ΘΕΜΑ: Εκσυγχρονισμός F-16, πάντα του ύψους ή του βάθους

 

Την περασμένη Κυριακή, με μια σειρά άρθρων καλύψαμε το θέμα του εκσυγχρονισμού των F-16. Καταρχάς δώσαμε για πρώτη φορά ένα σαφές χρονοδιάγραμμα (το άρθρο μας εδώ), για το πότε θα είναι διαθέσιμα τα πρώτα μαχητικά F-16V, και πως περίπου θα κινηθεί η διαδικασία παράδοσής τους. Είναι σαφές πως όλα τα “νέα” μαχητικά, αν καταφέρει να ανταποκριθεί η ΕΑΒ (που με την σειρά της πρέπει να ενισχυθεί, όπως έχουμε ήδη γράψει, με 400 άτομα αλλά και επιπλέον υποδομές), θα έχουν παραδοθεί μέχρι και το 2025.
Τότε η Πολεμική Αεροπορία θα έχει στην διάθεσή της, 84 υπερσύγχρονα μαχητικά “4,75 γενιάς”, έναν κορμό μαχητικών πάνω στο οποίο μπορεί να βασιστεί και να σχεδιάσει τις επόμενες κινήσεις της τα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Τα μαχητικά αυτά, συνεπικουρούμενα από 37 μαχητικά Block 50 (hopefully θα είναι πλέον Block 50+Adv), θα είναι αυτά, που με την αγορά κάποιου ΝΜΑ τα επόμενα χρόνια, θα κρατήσουν την όποια ισορροπία στο Αιγαίο.

Κάπου εκεί αρχίζουν τα ενδιαφέροντα. Αντί λοιπόν να δεχτούμε το παραπάνω γεγονός, και να αρχίσουμε να συζητάμε λογικά για το επόμενο βήμα, δηλαδή για το Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος, έχουμε τις γνωστές συνήθεις “παρεκτροπές”. Δεν κάνουμε λοιπόν την συζήτηση που πρέπει, και μάλιστα δεν το κάνουμε με κάποια λογική, αλλά με την “κατάρα” του άσπρου-μαύρου, εμείς ή οι άλλοι, εδώ ή εκεί, που διακρίνει τον λαό μας. Εξηγούμαστε.
Καταρχάς υπάρχουν κάποιοι, πραγματικά αγαθά σκεπτόμενοι, που θεωρούν απαράδεκτο το γεγονός ότι δεν θα εκσυγχρονιστούν και τα 123 (122 πλέον) μαχητικά αεροσκάφη, και θα εκσυγχρονιστούν μόνο τα 84 (με τα άλλα 37 να παίρνουν μια demi αναβάθμιση), ενώ κάποιοι θέλουν να εκσυγχρονίσουμε και τα 155. Οι περισσότεροι σκέπτονται χωρίς να υπολογίζουν πως λεφτά ΔΕΝ υπάρχουν.
Αυτό που πρέπει κανείς να καταλάβει είναι ότι τα “κουκιά” είναι μετρημένα, η ΠΑ πραγματικά σχεδίασε το καλύτερο πρόγραμμα με δεδομένα μόνο, αποκλειστικά μόνο τα 1,1 δις ευρώ που έχουμε διαθέσιμα. Τα Block 50 (και τα Block 30) έχουν ήδη πολλές ώρες πτήσεις, απαιτούν πιθανότατα δομική αναβάθμιση (με άγνωστο κόστος, καθώς είναι διαφορετική για κάθε αεροσκάφος), και η αναβάθμιση, προσθέτει ώρες πτήσης, δεν τις μηδενίζει. Σε αυτή την περίπτωση το κόστος θα ήταν δυσβάστακτο, και θα γίνονταν σε αεροσκάφη που θα αποσυρθούν πολύ νωρίτερα από τα Β52+/Β52Μ, συνεπώς η όποια επένδυση δεν θα αποσβεστεί. Συνεπώς δεν είναι σύμφωνα με το Δημόσιο Συμφέρον να αναβαθμιστούν όλα τα αεροσκάφη, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα.

