Η συντακτική μας ομάδα παρακολουθεί συνεχώς όλες τις πηγές ενημέρωσης σχετικά με τον πόλεμο της Ουκρανίας. Συνεχώς, σχεδόν ανά ώρα, φτάνουν σε εμάς, είτε μέσω ειδησιογραφικών πρακτορείων, είτε μέσω Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης, εικόνες ή βίντεο με κατεστραμμένα ρωσικά ή -σπανιότερα- ουκρανικά άρματα μάχης. Έχουμε δει σχεδόν όλες τις ρωσικές παραλλαγές του Τ-72, του Τ-80 και του Τ-90Α, καθώς και τις ουκρανικές παραλλαγές του Τ-64 και Τ-72. Είδαμε μέχρι και το μοναδικό T-80UM2 της Ρωσίας (κατεστραμμένο κι αυτό).
Αυτό που μας έχει κάνει μεγάλη εντύπωση, είναι η απουσία του διαβόητου Τ-14 Armata, του άρματος μάχης νέας γενιάς της Ρωσίας. Οι παλιοί μας φίλοι θα θυμούνται χιουμοριστικό μας δημοσίευμα, που αναπαρήγαμε “είδηση” από τη Ρωσία, πως τα Τ-14 μπορούν να πολεμήσουν και στον… Άρη. Δεν ξέρουμε αν σκόπευε ο Πούτιν να εισβάλει κι εκεί, αλλά ναι, σε τέτοιο σημείο είχε φτάσει η προπαγάνδα για τα ανίκητα ρωσικά όπλα.
Γεφύρι της Άρτας: Νέες καθυστερήσεις στην έναρξη μαζικής παραγωγής του T-14 Armata
Το Τ-14 είναι αλήθεια πως είναι πρωτοπόρο για την εποχή. Ο καλά θωρακισμένος πύργος του, δεν έχει μέσα προσωπικό. Και οι τρεις χειριστές (αρχηγός, πυροβολητής και οδηγός), είναι καλά προστατευμένοι μέσα στο πήγμα. Το “πακέτο” συμπληρώνει και το σύστημα ενεργητικής προστασίας Afghanit, ενώ διαθέτει διπλή στρώση ενεργής θωράκισης νέας γενιάς. Το βάρος του, για πρώτη φορά σε ανατολικής προέλευσης άρμα μάχης, πλησιάζει τα δυτικά, φτάνοντας του 48 τόνους.
Ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων ισχυρίζεται ότι το Armata μπορεί να επιχειρεί στον Άρη!
Ένα τέτοιο άρμα, με την υψηλή κινητικότητα αλλά και την απαράμιλλη προστασία (θεωρητικά όλα αυτά), θα είχε σημαντική αξία στο επικίνδυνο περιβάλλον της Ουκρανίας. Ειδικά το Afghanit θα είχε μεγάλη συμβολή στην προστασία απέναντι σε πυραύλους όπως το NLAW Και το Javelin. Αλλά δυστυχώς, δεν έχουμε δει πουθενά Τ-14. Γιατί;
Ανώτατος Ρώσος αξιωματικός: Μετά το 2021 οι πρώτες παραλαβές Armata
Πολλοί θεωρούν πως οι Ρώσοι έχουν κρατήσει τις επίλεκτες δυνάμεις τους για κάτι “άλλο”. Τι μπορεί να είναι αυτό; Πολλοί ισχυρίζονται πως περιμένουν μια αντιπαράθεση με το ΝΑΤΟ, και όπλα όπως τα Su-35S ή τα Τ-14 τα κρατούν για τότε. Σε περίπτωση δηλαδή που η Πολωνία αποφασίσει πως θα τελειώσει την ανθρωποσφαγή με κάποια ζώνη προστασίας. Ή πως η Ρωσία ετοιμάζεται να εισβάλει είτε στη Μολδαβία (λόγω Υπερδνειστερίας), είτε στη Ρουμανία, είτε στην Πολωνία. Όλα αυτά είναι, ευγενικά μιλώντας, άνευ νοήματος.
Η Ρωσία εξάντλησε τις συμβατικές της δυνατότητες και απέτυχε να καταλάβει, μετά από 32 μέρες σκληρών μαχών, ακόμη και τη Μαριούπολη. Τα κατευθυνόμενα όπλα της τελειώνουνκαι αναγκάζεται να χρησιμοποιεί μέχρι και τους αντιπλοϊκούς πυραύλους Bastion εναντίον στόχων στο έδαφος. Είναι ποτέ δυνατόν να συζητάμε για εισβολή σε κράτη με ισχυρές ένοπλες δυνάμεις όπως η Πολωνία; Εκεί τα Leo2 δεν αστειεύονται…
Το 360 Invictus της Bell “εξαϋλώνει” ARMATA σε νέο animated βίντεο
Η απάντηση είναι απλή. Η Ρωσία δεν χρησιμοποιεί τα Τ-14 γιατί πολύ απλά δεν… έχει Τ-14. Ή καλύτερα, δεν έχει αρκετά Τ-14, έτσι ώστε να έχουν κάποια επιχειρησιακή αξία. Για παράδειγμα, το μοναδικό Τ-80UM2 (που καταστράφηκε μάλλον με ολική απώλεια πληρώματος), επιχειρούσε σε μονάδα με Τ-80U. Συνεπώς, δεν ήταν “μόνο” του. Αλλά τα Τ-14, είναι μιας άλλης κουλτούρας όπλο. Και δεν αποκλείεται, να μην είναι καν επιχειρησιακά, τα λίγα που έχουν παραδοθεί.
