Το 1947 είχε παρέλθει, με τις δύο πλευρές του αδερφοκτόνου πολέμου στην Ελλάδα να βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Η κυβέρνηση της Αθήνας απολάμβανε απόλυτης υλικής υπεροχής, αλλά η χρονιά που μόλις είχε τελειώσει σηματοδότησε και την εξουθένωση των βρετανών συμμάχων, που αντιμετώπιζαν ήδη πολλαπλά μέτωπα κρίσης σε όλον τον κόσμο.
ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ – 12 Μαρτίου 1947: Διακήρυξη του Δόγματος Τρούμαν, η αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα
Έτσι, η Βρετανία αποσυρόταν σταδιακά από τον Ελληνικό Εμφύλιο με αντικατάσταση της από την αμερικανική παρέμβαση. Η πλευρά των δυνάμεων του Κομμουνιστικού Κόμματος είχε εξελιχθεί και αυτή σε μέσα και άνδρες, αλλά η διεθνής θέση της ήταν άσχημη. Αν και έλεγχε περίπου 100 χωριά και μεγάλο μέρος της υπαίθρου, η αδυναμία της να καταλάβει έστω και μια πόλη, έκανε σταδιακά τα καθεστώτα που την υποστήριζαν να ψυχραίνονται.
Διαισθανόμενος την αλλαγή της στάσης των Σοβιετικών και κατ’ επέκταση των Γιουγκοσλάβων και Αλβανών, ο Γενικός Γραμματέας του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης, κινήθηκε προς την κατεύθυνση της μετατροπής του ΔΣΕ (Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδος) από ελαφρά δύναμη πεζικού σε πιο βαριά δύναμη με οχήματα και πυροβολικό, ενώ πίεζε να καταληφθεί μια μεγάλη πόλη πριν την αλλαγή του έτους. Η αντίθεση του αρχηγού του ΔΣΕ, Μάρκου Βαφειάδη, στην προοπτική αλλαγής δόγματος επιχειρήσεων είχε σαν αποτέλεσμα ο Ζαχαριάδης να προβεί σε κεραυνοβόλες αλλαγές, ανακηρύσσοντας τον σχηματισμό “προσωρινής δημοκρατικής κυβέρνησης” διορίζοντας τον Βαφειάδη πρωθυπουργό. Τη διεύθυνση του ΔΣΕ αναλάμβανε σε ευρύτερο πλαίσιο ο ίδιος ο Ζαχαριάδης, που κατηύθυνε δύο Ταξιαρχίες προς την Κόνιτσα.
Η συνέχεια στο Military History
