Είναι ο Hwasong-15 ο πρώτος πραγματικά διηπειρωτικός βαλλιστικός πύραυλος της Πιόνγκγιάνγκ;

Ξεκίνησε με τον Hwasong, εμβελείας 1.000 χλμ. Ακολούθησαν οι πύραυλοι Nodong με 1.300 χλμ, ο Musudan των 3.500 χλμ, ο βελτιωμένος Hwasong-12 με ακτίνα δράσης 4.500 χλμ και ο ακόμη πιο βελτιωμένος Hwasong-14 που υποσχόταν εμβέλεια 8.000 χλμ. Μετά την τελευταία δοκιμή ενός «νέου τύπου διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου» η Βόρεια Κορέα δηλώνει ότι οποιοδήποτε σημείο των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται εντός εμβελείας.
Ο «νέος τύπος» φέρεται να είναι ο Hwasong-15, ένας βαλλιστικός πύραυλος με βελτιωμένο κινητήρα και τροποποιημένο δεύτερο στάδιο με στόχο την επίτευξη μεγαλύτερης εμβέλειας. Η κρατική τηλεόραση χαρακτήρισε τον πύραυλο που εκτοξεύθηκε από το Pyongsong τις πρώτες πρωτινές ώρες (Κορέας) της 29^ης Νοεμβρίου ως τον «πλέον ισχυρό», προκαλώντας την αντίδραση της Νότιας Κορέας η οποία ως απάντηση πραγματοποίησε ασκήσεις με πραγματικά πυρά, προβαίνοντας μάλιστα στην εκτόξευση ενός δικού της βαλλιστικού πυραύλου.

Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής πληροφορίες, ο Hwasong-15 έφθασε σε ύψος 4.475 χλμ διανύοντας σε 53΄ απόσταση 960 χλμ πριν πέσει στην θάλασσα εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Ιαπωνίας, περίπου 250 χλμ από τις βόρειες ιαπωνικές ακτές. Δεν είναι η πρώτη φορά που το καθεστώς της Πιόνγκγιάνγκ εκτοξεύει βαλλιστικό πύραυλο και σίγουρα ούτε η τελευταία. Γιατί αυτή όμως ήταν διαφορετική;
Κατ’ αρχήν, ο πύραυλος πέταξε πολύ ψηλότερα από οποιονδήποτε άλλον έχει δοκιμάσει η Βόρεια Κορέα. Μπορεί οι εμβέλειες των βαλλιστικών της πυραύλων να αντιστοιχούν σε δοκιμές χωρίς φορτίο (κεφαλή) ωστόσο η κλιμάκωσή τους καταδεικνύει ότι όσον αφορά τους κινητήρες και την κατασκευή των πυραύλων έχουν γίνει αναμφίβολα πρόοδοι. Και αυτό είναι ανησυχητικό.
Αν και η κλίση του πυραύλου κατά την εκτόξευση δεν τον οδήγησε πάνω από ιαπωνικό έδαφος, όπως είχε συμβεί στις δύο προηγούμενες δοκιμές, η τροχιά που διέγραψε σημαίνει ότι επιχειρησιακώς (standard trajectory) ο πύραυλος θα είχε εμβέλεια 13.000 χλμ. Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν στην δοκιμή αυτή ο πύραυλος έφερε κεφαλή.
 
