Σήμερα είναι η συμβατική ημερομηνία της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, εκεί που ο ενωμένος στόλος των νοτιοελληνικών πόλεων-κρατών αντιμετώπισε τον Περσικό. Αν και αποτελεί μοναδική στιγμή ελληνικής ομοψυχίας και πολεμικού θριάμβου, πολλά επεισόδια της ναυμαχίας παραμένουν στη σκιά. Έτσι, αντί να επαναλάβουμε την ιστορία, θα αναφερθούμε σε κάποια περιστατικά που συνέθεσαν το σκηνικό της σύγκρουσης:
1. Μετά τη μάχη των Θερμοπυλών, το αποκεφαλισμένο σώμα του Λεωνίδα μαζί με εκείνα των συμπολεμιστών του, Σπαρτιατών και Θεσπιέων, εκτέθηκε στο πέρασμα του Περσικού στρατού, ώστε όλοι να δουν το τέλος των εχθρών του Μεγάλου Βασιλέως. Τα κουφάρια των νεκρών Περσών «εξαφανίστηκαν» κατά το μεγαλύτερο μέρος τους για να μην πληγεί το ηθικό του στρατού. Οι Πέρσες αποδείχθηκαν πρωτοπόροι στην διαστρέβλωση των πολεμικών γεγονότων αλλά οι περισσότεροι δεν πείστηκαν.
2. Τρία γεγονότα σημαδεύουν την πορεία από τις Θερμοπύλες στη Σαλαμίνα. Ο Μηδισμός των Θηβών, η εκθεμελίωση των Πλαταιών για τον ρόλο που έπαιξαν στον Μαραθώνα δέκα χρόνια πριν και η εκκένωση των Αθηνών. Ειδικά, το τελευταίο είναι από τις πιο δραματικές στιγμές στην ιστορία των Μηδικών. Οι Αθηναίοι διάλεξαν αρχικά να υπερασπιστούν την πόλη τους. Ο Θεμιστοκλής διαφώνησε και προέβαλε τον παλιό χρησμό των «ξύλινων τειχών» που θα την έσωζαν. Ενώ επιφανείς Αθηναίοι κατάλαβαν το στρατηγικό νόημα του Θεμιστοκλή και το υποστήριξαν, αρκετοί ήταν αυτοί που επέμειναν να μείνουν. Τελικά, κάπου 250.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά με ελάχιστα υπάρχοντα εγκατέλειψαν την πόλη.
Η συνέχεια στο Military History
