Οι πληροφορίες του περιοδικού μας είναι σαφείς, το ΠΝ κινείται με ταχύτατους ρυθμούς στην επιλογή 4 φρεγατών πολλαπλών ρόλων, που θα αποτελέσουν, μαζί με τις 4 εκσυγχρονισμένες ΜΕΚΟ200ΗΝ, τον κορμό της νέας Διοίκησης Φρεγατών. Φυσικά, έτσι όπως το βλέπουμε εμείς, αρκετές εκσυγχρονισμένες S θα συνεχίσουν να υπηρετούν τουλάχιστον μέχρι το 2030, κλείνοντας 50 (!) χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας στο ΠΝ. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…
Ο NSM θα αντικαταστήσει τους RGM-84 Harpoon του Γερμανικού Ναυτικού
Οι φρεγάτες του ΠΝ έχουν σαν οπλισμό τον αξιόπιστο μεν, ικανό επίσης, αλλά παλαιό πλέον Harpoon. Το ΠΝ ήταν από τους πρώτους “πελάτες” του αμερικανικού όπλου, και ήταν η επιλογή του το 1980 για τον οπλισμό των 2 πρώτων φρεγατών κλάσης Kortenaer. To όπλο τοποθετήθηκε και στα αντιτορπιλλικά FRAM I/II, ενώ σιγά-σιγά, αντικατέστησε και τους παλιούς ΜΜ38 από τις Combatante II/IIIa. Βέβαια, στις αρχές του 2000, το ΠΝ επέλεξε τον Exocet MM40 Block2 για τις νέες του τότε πυραυλακάτους κλάσης Super Vita, αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά την αντισυμβατικότητα στις επιλογές του.
Ντεμίρ: Επιτυχημένη βολή 200 χλμ. του εγχώριου τουρκικού αντιπλοϊκού πυραύλου ATMACA
Εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι δυο τελευταίες Super Vita, όταν με το καλό οπλιστούν, θα αποκτήσουν τους Exocet MM40 Block3, την τελευταία και πλέον θανατηφόρα έκδοση του πυραύλου. Οι Belh@rra Helleniques, στην περίπτωση που αγοραστούν τελικά από το ΠΝ, επίσης, λόγω διαμόρφωσης θα φέρουν τους Exocet MM40 BlockIIIc. Αντίθετα, το ΠΝ, σε περίπτωση επιλογής κάποιου άλλου πλοίου, θα μπορεί να επιλέξει ανάμεσα σε πολύ περισσότερα βλήματα επιφανείας-επιφανείας.
Η Κύπρος “κλειδώνει” την ΑΟΖ της αποκτώντας Exocet MM40 Block 3c (χάρτης)
Οι γείτονες Τούρκοι, επέλεξαν την εξέλιξη ενός δικού τους πυραύλους επιφανείας, του ATMACA. Ο τελευταίος, που μοιάζει εξαιρετικά με τον Harpoon (clopyright), θα εξοπλίσει σιγά σιγά όλα τα πλοία του τουρκικού ναυτικού. Στις δε φρεγάτες πολλαπλών ρόλων Instanbul, η σχεδίαση προβλέπει την τοποθέτηση 16 πυραύλων ATMACA. Πιστεύουμε πως ο λόγος δεν είναι πως το τουρκικό ναυτικό περιμένει να αντιμετωπίσει πολλαπλές απειλές, αλλά πως θα προσπαθήσουν με την ποσότητα να κερδίσουν την ποιότητα. Δηλαδή, να κορέσουν την άμυνα του αντιπάλου.
Εδώ λοιπόν πρέπει να δούμε τι ακριβώς θα κάνει το ΠΝ.
