Αμέσως μετά την επίθεση με χημικά εναντίον αμάχων στη Ντούμα, διατυπώθηκε από πολλούς ο ισχυρισμός πως το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπασάρ Αλ Άσαντ, δεν ήταν δυνατόν να είχε προβεί σε αυτή την ενέργεια, διότι ουσιαστικά έχει κερδίσει το πόλεμο που σπαράσσει τη χώρα του από το 2011.
Πως διαμορφώνεται σήμερα η κατάσταση στη Συρία;
Καλώς ή κακώς, η Συρία σήμερα είναι μια κατακερματισμένη χώρα. Ενώ ο Άσαντ έχει ανακτήσει μεγάλο μέρος των εδαφών της χώρας του χάρη στη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας, είναι απολύτως βέβαιο πως δεν πρόκειται να θέσει πάλι υπό τον έλεγχό του όλα τα εδάφη που αποτελούσαν τη πάλαι ποτέ Συριακή Αραβική Δημοκρατία.
Τον Οκτώβριο του 2017, το καθεστώς Άσαντ είχε υπό τον έλεγχό του μόλις το 55,7% της χώρας, με το SDF να κατέχει το 27,4, το 13,7% να βρίσκεται σε διάφορες αντικαθεστωτικές ομάδες και το 3,17% στα χέρια του ISIS.
Η κατάσταση σήμερα δεν έχει διαφοροποιηθεί ιδιαίτερα με δεκάδες αντιμαχόμενες ομάδες να βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση. Η Ανατολική Γκούτα που βρίσκεται ανατολικά της πρωτεύουσας Δαμασκού, ήταν το επίκεντρο των πρόσφατων σκληρών μαχών και καταλήφθηκε στις 12 Απριλίου από το Συριακό Στρατό, με τις εναπομείνασες αντικαθεστωτικές δυνάμεις να την εγκαταλείπουν έπειτα από συμφωνία.
Στη Βόρεια Συρία, ο Τουρκικός Στρατός επικουρούμενος από τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, έχει καταλάβει ολόκληρο το καντόνι του Αφρίν.

 
Σύμφωνα με το Al Jazeera, η Συριακή Κυβέρνηση ελέγχει τις πόλεις Δαμασκό, Χομς, Χάμα, Χαλέπι, Λατάκεια, Ταρσό, Παλμύρα και Αλμπού Καμάλ.
Ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός ελέγχει περιορισμένες περιοχές στα βορειοδυτικά της Συρίας (επαρχία Ιντίλμπ) και διαθέτει μονάδες στο Αφρίν.
 
Οι Κούρδοι ελέγχουν τις πόλεις Ράκα, Μανπίτζ, Καμίσλι και Χασάκα, καθώς και όλα τα βορειοανατολικά εδάφη της Συρίας.
Το Ισλαμικό Χαλιφάτο (ISIS), ελέγχει τη περιοχή πέριξ της Αλμπού Καμάλ και είναι περικυκλωμένο στα δυτικά από τις δυνάμεις του Άσαντ και ανατολικά από κουρδικές δυνάμεις.
Συνολικά στη χώρα δρουν περίπου 1.000 ένοπλες ομάδες αντικαθεστωτικών, πρώην εξόριστων, τρομοκρατών κτλ, που αριθμούν περί τους 100.000 μαχητές.
Πολλοί εμπλεκόμενοι
Η κατάσταση στη Συρία περιπλέκεται ακόμη περισσότερο λόγω των πολλών εμπλεκόμενων δυνάμεων. Πέρα των γνωστών (ΗΠΑ-Ρωσία), που επιδίδονται σε έναν “proxy war” (πόλεμο δια αντιπροσώπων), με το Κρεμλίνο ομολογουμένως να κατέχει τη πρωτοβουλία των κινήσεων λόγω ολιγωρίας ή διστακτικότητας της Ουάσιγκτον, υπάρχουν πολλοί ακόμη παίκτες.
Πέρα από τη Ρωσία, το καθεστώς Άσαντ απολαμβάνει της υποστήριξης του Ιράν, τη στιγμή που ΗΠΑ, Τουρκία και Σαουδική Αραβία υποστηρίζουν τους αντικαθεστωτικούς. Παράλληλα, Ρωσία-Τουρκία εμφανίζονται ως στρατηγικοί εταίροι, τη στιγμή που τα συμφέροντά τους απέναντι στη Δαμασκό είναι συγκρουόμενα. Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως η σχέσεις των δυο χωρών θα κινδυνεύσουν, αλλά δε παύει να είναι ένα παράδοξο.
Το τέλος του πολέμου;
Ο Μπασάρ Αλ Άσαντ έχει “κερδίσει” τη παραμονή στην ηγεσία ενός ακρωτηριασμένου κράτους και αυτό χάρη στην επέμβαση της Ρωσίας. Το τέλος του πολέμου δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, με τη Δαμασκό να ελέγχει περίπου το 60% των εδαφών της Συρίας. Το πιθανότερο σενάριο είναι ο διαμελισμός της χώρας, κάτι που θα προκύψει ωστόσο έπειτα από πολλές ακόμη σκληρές μάχες.