Ο Τάσος Ισαάκ από την Αμμόχωστο δολοφονείται από τις τουρκικές κατοχικές δυνάμεις και τις παρακρατικές οργανώσεις του ψευδοκράτους, στη διάρκεια αντικατοχικής πορείας στην Πράσινη Γραμμή της Κύπρου.
Το 1996 ήταν ιδιαίτερα έντονη χρονιά για τα Ελληνοτουρκικά. Η κρίση στα Ίμια έληξε το Φεβρουάριο του ίδιου έτους, με τις δύο χώρες να φτάνουν μια ανάσα από την έναρξη πολεμικών επιχειρήσεων, αφήνοντας μια πικρή γεύση ταπείνωσης στην ελληνική πλευρά και μια αίσθηση υπεροχής στην τουρκική.
Τα πάθη συνέχισαν να είναι οξυμένα με δηλώσεις πολιτικών παραγόντων και από τις δύο πλευρές. Την ίδια στιγμή, στην Κύπρο που συνέπασχε σε κάθε κρίση Αθηνών-Αγκύρας με την ελληνική πλευρά, η εντύπωση της τουρκικής υπεροψίας και θράσους, προσέθεσε μια επιπλέον νότα στην αγανάκτηση για τη μακρόχρονη κατοχή του νησιού.
Με πρωτοβουλία της Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετιστών, ξεκίνησε η οργάνωση πορείας διαμαρτυρίας για την τουρκική κατοχή, με στόχο την εκ νέου ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για το κυπριακό ζήτημα. Η οργάνωση έκανε επαφές με τις πολιτικές αρχές της Κύπρου για να δώσουν την έγκριση και στήριξή τους στην εκδήλωση που θα ξεκινούσε από το Βερολίνο, θα διέσχιζε τη μισή Ευρώπη και θα έφτανε ως την Πράσινη Γραμμή. Μεταξύ των μοτοσικλετιστών υπήρχε ενθουσιασμός, που έφτανε σε σημείο να φιλοδοξούν πως η ειρηνική αυτή διαδήλωση θα περνούσε στα υπό κατοχή εδάφη και θα κατέληγε στην Κερύνεια. Η πολιτική ηγεσία της Κύπρου χαιρέτισε σε γενικές γραμμές την πρωτοβουλία ως κίνηση που θα βοηθούσε την κυπριακή θέση στον τομέα των δημοσίων σχέσεων, ενώ άλλοι πολιτικοί χώροι αδιαφόρησαν.
Η συνέχεια στο Military History