Καταρχάς, υπάρχει ακόμη διαθέσιμος ο Harpoon, στην τελευταία του έκδοση, RGM-84L Block2. Ο πύραυλος, που είναι πλέον αρκετά “παλιός” σαν σχεδίαση, παραμένει αειθαλής, και η κατασκευάστρια Boeing καταφέρνει να το προσθέτει νέα χαρακτηριστικά αλλά και πελάτες. Το ΠΝ γνωρίζει πολύ καλά το όπλο, και έχει μια μακροχρόνια συνεργασία με την εταιρεία. Εδώ πρέπει να πούμε, πως οι Harpoon στο ΠΝ δεν πάνε ποτέ “χαμένοι”, αλλά αντίθετα, συνεχώς ανακυκλώνονται σε άλλα πλοία. Συνεπώς, μια χαμηλού κόστους λύση θα ήταν η χρήση των RGM-84A από τις S. Αλλά θα ήταν υποβάθμιση της μαχητικής τους αξίας, να τοποθετήσεις πυραύλους 30 ή 40 ετών σε state of the art πλοία. Δεν πιστεύουμε πως θα γίνει, το ΠΝ θα αυξήσει απλά τους πυραύλους στις παλιές του πυραυλακάτους.
Ο RGM-84L είναι μάλλον η εύκολη επιλογή, αφού όπως είπαμε ο προκάτοχός του ήδη υπηρετεί στο ΠΝ. Αλλά υπάρχει ένα θέμα. Το USN δεν συνέχισε να αγοράζει RGM-84, αλλά προτίμησε να αγοράσει έναν τελείως διαφορετικό πύραυλο, τον NSM. Κι αυτό κάνει μεγάλη εντύπωση, καθώς στο μέλλον θα πάει στους LRASM. Δηλαδή, το USN δεν θέλει τους Harpoon ούτε σαν ενδιάμεση λύση, και προτίμησε τον NSM, με τα stealth χαρακτηριστικά του.
Η Φινλανδία αποκτά ισραηλινούς πυραύλους επιφανείας-επιφανείας
Ο Naval Strike Missile (NSM), με εμβέλεια τουλάχιστον 100 ν.μ., είναι από τους πλέον προηγμένους πυραύλους, με ικανότητα να ελίσσεται ανάμεσα σε ξηρά και θάλασσα, να επιλέγει τον κατάλληλο στόχο, ενώ η σχεδίασή του επιτρέπει υψηλή επιβιωσιμότητα από συστήματα CIWS, καθώς δίνει πολύ μικρή διατομή ραντάρ. Η επιλογή του από το USN έχει αυξήσει το ενδιαφέρον, και οι Νορβηγοί τον προωθούν επιθετικά. Το ΠΝ είχε βρεθεί πριν λίγα χρόνια μπροστά στο ενδεχόμενο αγοράς κάποιων επάκτιων συστοιχιών, αλλά τελικά το πρόγραμμα δεν προχώρησε. Ήταν μια δύσκολη περίοδος, και μέχρι κι εμείς είχαμε αντιδράσει στην εισαγωγή σε υπηρεσία ενός νέου όπλου, τη στιγμή που δεν είχαμε τορπίλες για τα υποβρύχια (κι όχι μόνο).
ΣΥΖΗΤΗΣΗ: Η προμήθεια νέων αντιπλοϊκών πυραύλων NSM είναι τελείως αχρείαστη αυτή την στιγμή
Ο Exocet MM40, στην τελευταία του έκδοση Block3c, έχει αντίστοιχη εμβέλεια με τον NSM, αλλά σε αντίθεση με τον νορβηγικό πύραυλο, διαθέτει ενεργή καθοδήγηση ραντάρ, αντί ηλεκτρο-οπτικού αισθητήρα. Οι Γάλλοι ισχυρίζονται πως είναι αδύνατη η παρεμβολή του, ενώ θα οπλίσουν με αυτόν τις νέες φρεγάτες τους FDI. To όπλο θα συνεχίσει να παράγεται για αρκετά χρόνια, ενώ όπως έχουμε γράψει και παραπάνω, υπηρετεί ήδη στις Super Vita.
