν στεγνώσει το “μελάνι” των ανωτέρω δημοσιευμάτων, το Sputnik επανέρχεται στο θέμα, αδειάζοντας ουσιαστικά τη Yeni Safak, το TASS και τον ίδιο του τον εαυτό (αλλά και εκατοντάδες άλλους που αναδημοσίευσαν τον ισχυρισμό), τονίζοντας πως σύμφωνα με πηγή στο τουρκικό υπουργείο άμυνας, όλα τα ανωτέρω δεν εκφράζουν την επίσημη γραμμή της Τουρκίας.
Συμπεράσματα
Το ενδεχόμενο να δούμε τη Τουρκική Αεροπορία με ένα Su-57 «Erdoganski», ή κάτι ανάλογο, σίγουρα δεν μπορεί να αποκλειστεί δεδομένου του παγώματος των σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον-Άγκυρας. Το κατά πόσο θα συνεχιστεί αυτή η “παγωμάρα” την επαύριο των τουρκικών εκλογών μένει να το δούμε. Ο λαϊκιστής Ερντογάν έχει “παίξει” το χαρτί του αντιαμερικανισμού για να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του και τίποτα δεν τον εμποδίζει να ανακρούσει πρύμναν μετά τις εκλογές. Εάν όμως αποφασίσει να επιστρέψει στο “μαντρί” που λέγεται ΝΑΤΟ και αμερικανική σφαίρα επιρροής, θα πρέπει να εγκαταλείψει τον Πούτιν στα κρύα του λουτρού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις των δυο χωρών σε θέματα όπως η Συρία, οι S-400, οι διμερείς οικονομικές σχέσεις κτλ. Η αμφισημία ρωσικών και τουρκικών δημοσιευμάτων για την αγορά ρωσικών μαχητικών σίγουρα δεν είναι τυχαία και πιθανότατα σκοπεύει στην μέτρηση αντιδράσεων από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτό που γίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρο ωστόσο, είναι πως κάποια στιγμή ο Ερντογάν θα αναγκαστεί να σταματήσει να πατά σε δυο “βάρκες”. Το κατά πόσο θα καταφέρει να ισορροπήσει στη μια εκ των δυο δίχως να βραχεί, μένει να το δούμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως κάποιος από τους δυο “βαρκάρηδες” στο τέλος θα δυσαρεστηθεί.