Δέκα MiG-31 με τον πολυηχητικό πύραυλο Kinzhal

Μια δύναμη δέκα ειδικά τροποποιημένων MiG-31 Foxhound συνεχίζουν την επιχειρησιακή αξιολόγηση με τον νέο πολυηχητικό πύραυλο αέρος-εδάφους Kh-47M2 Kinzhal (Ξιφίδιο), ανακοίνωσε ο Ρώσος υφυπουργός Άμυνας Γιούρι Μπαρίσοφ, χαρακτηρίζοντας τον πύραυλο «ανίκητο».

Μάλιστα το νέο όπλο αναμένεται να κάνει το ντεμπούτο του στην Παρέλαση της Ημέρας της Νίκης στην Μόσχα καθώς στις δοκιμαστικές διελεύσεις αεροσκαφών που έγιναν πρόσφατα πάνω από την ρωσική πρωτεύουσα εθεάθησαν δύο MiG-31BM με ομοίωμα Kinzhal στον κεντρικό φορέα της ατράκτου.

Το όπλο είναι μια απευθείας προσαρμογή της κεφαλής τού τακτικού βαλλιστικού πυραύλου μικρού βεληνεκούς (SRBM) Iskander 9K720 (SS-26 Stone)/Iskander-Μ 9M723 για αεροεκτοξευόμενη χρήση. Εάν οι ρωσικοί ισχυρισμοί για τις επιδόσεις του επιβεβαιωθούν, ο Kh-47M2 είναι μια πολύ έξυπνη προσαρμογή ενός υφιστάμενου συστήματος για άλλη χρήση και με πλήρη εκμετάλλευση των δυνατοτήτων της αρχικής σχεδίασης.
Η κεφαλή του αρχικού πυραύλου εδάφους-εδάφους Iskander/-M (που φαίνεται να χρησιμοποιείται σχεδόν ακέραια στη μετάπτωσή της σε όπλο αέρος-εδάφους) έχει πολυηχητική τερματική ταχύτητα, η οποία όμως επιτυγχάνεται στο τέλος της βαλλιστικής τροχιάς του. Να θυμίσουμε ότι ο μονώροφος πύραυλος χρησιμοποιεί στερεά προωθητικά, ώστε να βάλει σε βαλλιστική τροχιά ύψους 50 χιλιομέτρων την κεφαλή βάρους 700-800 κιλών. Στο καθοδικό σκέλος της τροχιάς της η ταχύτητα φτάνει τα 2.100-2.600 m/s (6-7 Mach) πλήττοντας τον στόχο με ακρίβεια 5-7 μέτρα (CEP). Στην έκδοση Iskander-M αναφέρεται η δυνατότητα τερματικής καθοδήγησης του στόχου με οπτικό ερευνητή που τον «αναγνωρίζει» και η ικανότητα εκτέλεσης ελιγμών όπως και απελευθέρωσης «δολωμάτων» για την παραπλάνηση της εχθρικής αεράμυνας. Κάποιες πηγές αναφέρουν ικανότητα τέτοιων ελιγμών της τάξης των 20-30G, αν και έχουν εκφραστεί αμφιβολίες για το αν το αεροδυναμικό προφίλ του πυραύλου και το ύψος της βαλλιστικής τροχιάς του είναι ικανά να επιτρέπουν τέτοια «συμπεριφορά».