Ορισμένοι επιμένουν, ανάμεσα σε αυτούς και πολλοί αναγνώστες μας, πως πρέπει να κάνουμε κατ’ ελάχιστο τον εκσυγχρονισμό των Block 50 (μαζί με τα Block 52+, Block 52+), ή 122 αεροσκάφη. ΟΚ, μαζί σας, αλλά όπως είπαμε θα πρέπει να έχουμε μια εικόνα της πραγματικότητας, και των πραγματικών οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας και της ΠΑ. Μιας Αεροπορίας που πολεμά, κυριολεκτικά, κάθε μέρα. Και πραγματικά “παρακαλά” (ας μας επιτραπεί και πάλι η έκφραση) το πρόγραμμα να επιτρέψει να περισσέψουν λίγα χρήματα, προκειμένου να προχωρήσει και η αναβάθμιση των F-16C/D Block 50 σε F-16 Block50+Adv (θα έχουμε τα απάρτια, αλλά όχι τις εργασίες).
Θεωρούμε πως η παραπάνω μερίδα φίλων θα πειστεί, όχι από εμάς, αλλά από τα οικονομικά δεδομένα. Αυτά -τα λεφτά- έχουμε, με αυτά πορευόμαστε.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτοί που ζητούν διεύρυνση του εκσυγχρονισμού, σκεπτόμενοι πως τα νούμερα δεν βγαίνουν (οι οροφές μαχητικών της ΠΑ), αλλά οι άλλοι, οι “ειρηνιστές” με προβιά εθνικιστή. Ας εξηγήσουμε και πάλι, κι ας μας παρεξηγήσουνε…
 

Καταρχάς είναι πλέον φανερό, πως κάποιοι δίνουν μια μάχη οπισθοφυλακής, προκειμένου να “πετσοκόψουν” ή να ακυρώσουν το πρόγραμμα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να προωθήσουν τα όποια γελοία συμφέροντά τους. Θεωρούν λοιπόν πως τα πραγματικά ελάχιστα χρήματα που θα δαπανηθούν για τα 84 F-16V, θα πρέπει να δοθούν για την αγορά ενός αριθμού, 8 ή 10 F-35A, ξέροντας πως ούτε αυτό μπορεί να γίνει!
Η αλήθεια είναι πως το πρόγραμμα δεν θα κυμανθεί στο ποσό που επιθυμεί -ή μάλλον, έχει υποσχεθεί- η πολιτική ηγεσία, αλλά πρέπει να προστεθεί και κάποιο κομμάτι συντήρησης και ανταλλακτικών, προκειμένου τα αεροσκάφη, που ας είμαστε ειλικρινείς, υπο-συντηρούνται (ας μας επιτραπεί ο αδόκιμος όρος), να έρθουν απόλυτα επιχειρησιακά και ικανά σε υπηρεσία. Τα αεροσκάφη τα θέλουμε να πετάνε, όχι να μπουν στα shelters.
Έτσι λοιπόν, υπάρχει καταρχάς μια “πολεμική” για το ύψος του τιμήματος. Το θέμα είναι πως όπως γράψαμε σχετικά με την χρηματοδότηση και σε άρθρο μας την Κυριακή εδώ, η όποια συμφωνία «Σε όλες τις περιπτώσεις η τιμή που δίδεται από την USAF είναι υψηλότερη της τελικής τιμής της σύμβασης που τελικά υπογράφεται». Αυτό συμβαίνει διότι η τιμή που ανακοινώνεται στο Κογκρέσο είναι η υψηλότερη δυνατή (γνωστή και ως τιμή Not to Exceed – NTE), έτσι ώστε να μην απαιτείται εκ νέου η υποβολή αιτήματος προς έγκριση από το Κογκρέσο, σε περίπτωση μεταβολής των απαιτήσεων του χρήστη, και υπάρχουν καθυστερήσεις στην υπογραφή της σύμβασης. Περιέχει δε όλες τις πιθανές options.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως κάποιοι, που απλά επιθυμούν να ακυρωθεί η συμφωνία, δεν “χτυπούν” εκεί που μπορούν, δηλαδή  στο ύψος της. Και μάλιστα στο μεγάλο ποσό που πρέπει να δοθεί σαν προκαταβολή, προκειμένου να μειωθεί η τιμή. Ο λόγος είναι απλός, αν παραγγείλουμε μαζί όλα τα απάρτια, θα πετύχουμε καλύτερη τιμή, simple as that. Έλα ντε όμως που κάποιοι ανέσυραν παλιές αμαρτωλές συμφωνίες, παλιές κυβερνήσεις κοκ, προκειμένου να πετύχουν αυτό που επιθυμούν (που κανείς δεν έχει καταλάβει τι ακριβώς επιθυμούν και που θέλουν να το φτάσουν).
‘Ετσι λοιπόν, έχουμε έναν άτυπο συνασπισμό ανθρώπων, κάποιων που θέλουν απλά να χρήματα να πάνε κάπου αλλού (άλλο μαχητικό, άλλο πρόγραμμα, ή απλά να γίνουν… βούτυρο), ή κάποιων που θέλουν να ακυρωθεί το πρόγραμμα (σαν … μιλιταριστικό), ή κάποιων άλλων που δεν τους βγαίνουν τα “κουκιά” (έρχονται και εκλογές), και δίνουν την δική τους μάχη προκειμένου να απομειώσουν, ή ακόμη χειρότερα, να ακυρώσουν το πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα που η ΠΑ το “κυνηγά” από το 2009, και όλοι οι ΑΓΕΑ έκτοτε. Αλλά κάποιοι πολεμιστές του πληκτρολογίου γνωρίζουν καλύτερα προφανώς, αναχαιτίζουν με τις ευχές γερόντων τα εχθρικά στίφη, κι αν κάποιος δεν τους “κάνει” τον κατατάσσουν στους “υπάλληλους”, “πράχτορες”, “προδότες” κλπ κλπ.