O Gabriel V Advanced Naval Attack Missile, έχει επιλεγεί εκτός από τους Ισραηλινούς, και από τους Φινλανδούς, που προφανώς τον επέλεξαν αντί του NSM. Με την ελληνο-ισραηλινή προσέγγιση σε εξέλιξη, δεν θεωρούμε απίθανο να “παίξει” σαν επιλογή. Άλλωστε, σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία έχει όλα τα πλεονεκτήματα πυραύλων σαν το MM40 Blk3c, αλλά έχει πολύ χαμηλότερο κόστος. Ελάχιστα έχουν γίνει γνωστά για το όπλο, αλλά η επιλογή του από τους Φινλανδούς σημαίνει ότι είναι εξαιρετικός για παράκτια περιβάλλοντα.
Οι Φινλανδοί, επιλέγοντας τον Gabriel V, δεν άφησαν εκτός μόνο τον νορβηγικό NSM, αλλά και τον σουηδικό RBS-15, και στην έκδοση MkIII+ αλλά και την επόμενη, τον φοβερό (τουλάχιστον στο όνομα) MkIV Gungnir. O RBS-15 είναι ένα εξαίρετο όπλο, με τεράστια ακτίνα δράσης (ξεπερνά τα 300 χιλιόμετρα ο MkIV), και πολύ καλές δυνατότητες και αντοχή σε αντίμετρα. Πιστεύουμε όμως πως το ΠΝ άφησε πίσω την πιθανότητα του RBS-15 όταν στις αρχές του 2000 επέλεξε τον ΜΜ40.
Βέβαια, καλοί όλοι οι πύραυλοι, αλλά θα πρέπει να δούμε πως αυτοί ταιριάζουν και με τα υποψήφια πλοία. Έτσι, αν πάμε τελικά στην γαλλική έκδοση της FDI, οι MM40 BlockIIIc είναι μονόδρομος. Αν επιλέξουμε κάποιο εκ των MEKO A200, M class replacement, MMSC, F-110 κοκ, τότε θεωρούμε πως μπορούν να συνδυαστούν με όλα τα όπλα, ακόμη και τα MM40. H MEKO A200 έχει “εμφανιστεί” με το τρομερό φορτίο των 16 RBS-15, που πραγματικά την έκανε εξαιρετικά επίφοβη.
Οι LCS με “μακρύ χέρι” NSM προσβολής στόχων σε αποστάσεις άνω των 200 χλμ!
Όλοι οι παραπάνω πύραυλοι μπορούν να πλήξουν και στόχους στην ξηρά (βασικά αυτό που ενδιαφέρει είναι πλοία στα αγκυροβόλιά τους ή σε αγκύρωση πίσω από νησιά), να κάνουν βίαιους ελιγμούς τελικής προσέγγισης, ενώ όλα έχουν μεγάλη εμβέλεια, απαραίτητη για συγκρούσεις στην Ανατολική Μεσόγειο (με πρωταθλητή βέβαια τον RBS-15). Αν ξεχωρίζει κάποιο όπλο, αυτό είναι πράγματι το NSM, καθώς είναι αδύνατον να παρεμβληθεί, ενώ η δυσκολία εγκλωβισμού του από ραντάρ το κάνει σχεδόν μη αντιμετωπίσιμο. Το USN το αγόρασε σαν απάντηση στα υπερηχητικά βλήματα των Ρώσων και Κινέζων, μέχρι να έρθει το LRASM (το οποίο θα αργήσει).
Αν θέλουμε ομοιοτυπία, τότε οι RGM-84L είναι μια σίγουρη επιλογή, που όμως δεν προσφέρει κάποιο τακτικό πλεονέκτημα, ενώ οι MM40 Blk3c είναι επίσης εξαιρετικοί. Απλά, δεν ξέρουμε πόσο εύκολα θα συνδυάζονταν με κάποιο “εξωτικό” CMS. Εδώ να πούμε πως πλέον οι πύραυλοι επιφανείας δεν είναι αυτόνομοι, αλλά ολοκληρώνονται στο CMS του εκάστοτε πλοίου. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.
