Την Παρασκευή δημοσιεύσαμε ένα άρθρο που αφορούσε τη ενδεχόμενη διαθεσιμότητα, ως μεταχειρισμένο, του αμερικανικού καταδρομικού Ticonderoga USS Vella Gulf, για το Πολεμικό Ναυτικό. Η αποδοχή του άρθρου από τους φίλους μας, ήταν μεικτή, καθώς πολλοί βλέπουν πως ένα τέτοιο πλοίο κοστίζει πολύ στη συντήρησή του, και χρειάζεται μεγάλο αριθμό στελεχών για πλήρωμα. Άλλοι έχουν πειστεί πως τα πλοία είναι πλέον «παλιά και άχρηστα», το είπε και ο Αμερικανός Ναύαρχος Gilday. Ισχύουν όλα αυτά; Αξίζει τελικά να πάρουμε Ticonderoga;
ΑΠΟΨΗ: Το 29 ετών καταδρομικό USS Vella Gulf είναι διαθέσιμο, θα το «αγνοήσει» το ΠΝ;
Μέσα στον Αύγουστο, η Κίνα αποφάσισε να οξύνει την κατάσταση με την Ταϊβάν. Μην ξεχνάμε, πως μέσα στην αναταραχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, πολλοί θέλησαν να ανοίξουν ή να αναθερμάνουν γεωπολτικά μέτωπα, όπως το Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο Καραμπάχ ή η Τουρκία με την Ελλάδα. Θυμίζουμε πως η Ταϊβάν δεν θεωρείται ανεξάρτητο κράτος από τους Κινέζους, αλλά μια αποσχισθείσα επαρχία άρα κάποια στιγμή, θα πρέπει να επανέλθει στην επικράτειά της. Θεωρητικά δεν είναι τόσο δύσκολο, πρακτικά αδύνατο με τα σημερινά δεδομένα.
Η απάντηση των ΗΠΑ και της Δύσης ήταν άμεση και προσεκτική. Στόχος τους ήταν να μπλοκαριστεί η πολεμική απειλή για την Ταϊβάν και να σταματήσουν οι συνεχείς κινεζικές παραβιάσεις σε θάλασσα και αέρα. Και για τις ΗΠΑ, σημαντική είναι η περίφημη μέση γραμμή, η μέση απόσταση από την Ταϊβάν μέχρι την Κίνα.
Η Κίνα πολύ πρόσφατα συγκέντρωσε σε περιοχές γύρω από την Ταϊβάν τεράστιες στρατιωτικές δυνάμεις, με το πρόσχημα γυμνασίων. Και πράγματι, έκαναν γυμνάσια σε μαζική κλίμακα, αλλά παρέμειναν εντός των ορίων τους. Όμως, η συσσώρευση τόσο μεγάλης στρατιωτικής δύναμης στην περιοχή, μόνο εφησυχασμό δεν φέρνει. Έτσι οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, αλλά και η Νότια Κορέα αναγκάστηκαν να περάσουν σε ανώτερο βαθμό συναγερμού.
IWO TO, Japan (Sept. 29, 2015) The Ticonderoga-class guided-missile cruiser USS Chancellorsville (CG 62), pauses to honor fallen service members from the Battle of Iwo Jima while underway off the island of Iwo To, formerly known as Iwo Jima. This year marks the 70th anniversary of the end of World War II. Chancellorsville is part of the Ronald Reagan Carrier Strike Group. (U.S. Navy photo by Mass Communication Specialist 2nd Class Paolo Bayas/Released)
Ανάμεσα σε όλα τα άλλα, το Αμερικανικό Ναυτικό βρέθηκε στην περιοχή, δίνοντας το μήνυμα πως η Ταϊβάν δεν είναι μόνη της. Πως; με την αποστολή δυο καταδρομικών Ticonderoga, απέναντι στην κινεζική αεροπορία και το κινεζικό ναυτικό.