Εμείς λοιπόν, όντας όλα τα προηγούμενα, σαν ΠΤΗΣΗ δεν θα μπορούσαμε παρά να στηρίζουμε την επιλογή του εκσυγχρονισμού των F-16, τους αξιωματικούς που τον εμπνεύστηκαν και τον σχεδιάζουν, και την Πολεμική Αεροπορία.
Κάποια στιγμή, ίσως μετά το 2020, η Ελλάδα, χωρίς να είναι πλέον στα Μνημόνια (λέμε τώρα…) θα μπορεί να αγοράσει Νέο Μαχητικό Αεροσκάφος. Πιθανότατα να είναι το F-35, ίσως κάποιο άλλο (όχι πάντως το Su-35 ή κάποιο άλλο του Ξανθού Γένους), αλλά αυτό δεν θα έρθει πριν το 2030. Μέχρι τότε η ΠΑ πρέπει να μπορεί να εκτελέσει την αποστολή της. Από το 2022 θα έχει στην διάθεσή της ικανό αριθμό, διαρκώς αυξανόμενο, F-16V, το οποίο θα είναι το μαχητικό που θα αλλάξει -έστω και προσωρινά- την εικόνα στο Αιγαίο, πριν τα τουρκικά F-35 γίνουν επιχειρησιακά σε επίσης ικανούς αριθμούς.
Αργήσαμε να προχωρήσουμε στον εκσυγχρονισμό, κι πράγματι υπάρχει κενό. Αν προχωρήσουμε τον εκσυγχρονισμό το κενό θα μειωθεί ή και θα κλείσει μέχρι το 2025. Αν τον σταματήσουμε, ή μειώσουμε τα αεροσκάφη, το κενό θα φτάσει το 2030-2035 πριν κλείσει. Μπορεί βέβαια να έχουμε βούτυρο, αλλά δεν  θα έχουμε όλα τα νησιά. Βέβαια, παραφράζοντας γνωστό “διανοητή”, δεν πειράζει να χάσουμε τα νησιά, την βόλεψή μας μην χάσουμε…