Εδώ και περίπου δυο μέρες, η Συρία έχει γίνει και πάλι μάρτυρας μιας έντονης κλιμάκωσης των συγκρούσεων, με διάφορες ένοπλες ομάδες σε διαφορετικά μέτωπα, καθώς το εσωτερικό τοπίο παραμένει ασταθές και πολυδιάστατο. Η εμφύλια ρήξη που έχει κατακερματίσει τη χώρα εδώ και πάνω από μια δεκαετία δεν έχει δείξει σημάδια αποκλιμάκωσης.
Στο βόρειο τμήμα της Συρίας, κυρίως στην επαρχία του Χαλεπίου, έχουν εκδηλωθεί σημαντικές μάχες. Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, ομάδες όπως η Hayat Tahrir al-Sham (HTS) και άλλες παρατάξεις που συνδέονται με το πρώην FSA (Free Syrian Army), έχουν εξαπολύσει επιθέσεις εναντίον του καθεστώτος του Bashar al-Assad. Οι αντάρτες, με στρατηγική επίθεση, κατάφεραν να καταλάβουν αρκετά χωριά και στρατηγικά σημεία, όπως το χωριό Kefer Besme, τον λόφο Akil, και άλλα κοντινά σημεία. Αυτές οι επιθέσεις έχουν κλιμακώσει την ένταση, καθώς οι δυνάμεις του Assad, με την υποστήριξη της Ρωσίας, αντεπιτίθενται κυρίως με εναέριες επιδρομές και σκληρούς βομβαρδισμούς, για να ανακτήσουν τον έλεγχο των χαμένων περιοχών.
Η HTS, που είναι μια οργάνωση με ρίζες στην Αl-Qaeda, παραμένει μια από τις πιο σημαντικές αντικαθεστωτικές ομάδες στη Συρία, ελέγχοντας μεγάλο μέρος του Ιντλίμπ, μια περιοχή που έχει χαρακτηριστεί ως το τελευταίο προπύργιο της αντιπολίτευσης. Οι συγκρούσεις εδώ δεν είναι μόνο εναντίον των δυνάμεων του Assad αλλά και εναντίον άλλων αντικαθεστωτικών ομάδων, καθώς οι διαφορές ιδεολογίας και στόχων συχνά οδηγούν σε σκληρές εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ των ανταρτών.
Η Τουρκία παίζει σημαντικό ρόλο στη βόρεια Συρία, ιδίως μέσω των proxy δυνάμεων της Αντιπολίτευσης, τις οποίες υποστηρίζει. Αυτές οι δυνάμεις, συχνά αποτελούμενες από αντικαθεστωτικές ομάδες, έχουν εμπλακεί σε συγκρούσεις τόσο με τις κουρδικές δυνάμεις του YPG, όσο και με τις δυνάμεις του Assad. Η Τουρκία επιθυμεί να εδραιώσει μια ασφαλή ζώνη κατά μήκος των συνόρων της με τη Συρία, που θα της ανήκει de facto, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να εμποδίσει την ανάπτυξη αυτόνομων κουρδικών περιοχών δίπλα στα σύνορά της. Αυτό έχει οδηγήσει σε πολύχρονη συμπλοκή με τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), οι οποίες αποτελούνται κυρίως από Κούρδους μαχητές αλλά περιλαμβάνουν και άλλες εθνοτικές ομάδες, και έχουν λάβει υποστήριξη από τις ΗΠΑ στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS).
Η κατάσταση στα βόρεια περιπλέκεται περαιτέρω από τη δράση των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων, οι οποίες πραγματοποιούν συχνούς βομβαρδισμούς εναντίον θέσεων των ανταρτών και των τρομοκρατικών οργανώσεων, υποστηρίζοντας την κυβέρνηση Assad. Οι ρωσικές επιδρομές έχουν προκαλέσει αντιδράσεις από την Τουρκία, η οποία ανησυχεί για την ασφάλεια των δυνάμεων της στη Συρία και για την προστασία των συμφερόντων της.
Σε άλλα μέτωπα, η σύγκρουση συνεχίζεται ανάμεσα στις δυνάμεις του Assad και τις τελευταίες δυνάμεις του πάλαι ποτέ πανίσχυρου, ISIS, οι οποίες κρύβονται κυρίως βαθιά στην έρημο της Συρίας. Παρά τις σημαντικές απώλειες και την απώλεια εδάφους, το ISIS διατηρεί την ικανότητα να διεξάγει ανταρτοπόλεμο και τρομοκρατικές επιθέσεις.
Η διεθνής σκηνή παρακολουθεί τις εξελίξεις με μεγάλο ενδιαφέρον και ανησυχία. Οι ΗΠΑ συνεχίζουν να επιβάλλουν κυρώσεις στην κυβέρνηση Assad και να υποστηρίζουν τις κουρδικές δυνάμεις στη μάχη κατά της τρομοκρατίας, αλλά πάντα με προσοχή ώστε να μην χειροτερέψουν περαιτέρω την κατάσταση με την Τουρκία. Η Ρωσία, από την άλλη, έχει εδραιώσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία, όχι μόνο για να υποστηρίξει τον Assad αλλά και για να διατηρήσει τη γεωπολιτική της επιρροή στην περιοχή. Το Ιράν, επίσης υποστηρικτής του Assad, έχει στείλει δυνάμεις των Φρουρών της Επανάστασης και στρατιωτική βοήθεια, ενισχύοντας τις δυνάμεις του καθεστώτος σε διάφορα μέτωπα.
Η ανθρωπιστική κρίση που έχει οδηγήσει σε εκατομμύρια εκτοπισμένους και πρόσφυγες συνεχίζει να επιδεινώνεται με κάθε νέα έξαρση των μαχών. Οι πολίτες της Συρίας, ιδιαίτερα στις περιοχές των συγκρούσεων, αντιμετωπίζουν καθημερινά την απειλή των βομβαρδισμών, των εκτελέσεων, και της καταστροφής των υποδομών, με τις ανθρωπιστικές οργανώσεις να προσπαθούν να παράσχουν βοήθεια κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.
Η διεθνής κοινότητα, αν και εκφράζει ανησυχία για την κατάσταση, παραμένει διχασμένη σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος, με τις επιθυμίες για ειρήνη να συγκρούονται συχνά με γεωπολιτικά συμφέροντα και ιστορικές συμμαχίες.
