Οι γαλλικές δυνάμεις του στρατηγού Ζαν Μορώ (Jean Moreau) ενεδρεύουν και καταστρέφουν μια ισχυρή δύναμη Αυστριακών και Βαυαρών έξω από το Μόναχο.
Ο πόλεμος του Δευτέρου Συνασπισμού των μοναρχικών κρατών κατά της επαναστατημένης Γαλλίας διανύει ήδη τον τρίτο χρόνο του. Όμως η περιόδος που οι επιστρατευμένοι και ελλιπώς εκπαιδευμένοι Γάλλοι στρατιώτες διαλύονταν μπροστά στα συνδυασμένα χτυπήματα των επαγγελματικών στρατών της Αυστρίας και της Πρωσσίας έχει παρέλθει οριστικά.
Η Γαλλία πέρασε πολλές ανακατατάξεις μετά την Επανάσταση του 1789: ο στρατός της έφτασε στο όριο της κατάρρευσης, όταν η επαναστατική διαχείριση απομάκρυνε όλους σχεδόν τους αξιωματικούς επειδή ήταν αριστοκράτες και η πειθαρχία και η εκπαίδευση ισοπεδώθηκαν. Σταδιακά, από τις φλόγες της μάχης άρχισαν να ξεπηδούν χαρισματικοί ηγήτορες, από τη μέση και κατώτερη τάξη, που κέρδισαν την εμπιστοσύνη των ανδρών τους. Η Γαλλία εφάρμοσε για πρώτη φορά γενική επιστράτευση των νέων και ικανών ανδρών στελεχώνοντας τις στρατιές της με πολυάριθμους νεοσυλλέκτους και η τριβή στα πεδία των μαχών ανέλαβε όλα τα υπόλοιπα.
Το 1798, η Γαλλία ένιωσε αρκετά ισχυρή να αντιμετωπίσει ξανά τους εχθρούς της διεκδικώντας νέα κέρδη από αυτά που είχε ήδη από τον πόλεμο του Πρώτου Συνασπισμού. Οι διαθέσεις της Γαλλίας κινητοποίησαν εκ νέου πολλά βασίλεια, της Βρετανίας, της Ρωσίας, της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και της Αυστρίας, της οποίας τα εδάφη ήταν και στην πρώτη γραμμή των γαλλικών διεκδικήσεων. Οπότε το Νοέμβριο του 1799, οι άνεμοι του πολέμου έπνεαν και πάλι στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
Με τις κύριες επιθετικές προσπάθειες της Γαλλίας να λαμβάνουν χώρα στην Ιταλία και στις Κάτω Χώρες (καθώς και μια υπερπόντια εκστρατεία που είχε αναλάβει ο στρατηγός Ναπολέων Βοναπάρτης στην Αίγυπτο), οι γαλλικές δυνάμεις στην περιοχή του Ρήνου ήταν μικρές και με λιγοστά εφόδια, περιοριζόμενες στην κατοχή σημαντικών περασμάτων.
Η συνέχεια στο Military History
