Το θέμα των τορπιλών υποβρυχίων είναι κομβικό για την ισχύ του Πολεμικού μας Ναυτικού. Έχουμε 4+1 υποβρύχια Air Independent Propulsion, τα 4 είναι 214ΗΝ με δυνατότητα κατάδυσης μέχρι και τα 400 μέτρα, και το ΠΝ δεν διαθέτει σύγχρονες τορπίλες υποβρυχίων, υποβαθμίζοντας την επιχειρησιακή τους εκμετάλλευση, και εκθέτοντας υποβρύχια και πληρώματα σε κινδύνους σε περίοδο επιχειρήσεων. Η νεότερη τορπίλη που φέρουν τα ελληνικά υποβρύχια είναι η SUT Mod0 του 1980, ενώ το “σύγχρονο” οπλοστάσιο συμπληρώνουν και κάποιες SST-4.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: Υπογραφή σύμβασης για τις τορπίλες των υποβρυχίων, σε συνολική λύση πήγε το ΠΝ!
Όπως έχουμε ξαναγράψει, η ανυπαρξία σύγχρονων τορπιλών, δεν σημαίνει πως δεν έχουμε υποβρύχια. Απλά, σε περίοδο επιχειρήσεων, τα υποβρύχιά μας θα πρέπει να πλησιάσουν πολύ περισσότερο το στόχο, ενώ ο τελευταίος θα έχει περισσότερες δυνατότητες να διαφύγει. Αυτός είναι ο λόγος, που απαιτείται μια επένδυση της τάξης των 100 εκ. ευρώ, για την αξιοποίηση, για την ΠΛΗΡΗ αξιοποίηση μιας επένδυσης αξίας αρκετών δις ευρώ.
Το ΠΝ για τις τορπίλες έκανε διαγωνισμό. Στο διαγωνισμό προσήλθαν αρκετές εταιρείες, μεταξύ αυτών φυσικά και η TKMS με τις DM2A4 Seehecht. Οι τελευταίες θεωρούνται απόλυτα συμβατές, και πλήρως ενσωματωμένες στο ΣΕΠ των υποβρυχίων ISUS-90. To ΠΝ φυσικά δεν ζύγισε μόνο τη συμβατότητα, αλλά και την προσφορά των Γερμανών, να εκσυγχρονίσουν παλαιότερες τορπίλες τύπου SUT Mod0 σε SUT Mod4. Για να μην υπάρχουν παρανοήσεις, η γερμανική προσφορά περιελάμβανε εκτός από 38 τορπίλες DM2A4, και τον εκσυγχρονισμό άλλων 18 SUT Mod0 σε Mod4.
Η σύμβαση πέρασε από τη Βουλή πέρσι πριν τις Γιορτές των Χριστουγέννων, αλλά έκτοτε αγνοείτο η τύχη της. Ο λόγος ήταν αρκετά απλός, μετά την επιλογή των Γερμανών από το ΠΝ, οι πρώτοι, επικαλούμενοι την κατακόρυφη αύξηση των τιμών των πρώτων υλών, αύξησαν το τίμημα της ήδη υποβληθείσας προσφοράς! Το ποσό δεν ήταν ευκαταφρόνητο, και φυσικά δεν μπορούσε να γίνει αποδεκτό από το ΠΝ και τη ΓΔΑΕΕ. Συνέπεια της γερμανικής ακατανόητης συμπεριφοράς, ήταν το πρόγραμμα να “κολλήσει”.
Τελικά απαιτήθηκε κοινή δράση των υπηρεσιακών παραγόντων της ΓΔΑΕΕ αλλά και πολιτική παρέμβαση από το ΥΠΕΘΑ. Ο νέος ΓΔ της ΓΔΑΕΕ, Αριστείδης Αλεξόπουλος Ναύαρχος εα, γνωρίζει πολύ καλά τις γερμανικές τακτικές, και σε πρώτη φάση υπήρξε ένας δίαυλος επικοινωνίας. Καθοριστική ήταν και η παρέμβαση του ΥΕΘΑ, που ενέπλεξε άμεσα τη γερμανική κυβέρνηση στο πρόβλημα, μέσω της γερμανικής πρεσβείας. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν η υποχώρηση των Γερμανών. Αυτή τη στιγμή καταβάλλονται προσπάθειες για την τήρηση του χρονοδιαγράμματος παράδοσης
