Πριν συνεχίσουμε το άρθρο, θα σημειώσουμε πως μόνο το F-14 μπορεί να αντικαταστήσει το F-14, τουλάχιστον στις καρδιές μας. Όσο “γλυκούλι” και να είναι το F/A-18, δεν μπορεί να γίνει με τίποτα F-14. Και φυσικά, όσο ακριβό και να είναι το F-35C, δεν μπορεί να αντικαταστήσει ούτε καν το A-7E ή το F-8 από τις καρδιές μας. Αυτά τα λέμε, γιατί καλό είναι να εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε! Πάμε τώρα στην είδηση, όχι της μέρας, αλλά μάλλον του μήνα! (για να μην πούμε του έτους)
H απόσυρση του Φοίνικα, μαζί με το F-14A/D, άφησε ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην αεράμυνα του Στόλου. Το USN έχασε το συνδυασμό F-14/AIM-54A για να το αντικαταστήσει με τον σαφώς υποδεέστερο συνδυασμό F/A-18C/AIM-120A. Φυσικά, το κενό στους απανταχού φίλους της Αεροπορίας ήταν πολύ περισσότερο δυσαναπλήρωτο, και στην τελική, τα αεροπλανοφόρα ανήκουν στο USN, αν επιθυμούσε να τα χάσει από επιθέσεις κορεσμού μερικών “μανιασμένων” Tu-22 δικιά του δουλειά είναι…
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Καταδρομικά Ticonderoga, η Ενδιάμεση Λύση ισχύος για το ΠΝ;
Κάποια στιγμή, σε μερικά σοβαρά ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, εμφανίστηκαν διάφορες “ιδέες” (σαν αυτές τις καλές που γράφουμε κι εμείς εδώ, στο λήμμα Think Out Of the Box). H καλύτερη ήταν ο συνδυασμός του F/A-18E/F με τον αντιαεροπορικό πύραυλο SM-6! Βέβαια, στο μυαλό μας αμέσως έρχεται ο συνδυασμός των ιρανικών F-14A με τους “κτηνώδεις” MIM-23 Hawk, που οι “βάναυσοι” Ιρανοί σκέφτηκαν να φορτώσουν πάνω στα υπέροχα F-14 τους. Λογικό βέβαια, καθώς οι ΑΙΜ-54 είχαν τελειώσει, και φυσικά οι ΗΠΑ δεν θα τους έδιναν περισσότερους…
Και ξαφνικά, εγένετο SM-6 Airborne ή, ίσως, πιθανότατα, μπορεί, ΑΙΜ-174! Ο RIM-174 SM-6 είναι ένας πύραυλος όμοιος με τον SM-2ER, αλλά καμία σχέση εσωτερικά. Μπορεί να κατευθυνθεί ενεργά, αφού έχει την κεφαλή του AIM-120C7, αν και μάλλον μεγεθυμένη. Φυσικά, διατηρεί και τη δυνατότητα ημιενεργής καθοδήγησης, καθώς τα Arleigh Burke διατηρούν τις σχετικές δυνατότητες λόγω του SM-2BlockIIIa. Φυσικά, ο SM-6 μπορεί να αντιμετωπίζει πολυηχητικούς στόχους, όπως και βαλλιστικά όπλα.
Ναυτικοί πύραυλοι SM-6 θα είναι οι νέοι πύραυλοι κρούσης του Αμερικανικού Στρατού
Το πλέον ενδιαφέρον όμως “κομμάτι” του SM-6, είναι οι δυνατότητές του να χτυπά στόχους εδάφους, με υπερ-υπερηχητική ταχύτητα, καταστρέφοντας το στόχο όχι τόσο λόγω της μικρής γόμωσής του, αλλά λόγω της κινητικής του ενέργειας. Ο US Army επέλεξε το βλήμα σαν το νέο υπερ-υπερηχητικό του όπλο, και δεν είναι να αστειεύεται κανείς με τις δυνατότητες του SM-6. Και μετά από τις επιλογές του US Army, ήρθε το κερασάκι του SM-6 σε πυλώνα ενός F/A-18F! Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Ακόμη και το Aviation Week δεν είναι απολύτως σίγουρο. Οι αμερικανοί δημοσιογράφοι υποψιάζονται πως ο SM-6 πάνω στο F/A-18F έχει ρόλο κρούσης, πιθανότατα ναυτικής. Βέβαια, ο SM-6, κινούμενος με ταχύτητες κοντά στα 4 ή περισσότερα Μαχ, μπορεί να εξαφανίσει ένα αντιτορπιλικό, να κόψει στα δυο ένα καταδρομικό και να βγάλει εκτός μάχης ένα αεροπλανοφόρο. Και μιας και έχει ένα αξιόπιστο σύστημα καθοδήγησης, θεωρείται πολύ πιο επίφοβος από έναν ρωσικό ή κινεζικό όπλο αντιστοίχων δυνατοτήτων.
Το θέμα όμως είναι πως ο SM-6 έχει σαφείς δυνατότητες εναντίον αεροσκαφών. Έτσι, με απλή αλλαγή του λογισμικού του, μπορεί άνετα να χρησιμοποιηθεί εναντίον αεροσκαφών σε τεράστιες αποστάσεις, προφανώς πολύ μεγαλύτερες από αυτές που έφτανε κάποτε ο ΑΙΜ-54. Οι αποστάσεις που δύναται να καλύψει ο SM-6 εκτοξευόμενος από πλοία όπως τα ΑΒ φτάνουν τα 240 χιλιόμετρα, συνεπώς, εκτοξευόμενος από αεροσκάφος μπορεί άνετα να φτάσει ή να ξεπεράσει τα 400 χιλιόμετρα. Έτσι, γίνεται ένας πραγματικός ανταγωνιστής για τις τελευταίες κινεζικές και ρωσικές εξελίξεις στο χώρο.
Παλαιότερα, είχε αναφερθεί πως ένα F/A-18E/F μπορεί να φέρει μέχρι και 4 SM-6, μαζί με 6 ΑΙΜ-120D. Έτσι, γίνεται ένα αξιόλογος αντικαταστάτης του F-14, 15 χρόνια μετά την απόσυρση του εκπληκτικού “Γάτου”. Το σίγουρο είναι πως ο SM-6 έχει εξελιχθεί σε ένα “πολυεργαλείο” για τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις, αν και το κόστος του είναι και παραμένει απαγορευτικό για ναυτικά όπως το ΠΝ (κοινώς, ας μην μας μπαίνουν ιδέες).
Επίσης, το F/A-18E/F δείχνει πως συνεχίζει να εξελίσσεται, και μάλλον θα φτάσει ή θα ξεπεράσει το F-4 σε χρόνια υπηρεσίας. Για όσους φίλους “αγαπούν” τα What If, έχουμε παλαιότερα γράψει για το ενδεχόμενο αγοράς κάποτε, στα πλαίσια της αγοράς του Αιώνα, μαχητικών F/A-18A+ ή F/A-18C από την ΠΑ. Όλα θα ήταν τελείως διαφορετικά… Για όσους θέλουν να κλείσουν με σκέψεις το σημερινό βράδυ, ας το διαβάσουν παρακάτω!
WHAT IF: Τι μορφή θα είχε η Αεροπορία σήμερα αν είχαμε αγοράσει F-18 το 1985 αντί F-16/Mirage 2000;