Ticonderoga και LCS για το ΠΝ; Ένα retweet του Τζέφρι Πάιατ με νόημα
Η ανάπτυξη εκεί των δυο καταδρομικών, έχει καταρχάς εξηγήσεις αλλά γεννά και ερωτήματα. Γιατί έστειλαν Ticonderoga κι όχι κάποιο DDG Arleigh Burke; Μα τα Τίκο είναι ισχυρότερα από τα ΑΒ. Άλλο το ένα πυροβόλο και τα 96 κελιά κάθετης εκτόξευσης, κι άλλο τα 2 πυροβόλα και τα 122 κελιά!
Μα καλά, δεν μας λένε κάποιοι πως τα ραντάρ των Ticonderoga “δεν λειτουργούν”, είναι “παρωχημένα”, “χαλάνε”, κι άλλα παρεμφερή; Ναι, και οι ΗΠΑ, έστειλαν προς “σφαγή” 650 άντρες και γυναίκες του USN (καθώς πάντα μια τέτοια επίδειξη ισχύος έχει τον κίνδυνο να μετατραπεί σε θερμό επεισόδιο), σε πλοία που είναι άχρηστα. Οι αφέλειες αυτές δείχνουν τι είναι ικανοί να πουν όσοι δεν επιθυμούν η Ελλάδα να εξετάσει καν να πάρει Ticonderoga.
Αν όντως ίσχυαν όσα διαδίδονται θα τα έστελναν οι Αμερικανοί; Κι άντε, ας υποθέσουμε πως ισχύουν και τα συστήματα των καταδρομικών είχαν «πρόβλημα». Δεν θα το καταλάβαιναν οι Κινέζοι, και θα έκαναν “πλάκα” στην υπερδύναμη; Τι πιο ωραίο, από δυο “στριμωγμένα” καταδρομικά, από το κινεζικό ναυτικό. Αλλά παραδόξως δεν υπήρξε καμμία κινεζική αντίδραση.
Μα, μα, ο… Gilday θα πει κάποιος, δεν είπε πως δεν δουλεύει το “ένα”, δεν δουλεύει το “άλλο”, πως είναι για “πέταμα”. Ο Gilday κάνει τη δουλειά του, που είναι να πείσει το Κονγκρέσο να αποσύρει τα παλιά πλοία και να πάρει το ναυτικό καινούργια. Τους έπεισε να πάρουν 20 FFG, τώρα θέλει να τους πείσει να πάρουμε και τα Extended Arleigh Burke. Τα politics των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων είναι πολύ πιο περίπλοκα από ότι νομίζουμε.
Για να μην επανερχόμαστε στα ίδια και στα ίδια. Όλα τα πολεμικά πλοία «βγάζουν» προβλήματα, όπως όλες οι μηχανολογικές κατασκευές, πόσο μάλλον με το πέρασμα του χρόνου. Το θέμα είναι τι κάνει η κάθε χώρα για να τα αναδείξει ή να τα κρύψει. Πιστεύουν δηλαδή κάποιοι πως τα γαλλικά πλοία είναι τέλεια; Το ότι η γαλλική φρεγάτα Forbin άλλαξε άξονα στα 10 χρόνια δεν λέει κάτι σε κάποιους; H Forbin είναι το καμάρι του γαλλικού στόλου. Αλλά εκεί οι άνθρωποι δεν το διαφήμισαν!
Το πανάκριβο και ολοκαίνουργιο βρετανικό αεροπλανοφόρο HMS Prince of Wales, το «Πετράδι του Στέμματος» του Royal Navy, αναγκάστηκε πριν λίγες μέρες, να συρθεί πίσω και να δεξαμενιστεί για να κάνει επισκευές! Τι θα έπρεπε να γίνει; Να το κάνουν scrap οι Βρετανοί; Στις ΗΠΑ, οι Ένοπλες Δυνάμεις κάνουν χρήση αυτών των προβλημάτων, για να πείσουν το Κονγκρέσο να διαθέσει πακτωλούς δις δολαρίων για νέα συστήματα. Η USAF εδώ και 30 χρόνια πολεμάει να αποσύρει τα Α-10, και κάθε τόσο βγάζει και νέα «προβλήματα». Τελικά τα Α-10 υπηρετούν. Το USN αποσύρει εδώ και 10 χρόνια τα Ticonderoga, αλλά το Κονγκρέσο τα κρατά σε υπηρεσία.
