Σε μια μεγάλη σύγκρουση μεταξύ δύο ρωμαϊκών αλλά πολύ διαφορετικών στρατών, οι δυνάμεις του Ανατολικού Ρωμαϊκού ιμπέριουμ υπό τον Θεοδόσιο τον 1ο (μετέπειτα Θεοδόσιο το Μεγάλο), συντρίβουν τις στρατιές του Δυτικού Ρωμαϊκού κράτους υπό τον Φλάβιο Ευγένιο.
Η σύγκρουση είχε χαρακτήρα θρησκευτικού πολέμου: το 313 μ.Χ. ο Κωνσταντίνος ο Μέγας υπέγραψε με τον Λικίνιο το Διάταγμα των Μεδιολάνων (Μιλάνο), θεσπίζοντας την ανεξιθρησκεία στην Αυτοκρατορία, σταματώντας έτσι τους διωγμούς του Χριστιανικού στοιχείου. Έκτοτε, οι οπαδοί του Χριστιανισμού πλήθυναν και εκδήλωναν ελεύθερα την πίστη τους με αποτέλεσμα σύντομα να καταστούν κυρίαρχη θρησκεία.
Οι οπαδοί των πατρώων ρωμαϊκών θεών (Penates) θορυβήθηκαν. Η άνοδος του Χριστιανισμού δεν ακολουθούσε αυτές τις παραδόσεις, ενώ η Νέα Ρώμη που ίδρυσε ο Μέγας Κωνσταντίνος, αμφισβητούσε όλο και περισσότερο τα πρωτεία της παλιάς και ευνοούσε τη νέα θρησκεία.
Ο διχασμός μεταξύ των δύο μερών της άλλοτε ενιαίας αυτοκρατορίας κατέστη αναπόφευκτος. Το 380, ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος υπέγραψε το Διάταγμα της Θεσσαλονίκης καθιστώντας τον Χριστιανισμό την επίσημη θρησκεία του κράτους, ενώ ο ίδιος ήταν δηλωμένος Χριστιανός. Το 392 ο αυτοκράτορας του Δυτικού Ρωμαϊκού Κράτους, Βαλεντιανός ο 2ος -επίσης υποστηρικτής του Χριστιανισμού- βρέθηκε δολοφονημένος στην έπαυλή του και τη θέση του κατέλαβε ο Φλάβιος Ευγένιος, που τιμούσε το Δωδεκάθεο και είχε την υποστήριξη της Συγκλήτου της Ρώμης και του στρατού.
Η συνέχεια στο Military History