O Ρώσος πρόεδρος Πούτιν στην ομιλία του τον Φεβρουάριο όταν είχε παρουσιάσει μια σειρά νέων όπλων υποστήριξε ότι «το βλήμα μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 10 φορές αυτής του ήχου, διατηρώντας τη δυνατότητα ελιγμών σε όλο το φάσμα της πτήσης του, ώστε να αποφεύγει την τρέχουσα και μελλοντική αεράμυνα/αντιπυραυλική αναχαίτιση μεταφέροντας πυρηνική ή άλλη (συμβατική;) κεφαλή σε απόσταση 2.000 χιλιομέτρων».
Ως αεροσκάφος-φορέας επελέγη το MiG-31BM, με τον πύραυλο να αναρτάται σε (τροποποιημένο;) πυλώνα AKU-410 των βλημάτων R-33 (Изделие 410, κωδ. ΝΑΤΟ ΑΑ-9 Amos) αλλά αργότερα ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού δήλωσε πως το νέο όπλο «θα φέρουν τα MiG-31K». Προς το παρόν, τα αεροσκάφη που έχουν θεαθεί να φέρουν «Κίνζαλ» είναι τα MiG-31BM «Κόκκινο 90», «Κόκκινο 91» και «Κόκκινο 93» συν το αεροσκάφος δοκιμών MiG-31B «Μπλε 592».

Το πώς η κεφαλή του Iskander/-M έχει μετατραπεί σε πολυηχητικό «βαλλιστικό» πύραυλο αέρος-εδάφους δεν είναι απόλυτα ξεκάθαρο. Σύμφωνα με τον στρατηγό Sergei Surovikin, αρχηγό των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων (του οργανισμού που προέκυψε το 2015 από τη συγχώνευση της Αεροπορίας και της Αεράμυνας), «το Kinzhal με τη βοήθεια του φορέα υψηλής ταχύτητας (MiG-31) αποκτά μοναδικές ικανότητες και κυρίως την προσέγγιση και προσβολή του στόχου μέσα σε λίγα λεπτά» (10 λεπτά για την επίτευξη της μέγιστης εμβέλειας). Ο Ρώσος στρατηγός αναφέρθηκε επίσης «σε κινητήριο σύστημα που επιταχύνει το βλήμα σε πολυηχητική ταχύτητα μέσα σε δευτερόλεπτα». Χωρίς να υπάρχουν άλλες πληροφορίες και κρίνοντας από τα βίντεο που έγιναν διαθέσιμα εκτιμάται ότι το «Kinzhal» χρησιμοποιεί κάποιας μορφής πυραυλοκινητήρα προσαρμοσμένο στο πίσω μέρος του (ισχυρισμοί ότι χρησιμοποιεί ramjet/scramjet δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν λόγω της απουσίας εμφανών εισαγωγών αέρα). Το πιθανότερο είναι επίσης ότι το MiG-31 πρέπει να επιταχύνει στη μέγιστη δυνατή ταχύτητα που μπορεί να αναπτύξει με το συγκεκριμένο εξωτερικό φορτίο ώστε να του δώσει και μεγάλη αρχική ταχύτητα.

Ένα «βαλλιστικό» σύστημα που μπορεί να αερομεταφερθεί σε μεγάλες αποστάσεις μεγιστοποιεί την αξία του ως όπλο, ειδικά εναντίον ισχυρά προστατευμένων στόχων. Να θυμίσουμε ότι η Κίνα επιδιώκει την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων (IRBM) εναντίον πλοίων και ειδικότερα ομάδων κρούσης αεροπλανοφόρων, σε μια προσπάθεια να κατανικήσει την άμυνα των τελευταίων (anti-access/area-denial) με μαχητικά και αντιαεροπορικά/αντιβαλλιστικά βλήματα. Πιστεύεται ότι και το Πεκίνο εργάζεται στην ανάπτυξη αεροεκτοξευόμενων «βαλλιστικών» πυραύλων. Από το κινεζικό οπλοστάσιο όμως απουσιάζει ο κατάλληλος πυραυλικός φορέας, δηλαδή το MiG-31 που χρησιμοποιούν οι Ρώσοι, ενώ υπάρχουν και αναφορές ότι το Kh-47M2 θα μπορεί να φέρεται και από Su-57. [Όπως και πολλές άλλες από τις πτυχές των νέων ρωσικών όπλων, παραμένουν αινιγματικές. Έτσι η αναφορά στον Kh-47 ως «M2» ίσως υπονοεί την ύπαρξη παλαιότερης έκδοσης.]
 
Φαίδων Γ. Καραϊωσηφίδης