Τί γνωρίζουμε για τον νέο βορειοκορεατικό ICBM

Ο Hwasong-14 που εκτοξεύθηκε στις 28 Ιουλίου είχε φθάσει σε ύψος 3.000 χλμ, ωστόσο πολλοί αμφισβήτησαν τότε την πραγματική του εμβέλεια με κεφαλή. Τώρα οι ειδικοί παραδέχονται πως ο βελτιωμένος Hwasong-15 διαθέτει την απαιτούμενη ακτίνα δράσης για να απειλήσει τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες.
Η Πιόνγκγιάνγκ υποστηρίζει ότι ο πύραυλος έφερε μια «εξαιρετικά μεγάλη, βαριά πολεμική κεφαλή» με δυνατότητα πλήγματος «οπουδήποτε στην αμερικανική ενδοχώρα». Ανάλυση της αμερικανικής Ένωσης Ανησυχούντων Επιστημόνων εκτιμά ότι ο πύραυλος πρέπει να έφερε ένα πολύ ελαφρύ ομοίωμα κεφαλής, κάτι τελείως διαφορετικό από την μεταφορά μιας βαριάς πυρηνικής κεφαλής ή κεφαλών σε αυτή την απόσταση.
Ορισμένοι επισημαίνουν ότι το βάρος του πυραύλου καταδεικνύει ότι ο Hwasong-15 μπορεί να μεταφέρει το βάρος μιας επιχειρησιακής κεφαλής χωρίς να μειωθεί σημαντικά η εμβέλειά του. Σε κάθε περίπτωση, η Βόρεια Κορέα θέλει ακόμη δύο με τρία χρόνια για να μπορέσει να καταστεί ικανή να πλήξει με πυρηνικά έναν στόχο χρησιμοποιώντας ICBM, υποστηρίζουν ειδικοί.
Όμως οι Βορειοκορεάτες έχουν αποδείξει ότι ξεπερνούν τα προβλήματα που συναντούν, μαθαίνοντας από τα λάθη και τις αποτυχίες τους. Και μαθαίνουν γρήγορα: σε μικρό χρονικό διάστημα, επέκτειναν την εμβέλεια από τα 8.000 χλμ στα 13.000 χλμ ενώ σύμφωνα με πληροφορίες αναπτύσσουν δύο ακόμη τύπους βαλλιστικών πυραύλων, τους ΚΝ-14 και ΚΝ-08 με ακτίνα δράσης 10.000 χλμ και 11.500 χλμ αντίστοιχα.
Υπάρχει μια ακόμη παράμετρος που προβληματίζει τους Δυτικούς εμπειρογνώμονες. Ο εφοδιασμός του πυραύλου με καύσιμα πριν την τοποθέτησή του στην εξέδρα εκτόξευσης εικάζεται ότι έγινε με τον Hwasong-15 σε οριζόντια θέση, αναφέρουν οι New York Times. Αυτό σημαίνει ότι η πλήρωση καυσίμου των βαλλιστικών πυραύλων του τύπου μπορεί να γίνεται σε καταφύγια, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη την καταστροφή τους σε ενδεχόμενο προληπτικό πλήγμα.
Επίσης, το γεγονός ότι και αυτή η εκτόξευση έγινε νύχτα, δείχνει σαφώς ότι οι Στρατηγικές Δυνάμεις της Β. Κορέας έχουν εξοικειωθεί πλήρως με το αντικείμενο. Το σκοτάδι δίνει ένα σχετικό τακτικό πλεονέκτημα. Επίσης, δοκιμάζεται η ετοιμότητα και η ικανότητα μιας μονάδας να εξαπολύει τους πυραύλους της υπό την κάλυψη του σκότους, υποστηρίζει ο Βίπιν Ναράνγκ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο ΜΙΤ. «Αν ανησυχείς για το ενδεχόμενο στοχοποίησης των πυραύλων σου από τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πιο εύκολο να κρύψεις και να μετακινήσεις πράγματα την νύχτα» επισημαίνει.
Βεβαίως οι Βορειοκορεάτες επιστήμονες και μηχανικοί μένει ακόμη να λύσουν προβλήματα όπως την επιτυχή επανείσοδο μιας –πυρηνικής– κεφαλής στην ατμόσφαιρα, κάτι το οποίο αποτελεί ύψιστη τεχνολογική πρόκληση. Κανείς δεν πιστεύει ότι η Πιόνγκγιάνγκ το έχει καταφέρει. Όμως κανείς δεν πίστευε ότι από τους παρωχημένους ψυχροπολεμικούς Scud που είχε στο οπλοστάσιό της, η Βόρεια Κορέα θα έφθανε σήμερα να είναι μια εν δυνάμει πυρηνική δύναμη.
Αλέξανδρος Θεολόγου