Ο πρωσικός στρατός κατανικά τον διπλάσιο σε μέγεθος αυστριακό στο Λώϋτεν (Leuthen) της Σιλεσίας (στη σημερινή Πολωνία). Η μάχη αποτέλεσε μέρος του Επταετούς Πολέμου που είχε ξεσπάσει στην Ευρώπη το προηγούμενο έτος (1756), κυρίως μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας για επικράτηση στις αποικίες αλλά και για επιρροή στον ευρωπαϊκό χώρο.
Στην πορεία, άλλες δυνάμεις συμμετείχαν μετατρέποντας έναν αγγλογαλλικό ανταγωνισμό σε σύγκρουση με παγκόσμιες διαστάσεις. Η Ισπανία και η Αυστρία συντάχθηκαν με την Γαλλία ενώ η Πρωσία και άλλα γερμανικά βασίλεια με τη Βρετανία. Κι ενώ μεγάλο μέρος της σύγκρουσης λάμβανε χώρα στη θάλασσα ή στις υπερπόντιες αποικίες, στο κέντρο της Ευρώπης, Πρωσία και Αυστρία ανταγωνίζονταν για να βεβαιώσουν την υπεροχή τους στην επαρχία της Σιλεσίας.
Την Άνοιξη του 1757, ο βασιλιάς της Πρωσίας, Φρειδερίκος ο ΙΙ (Φρειδερίκος ο Μέγας), εισέβαλε στη γειτονική Βοημία απώθησε τις αυστριακές δυνάμεις και πολιόρκησε το φρούριο της Πράγας. Η κατάσταση έγινε δύσκολη για τους Πρώσους καθώς με τον στρατό τους να περισφίγγει την Πράγα, δέχτηκαν επίθεση από μια νέα αυστριακή στρατιά ενώ μια ρωσική απειλούσε τη χώρα τους βορειότερα. Έτσι οι Πρώσσοι ητήθηκαν κατά κράτος και αποσύρθηκαν από τη Βοημία ταπεινωμένοι.
Ωστόσο, η κατάσταση έμελλε να αλλάξει. Σύντομα, ο ρωσικός στρατός των 75.000 ανδρών που είχε εισβάλει στο Βορρά αποσύρθηκε, λόγω έλλειψης εφοδίων. Οι ανάγκες σε ψωμί, στολές, ταγή για τα ζώα και πυρομαχικά για να διατηρηθούν χιλιάδες ανδρών σε κίνηση και μάχη, χιλιάδες χιλιόμετρα από τις βάσεις τους, ήταν ο λόγος που οι ευρωπαϊκές συγκρούσεις δύσκολα περιλάμβαναν μεγάλους αριθμούς στρατευμάτων.
Η συνέχεια στο Military History
