Η γαλλική περιπέτεια του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο βρισκόταν στο δεύτερο χρόνο της. Η εκστρατεία ήταν προσωπική επιλογή του, καθώς αποφάσισε να απομακρυνθεί από τη δυσωδία του Παρισιού και των εκεί πολιτικών ραδιουργιών και να δοξαστεί σε μια εύκολη και υποτίθεται ρομαντική εξόρμηση, αποκόπτωντας τη σύνδεση της Βρετανίας με την Ινδία.
Σαν ιδέα φαινόταν καλή αλλά μάλλον ανεφάρμοστη. Ένας γαλλικός στρατός, μακρυά από τη Γαλλία που δεν είχε σταθεροποιηθεί, με πολιτικές αναταραχές και στάσεις να ξεσπούν στο εσωτερικό της και ξένους στρατούς να απειλούν τα σύνορά της, δεν θα είχε τύχη σε μια μακρινή χώρα χωρίς ερείσματα και χωρίς την ικανότητα να παραμείνει εκεί για χρόνια.
Στην πραγματικότητα, ο Ναπολέων έχοντας κερδίσει μεγάλη φήμη στο Παρίσι αλλά όχι αρκετή στήριξη και φίλους μεταξύ των επαναστατικών αρχών και κυρίως του Διευθυντηρίου, απομακρυνόταν από την πολιτική σκηνή για να αποφύγει τη φθορά, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσε το όνομά του στην επικαιρότητα, με νέα για νίκες, μακρινούς τόπους και ανεξερεύνητες περιοχές. Έτσι, διατηρούσε τον εαυτό του άσπιλο για να επιστρέψει την κρίσιμη ώρα ως η καταλληλότερη επιλογή. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι μάλλον δεν πίστευαν σε ένα τόσο μακρόπνοο σχέδιο αλλά έδωσαν την έγκρισή τους για την εκστρατεία με χαρά, αφού θα τον απομάκρυναν από το Παρίσι.
Η συνέχεια στο Military History
