Οι Αυστριακοί με μικρή συμμετοχή Δανών κατορθώνουν να αναχαιτίσουν την επέλαση του γαλλικού στρατού στις Αυστριακές Κάτω Χώρες, μόλις 57 χιλιόμετρα ανατολικά των Βρυξελλών, στο σημερινό φλαμανδικό Βέλγιο.
Βρισκόμαστε στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης, με τις παραδοσιακές μοναρχίες να έχουν κινητοποιηθεί εναντίον της Γαλλίας, που αφού ανέτρεψε βίαια το παλαιό καθεστώς, αποκεφάλισε χιλιάδες ευγενείς και τους ίδιους τους βασιλείς της. Κι ενώ η κατάσταση χάους στο εσωτερικό της Γαλλίας συνεχιζόταν, οι μοναρχίες συνασπίστηκαν εναντίον της για να “σπάσουν” το απόστημα της επανάστασης και τα ήθη που δημιουργούσε.
Τον Ιούλιο του 1791, ο αυτοκράτορας της Αυστρίας, Λεοπόλδος το 2ος, εξέδωσε την εγκύκλιο της Πάδοβας καλώντας τους βασιλείς της Ευρώπης να προστατέψουν τον φυλακισμένο Γάλλο βασιλιά, Λουδοβίκο και την βασίλισα Μαρία-Αντουανέττα, που ήταν αδερφή του. Οι εκκλήσεις του γνώρισαν την υποστήριξη όλων, εφόσον δεν καλούσε για συγκεκριμένα μέτρα.
Όταν, όμως, τα σύννεφα της τύχης του Λουδοβίκου σκοτείνιαζαν, ο Λεοπόλδος με την ένθερμη υποστήριξη του βασιλιά της Πρωσσίας, Φρειδερίκου-Γουλλιέλμου του 2ου, εξέδωσαν τη διακήρυξη του Πίλνιτς, όπου εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους στον φυλακισμένο Γάλλο ηγεμόνα και καλούσαν τους Γάλλους να τον απελευθερώσουν ή να αντιμετωπίσουν τη συνασπισμένη δράση όλων των μοναρχών της Ευρώπης. Ο Λεοπόλδος διακήρυττε ότι δεν επιθυμούσε τον πόλεμο αλλά θα κινητοποιείτο στρατιωτικά, αν και τα άλλα βασίλεια επέλεγαν τη λύση των πυροβόλων.
Η συνέχεια στο Military History
