Γράφει ο Ηρακλής Μαρδύρης
Η Γαλλία παραγγέλνει τα πρώτα επτά από τα προγραμματισμένα δώδεκα Albatros, ΜΠΑ βασισμένα στο Falcon 2000LXS.
Τα 11 από αυτά θα κατασκευαστούν στην Ινδία, στα πλαίσια των αντισταθμιστικών της παραγγελίας των Rafale από την χώρα αυτή το 2016 (επειδή πολλοί αναγνώστες θα παρατηρήσουν ότι και η Ελλάδα παράγγειλε Rafale, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι η δική μας προτεραιότητά ήταν η άμεση παράδοση. Προφανώς και αν διαπραγματευόμασταν για παραδόσεις σε βάθος χρόνου και σε μεγαλύτερες ποσότητες, γιατί είναι κοινό μυστικό ότι κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα παραγγείλουμε επιπλέον Rafale, τότε θα υπήρχαν περιθώρια αντισταθμιστικών. Τους λόγους που έγινε με αυτό τον τρόπο η αγορά, λίγο πολύ όλοι τους υποψιαζόμαστε).
Οι παραδόσεις τους θα αρχίσουν το 2025. Μετά την κατασκευή τους τα αεροσκάφη θα μεταφερθούν στη Γαλλία για να εξοπλιστούν με ραντάρ, ηλεκτροοπτικά συστήματα, κιτ διάσωσης και συστήματα τηλεπικοινωνιών.
Η Γαλλίδα υπουργός άμυνας δήλωσε: “η επιτήρηση των ακτών μας είναι απαραίτητη, έχουμε τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στον κόσμο και οφείλουμε να την προστατέψουμε από ανταγωνιστές, λαθρεμπορία και ατυχήματα. Αυτά τα καινούργια Falcon θα είναι τα μάτια μας από τον αέρα στη θάλασσα”.
Το Παρίσι ήδη από το 2018 είχε δηλώσει την πρόθεσή του να παραγγείλει το Albatros ως αντικατάσταση του στόλου οκτώ αεροσκαφών SURMAR με βάση το Falcon 50, τα οποία είναι περίπου 40 ετών.
Τα αεροσκάφη αυτά δεν θα έχουν ρόλο όπως τα ελληνικά P-3 καθώς δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ανθυποβρυχιακό αγώνα, αλλά θα δράσουν συμπληρωματικά όποτε χρειαστεί. Αυτό τον ρόλο τον έχουν τα υπέργηρα Atlantique 2 για τα οποία έχει ανακοινωθεί ένα κοινό πρόγραμμα αντικατάστασης μαζί με τη Γερμανία, η οποία θέλει να αντικαταστήσει τα δικά της P-3C Orion.
To νέο αεροσκάφος θα είναι βασισμένο σε ευρωπαϊκή πλατφόρμα, μάλλον το Airbus A320. Το σχέδιο προβλέπει την ανάπτυξη πρώτα του συστήματος αποστολής και όλων των ηλεκτρονικών και αισθητήρων και μετά να αποφασιστεί η πλατφόρμα που θα τα μεταφέρει. Ένα τέτοιο αεροπλάνο θα είναι άμεσος ανταγωνιστής του αμερικανικού P-8 Poseidon, αλλά θα απαιτήσει μεγάλες επενδύσεις από τη Γαλλία και τη Γερμανία. Πιθανόν θα εξεταστεί και το ενδεχόμενο πιο μικρών και φτηνών λύσεων.
Συνεπώς το μέλλον του προγράμματος είναι ακόμα θολό και θα εξαρτηθεί από πολλούς συχνά αντικρουόμενους παράγοντες, οικονομικούς, εμπορικούς, βιομηχανικούς και επιχειρησιακούς. Για ενδιάμεση λύση είχε αποφασιστεί ο εκσυγχρονισμός των Atlantique 2 και P-3, όμως ενώ ο γαλλικός εκσυγχρονισμός έχει αρχίσει, οι Γερμανοί ανακοίνωσαν ότι θα αποσύρουν τα P-3 και αναζητούν ενδιάμεση λύση… η οποία όμως μπορεί να γίνει μόνιμη. Αν για παράδειγμα οι ΗΠΑ τους κάνουν μια καλή πρόταση για P-8, που δεν θα μπορούν να αρνηθούν, ή αν οι Γερμανοί επιλέξουν μια πλατφόρμα όπως το C295, τότε οι Γάλλοι θα μείνουν μόνοι τους και το πρόγραμμα στον αέρα ή θα πρέπει να επιλέξουν το ίδιο με τους Γερμανούς. Οποιοδήποτε από αυτά τα δύο σενάρια θα έχει σαν αποτέλεσμα το τέλος κάθε ευρωπαϊκής προσπάθειας για ένα ανταγωνιστικό αεροσκάφος του P-8 Poseidon.
