Η φρεγάτα «Ελλάς Ι» καταπλέει στο Ναύπλιο, πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Πρόκειται για το πρώτο καθαρά πολεμικό πλοίο του ελληνικού επαναστατικού Nαυτικού.
Η επανάσταση του 1821 ξεκίνησε με στόλο αποκλειστικά από εμπορικά πλοία, που στα προηγούμενα χρόνια είχαν εξοπλιστεί με λίγα κανόνια για αυτοπροστασία από τους πειρατές της Μεσογείου. Καθώς ο Οθωμανικός στόλος ήταν αδύναμος να καταστείλει το φαινόμενο της πειρατείας, απέναντι σε ένα τεράστιο δίκτυο ληστρικών “κρατών” της Βόρειας Αφρικής.
Έτσι, τα εξοπλισμένα εμπορικά και τα έμπειρα από ναυμαχίες με τους πειρατές πληρώματά τους, σήκωσαν το βάρος του Αγώνα με σημαντικές απώλειες έναντι των οθωμανικών πολεμικών, που έχοντας ναυπηγηθεί ως τέτοια εξαρχής, ήταν και πιο στιβαρά και βαρύτερα οπλισμένα.
Ένα από τα πρώτα μελήματα της επαναστατικής κυβέρνησης ήταν να μεριμνήσει για τη συγκρότηση στολίσκου πολεμικών πλοίων, που θα αναλάμβαναν μεγαλύτερο εύρος αποστολών. Η ναυπήγηση όμως ενός νέου πολεμικού πλοίου, με ισχυρό κύτος, ξυλοδομή που θα άντεχε στα εχθρικά βλήματα και σύγχρονο πυροβολικό, ήταν (όπως και σήμερα) μια απαιτητική και συνεπώς ακριβή διαδικασία, που τα ανύπαρκτα οικονομικά του επαναστατημένου έθνους δεν μπορούσαν να αναλάβουν.
Αυτό θα άλλαζε μόλις μερικά χρόνια μετά, με την επανάσταση να έχει εδραιωθεί και να έχει αποκτήσει δεσμούς και φίλους στα ανακτοβούλια της Ευρώπης και στη μεσαία τάξη των εθνών τους. Η αναγνώριση της Ελλάδας ως έθνους “εμπολέμου” (belligerent nation) θα της προσφέρει φερεγγυότητα για να λάβει διαδοχικά δύο δάνεια από τη Βρετανία. Πλέον, η μικρή Ελλάδα είχε τα οικονομικά μέσα για να θέσει τις βάσεις οργάνωσης ενός μικρού μεν αλλά σύγχρονου πολεμικού στόλου.
Η συνέχεια στο Military History
