Στο πολύ ευχάριστο νέο της σημαντικής διάκρισης της ομάδας της Σχολής Ευελπίδων στον διεθνή διαγωνισμό “Sandhurst 2022” που έγινε στο West Point, στις ΗΠΑ να σχολιάσουμε το εξής. Τα μέλη της ομάδας εμφανίστηκαν και διαγωνίστηκαν με σύγχρονο ατομικό εξοπλισμό. Κράνος, εξαρτήσεις, άρβυλα, σακίδια, υδροδοχεία, γάντια, κ.λπ. δεν είχαν σχέση με το σύνηθες υλικό του έφεδρου στρατιώτη ή και στελέχους.
Και πολύ καλά έκαναν καθώς αυτή η χρήση μοντέρνων υλικών τους έδινε, όχι βέβαια πλεονέκτημα, αλλά τουλάχιστον ισότιμη συμμετοχή με τις άλλες ομάδες. Το κρίσιμο είναι να δούμε πως και πότε αυτά τα υλικά θα παραχθούν εγχώρια (μαζί με σαφώς ποιοτικότερες στολές εκστρατείας) και θα διατεθούν στο σύνολο των Ενόπλων Δυνάμεων, και με μια συνολική ποιοτική αναβάθμιση του ατομικού φόρτου. Και ακόμη στο πότε θα διδαχθεί στο προσωπικό η σωστή χρήση του εξοπλισμού αυτού, η συντήρηση του, κ.ο.κ.
Εάν αυτά δεν προηγηθούν και διασφαλισθούν, άλλες συζητήσεις και προμήθειες, όπως εκείνη που ακούγεται για νέο ατομικό τυφέκιο θα «προσγειωθούν» σε κακό έδαφος. Εκείνο δηλαδή που ο τυπικός στρατιώτης και το στέλεχος θα κινείται σε ένα σύγχρονο πεδίο μάχης απροστάτευτος με ένα κράνος-κατσαρόλα, εξαντλημένος από το υπέρμετρο βάρος που θα κουβαλά, ταλαιπωρημένος από την κακή εφαρμογή εξαρτήσεων εποχής Βιετνάμ και με πολλές ακόμη ελλείψεις.
Γενικότερα η ατομική εμφάνιση και ο εξοπλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων πρέπει να επικεντρωθεί στην «εκστρατείας», δηλαδή σε εκείνη που είναι η καθημερινή και προφανώς πολεμικής χρήσης. Όλα τα υπόλοιπα, «τελετών», «εσπερίδων», «εξόδου» και τα συναφή είναι έξοδα για το προσωπικό, γραφειοκρατικά και τελείως δευτερεύοντα ως προς την αποστολή τους.
ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ! Η ομάδα της Σχολής Ευελπίδων πρώτευσε στη σκοποβολή, The Most Lethal Squad!
