Η συγγραφή ενός άρθρου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Εκτός από στοιχεία, συνοχή και συνέπεια χρειάζεται και το θάρρος του αρθρογράφου να εκφράσει την γνώμη του και να εκδοθεί, δημόσια, γενόμενος έτσι υποκείμενο κριτικής και σχολίων άλλοτε κολακευτικών και άλλοτε περισσότερο δηκτικών.
Η απόφαση να εκθέτουμε τις απόψεις μας δημόσια πηγάζει, όπως κάθε αρθρογράφου, από την πίστη ότι τα λόγια, η φωναχτή σκέψη, είναι απαραίτητο στοιχείο του διαλόγου, της πολυφωνίας και τελικά της προόδου σε κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα. Αυτός είναι ο λόγος που γράφουμε και αυτός είναι ο λόγος που δεχόμαστε τα σχόλιά σας, καλοπροαίρετα και κριτικά.
Προχτές, με αφορμή το άρθρο με τίτλο τα “Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης ως Παράγοντας Αναγένησης του Πεζικού”, ένα άρθρο γνώμης που πηγάζει από τις εμπειρίες και τις γνώσεις για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και στον κόσμο, λάβαμε την παρακάτω επιστολή, που μας προώθησε η διεύθυνση του περιοδικού.
Αγαπητή Πτήση,
Πήρα το θάρρος να σας στείλω αυτό το mail διότι έχω παρατηρήσει πως τον τελευταίο καιρό έχουν γραφτεί ορισμένα “κακά ” άρθρα στο σάιτ σας.
Ως “σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι [2]” αποτέλεσε το σημερινό άρθρο σας περί ΤΟΜΑ και της αναγκαίας αναγέννησης του ΠΖ. Κι ο λόγος που συνέβη αυτό δεν ήταν τόσο η πρόταση του άρθρου καθ’αυτού, – η οποία αφορά την ανάγκη εισαγωγής ΤΟΜΑ και κρίνεται σωστή – , αλλά οι λέξεις, οι ορολογίες καθώς και οι ορισμοί που χρησιμοποιούνται.
Συνεπώς παρά την καλή θέληση που υπάρχει, κάποιος που έχει ορισμένες γνώσεις πάνω στο αντικείμενο, αντί να πείθεται, εκνευρίζεται (ας μου επιτραπεί ο όρος) [3].
α)”Σε προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για την ανάγκη ύπαρξης ενός Τεθωρακισμένου Οχήματος Μάχης (στο εξής, ΤΟΜΑ) στον Ελληνικό Στρατό ως προϋπόθεση για τον εκσυγχρονισμό του πεζικού του και την είσοδό του στην έννοια του πολέμου συνδυασμένων όπλων αντί αυτής της γενικής ιδέας της “υποστήριξης μηχανοκίνητων επιχειρήσεων” που επικρατεί δεκαετίες τώρα και έχει αποτύχει να δώσει έναν σαφή ρόλο στο πεζικό. Μια δύναμη με ασαφή αποστολή δεν έχει τύχη ούτε να καθορίσει τη θέση της στο πλαίσιο ενεργειών μιας μάχης ούτε να συντάξει σαφώς την αποστολή της.”
Υπάρχει ο ΣΚ 31-3, ο οποίος περιγράφει με εξαιρετική ακρίβεια το “Τακτικό Δόγμα του ΣΞ”, όλων των όπλων και σωμάτων του. συμπεριλαμβανομένου του Πεζικού. Και πιστέψτε με, το Πεζικό ξέρει πολύ καλά και τον ρόλο του, και την αποστολή του. Επιπλέον, η “υποστήριξη μηχανοκίνητων δυνάμεων” είναι δουλειά του ΠΒ μάχης, κι όχι του Μ/Κ ΠΖ, το οποίο και αποτελεί το ίδιο Μ/Κ δύναμη.
β) “Αυτός είναι ο λόγος που το ελληνικό πεζικό δεν είναι ικανό να καθορίσει με ακρίβεια τί όπλα χρειάζεται, τί εξοπλισμό θα φέρει στο πεδίο της μάχης και πώς θα πολεμήσει. Τα ερωτήματα αυτά πρέπει να καθοριστούν με σαφήνεια διαφορετικά είναι αδύνατον να δούμε αν ο πεζός στρατιώτης πρέπει να έχει σακίδιο 25 ή 125 λίτρων, τυφέκιο 5.56 ή 7.62 mm, κράνος high-cut ή όχι και εξαρτύσεις ελαφρού τύπου ή γιλέκο.”