Δυστυχώς, προγράμματα όπως το Su-57 αλλά και το Τ-14, δεν έχουν καταφέρει να ξεπεράσουν το καθεστώς του πρωτοτύπου ή έστω της προπαραγωγής. Όταν ολόκληρη Δύση, μαζί με τις ΗΠΑ, και αμυντικοί κολοσσοί όπως η Lockheed Martin, κοντεύουν να παραδώσουν 1.000 F-35, αλλά το πρόγραμμα δεν είναι ακόμη σε full rate production, μια οικονομία όπως η ρωσική, με μέγεθος όσο αυτή της Ισπανίας, δεν μπορεί να βάλει σε πλήρη παραγωγή ένα πανάκριβο και προηγμένο άρμα μάχης.
Η Μόσχα αδυνατεί να αγοράσει τα 2.300 T-14 Armata που χρειάζεται
Πιθανότατα, να έχουν παραδοθεί λιγότερα από μερικές δεκάδες Τ-14 στο ρωσικό στρατό, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πλήρη μονάδα επιχειρησιακή. Επίσης, με τόσα λίγα αντίτυπα, το πιθανότερο είναι να μην έχουν λυθεί τα παιδικά προβλήματα του τύπου. Δεν είναι μομφή για το Τ-14 ή για τα ρωσικά όπλα, όλα τα προηγμένα άρματα είχαν προβλήματα που λύθηκαν με τον καιρό. Αλλά δεν έχει περάσει καιρός από τότε που μπήκαν σε υπηρεσία τα Τ-14…
Πολλά νέα τεθωρακισμένα για τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις το 2021, όχι όμως Armata
Θέλουμε να είμαστε δίκαιοι, ακόμη και οι Αμερικανοί Πεζοναύτες προτίμησαν τα Μ60Α1 τους αντί των Μ1Α1 το 1991, κατά την απελευθέρωση του Κουβέιτ. Τα Μ1 είχαν αρκετά ζητήματα στην αρχή της καριέρας τους, όπως άλλωστε τα περισσότερα οπλικά συστήματα όταν πρωτομπαίνουν σε υπηρεσία.
Βέβαια, η υπόθεση που κάνουμε για τα Τ-14 δεν είναι μόνο ότι είναι μη δοκιμασμένα, αλλά ότι δεν είναι και πολλά σε υπηρεσία. Συνεπώς, δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά. Αν τώρα τα λίγα Τ-14, τα “ρίξουν” μέσα σε μια μονάδα με Τ-90Α, τότε υπάρχει περίπτωση να συμβεί ότι έγινε με πολλά Τ-90, να μείνουν από καύσιμα και πυρομαχικά, και να εγκαταλειφθούν στα χέρια του εχθρού. Δεν χωράει αμφιβολία πως ένα Τ-14 θα άξιζε χρυσάφι για τις ΗΠΑ, τη Γερμανία, το Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Γαλλία.
Η Ρωσία κάνει χρήση κατά κύριο λόγο οπλικών συστημάτων που κληρονόμησε από τη Σοβιετική Ένωση. Όπως άλλωστε κάνει και η Ουκρανία. Αλλά οι δεινόσαυροι του Ψυχρού Πολέμου, ελάχιστη αξία έχουν μπροστά στα επιτεύγματα της σύχρονης μηχανικής και ψηφιακής ολοκλήρωσης. Όταν πλέον οι αντιαρματικοί πύραυλοι έρχονται από παντού, αυτοκατευθυνόμενοι, λίγες ελπίδες έχουν κατασκευάσματα που η σχεδίασή τους έγινε κάπου το 1960.
Η αντικατάσταση με σύγχρονα όπλα, μαζικά, των παλαιών αρμάτων της Ρωσίας, όπως τα T-72/80/90 θέλει χρήματα που δεν τα έχει πλέον η χώρα. Κάποτε η ΕΣΣΔ μπορούσε να κατασκευάζει χιλιάδες άρματα κάθε χρόνο. Σήμερα, μετά το εμπάργκο, ίσως δεν καταφέρει παρά να κατασκευάζει λίγες δεκάδες.