Μια μέρα μετά τον απόπλου το βρετανικό αεροπλανοφόρο Prince of Wales «έμεινε» από άξονα
Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί στην ανάγνωση των προβλημάτων των πλοίων του USN. To USN είναι ένας κλάδος που απορροφά δις δολαρίων κάθε χρόνο, κι έχει πάρα πολλά στελέχη με αποκλειστική (κι όχι παράλληλη) δουλειά να κάνουν μελέτες κόστους-οφέλους. Έτσι, αν καταφέρουν να πείσουν πως ένα παλαίο αεροπλανοφόρο για ακόμη 30 χρόνια υπηρεσίας θα κοστίσει περισσότερο από ένα ολοκαίνουργιο στην ίδια περίοδο, τότε το παλαίο προτείνεται για απόσυρση, αν φυσικά το δεχτεί το Κογκρέσο. Τι πετυχαίνει έτσι το USN; Δεν δουλεύει φυσικά υπέρ των ναυπηγείων. Αλλά επιτυγχάνει τη διάθεση όλων των απαραίτητων κονδυλίων για να ανανεώνει συνεχώς το στόλο του αλλά και για να συντηρεί τα παλαιότερα σκάφη του.
Αποκλειστική συνέντευξη του Πρέσβη των ΗΠΑ Geoffrey R. Pyatt, α’ μέρος
Εν προκειμένω, δυο «παλιά» καταδρομικά, πάνοπλα, πανίσχυρα, απέναντι σε όλη την Κίνα. Προφανώς και με πλήρη φόρτο, με SM-2, με SM-6 που μπορούν να παίξουν και σοβαρό ρόλο εναντίον πλοίων (με 5 μαχ θα κόψουν στη άνετα στη μέση μια κινεζική φρεγάτα), με 8 Harpoon αλλά πολλούς Tomahawk, με δυο 5ιντσα, με 2 Phalanx, με αρκετούς, τουλάχιστον 64, ESSM. Κι όλα αυτά, το καθένα!
Τα πλοία λοιπόν αυτά, που οι ΗΠΑ, ενώ έχουν “φρέσκα” Arleigh Burke Flight IIA, τα στέλνουν ενάντια στην Κίνα, δεν καταλαβαίνουν κάποιοι πως θα ήταν το απόλυτο πλοίο για το Πολεμικό μας Ναυτικό; Θέλουμε ή δεν θέλουμε ένα ισχυρό ΠΝ; Θέλουμε ή δεν θέλουμε παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο; Θέλουμε ή δεν θέλουμε πλοία ισχυρά από κάθε άποψη; Εμείς τα θέλουμε, κάποιοι άλλοι όμως όχι.
Μπορεί το πλοίο να εμφανίζεται με πλήρωμα 330 ατόμων, αλλά πρέπει να καταλάβουν όλοι, ειδικά όσοι το διακινούν αυτό το νούμερο, πως ισχύει για το USN, που κάνει deployments των 12, 14 ή και περισσότερων μηνών. Το ΠΝ έχει κάνει κι αυτό επιχειρησιακές αναπτύξεις μηνών, αλλά μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις. Άλλωστε, όταν ζητήσαμε τα Αrleigh Βurke των 310 ατόμων πλήρωμα, το 310 δεν μας πείραζε, και το 330 είναι το πρόβλημα; Τότε μάλιστα, για όσους γνωρίζουν, το ΠΝ διαπίστωσε πως ένα ΑΒ μπορεί να επιχειρήσει με κάτω των 200 ατόμων. Γιατί δηλαδή να μην συμβαίνει το ίδιο με τα συνομήλικα Ticonderoga;
Αλήθεια είναι διαθέσιμα τα Ticonderoga για το ΠΝ;
H συνέχεια στο Naval Defence