Με συγχωρείτε, αλλά το ΠΖ ξέρει πολύ καλά τι χρειάζεται, απλώς δεν έχει τα διαθέσιμα κονδύλια. Έχει πει από τις αρχές του 21ου αιώνα τι θέλει. Από άρθρα του περιοδικού σας τα μάθαμε. Επιγραμματικά να σας θυμίσω:
~112.000 όπλα 5,56χιλ με σκοπευττικά και βομβιδοβόλα (–>G-36),
~30.000 πιστόλια (–> USP), 500 ΤΟΜΑ (–>ΒΜΡ-3),
Μετατροπή των Μ2 0.50 σε ΤΑΚ,
νέα βομβιδοβόλα (GMG), νέο οπλοπολυβόλο 5,56 (ΜΙΝΙΜΙ),
νέο εξοπλισμό (επιγονατίδες, γυαλιά, γάντια κοκ),
υγειονομικές συλλογές,
180 Α-Τ μικρού βεληνεκούς,
σημαντικό μέρος απ’τα ~73.000 κράνη κέβλαρ,
72 Α-Τ μεγάλου βεληνεκούς,
220+ όλμους 120 χιλιοστών
κοκ…
Απ’όλα τα παραπάνω όμως πήρε απειροελάχιστα. Συνεπώς το ΠΖ ΞΈΡΕΙ ΚΑΛΎΤΕΡΑ ΑΠ’ΌΛΟΥΣ τι θέλει, άρα ο παραπάνω ισχυρισμός θεωρώ πως αποτελεί προσβολή για το προσωπικό του.γ) ” …H απόρριψη του αμερικανικού δόγματος του “ταξί μάχης” που σκοπό είχε την μεταφορά και απόβαση στην γραμμή μάχης κοντά στα άρματα μάχης αριθμού διμοιριών κρούσης του πεζικού από τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς που στη συνέχεια θα αποσύρονταν χωρίς να εμπλέκονται (κατά κάποιον τρόπο όπως το έφιππο πεζικό του 1860-1910)…..”
Η διαφορά ενός ΤΟΜΠ με ένα ΤΟΜΑ είναι η ύπαρξη στο δεύτερο πυροβόλου >20 χιλιοστών. Επίσης, η διαφορά στην τακτική χρησιμοποίηση ενός ΤΟΜΠ κι ενός ΤΟΜΑ είναι ότι τα πρώτα υποστηρίζουν το τμήμα ελιγμού από απόσταση ασφαλείας (500-1000 μέτρα- αλλά το υποστηρίζουν), ενώ το ΤΟΜΑ μπορεί να ελιχθεί χωρίς να αποβιβάσει την ομάδα μάχης καθόλου. Δηλαδή, ενώ το ΤΟΜΠ μπορεί να εκτελέσει 3/5 αποστολές που του ανατίθενται με την ομάδα μάχης επιβιβασμένη, το ΤΟΜΑ μπορεί να εκτελέσει αντίστοιχα 5/5 αποστολές. (ΕΕ 7-54/1996, FM 3-21.8/2000). Κι αυτό που λέω υπάρχει στους παραπάνω κανονισμούς τουλάχιστον από τις αρχές του ’80. (Δες επίσης συνημμένες Εικόνες 1-2-3)
δ) “Η άφιξη των ΑΜΧ-10Ρ και ΒΜΡ-1 έδωσε την ευκαιρία στο πεζικό να εφαρμόσει -έστω και περιορισμένα- το δόγμα χρήσης ενεργητικής άμυνας και συνδυασμένης επίθεσης που επικράτησε στη δεκαετία του 1970 και εξής αλλά χωρίς άλλη εξέλιξη, σε δόγματα και τακτικές, τα οχήματα μάχης χρησιμοποιήθηκαν από το πεζικό σαν ΤΟΜΠ. “
Τα συγκεκριμένα “ΤΟΜΑ” χρησιμοποιήθηκαν ως ΤΟΜΠ (δλδ υποστήριζαν την ομάδα μάχης από απόσταση), εξαιτίας της ελαφρά θωράκισής τους. Θα ήταν σωστό να ρωτούσατε πρώτα κάποιον Αξκό/Υπαξκο του ΠΖ περί αυτού.
ε) “Κανείς σύγχρονος στρατός που έχει σοβαρά σκοπό να υποστηρίξει μηχανοκίνητο πόλεμο ελιγμών δεν χρησιμοποιεί ΤΟΜΠ (βαρέα ή ελαφρά) για να υποστηρίξει τις δυνάμεις αρμάτων του.”
Υπάρχει ένας, ο οποίος μοιάζει πιο πολύ με εμάς σε σχέση με τους δυτικούς στρατούς – σκιές των εαυτών τους. Και είναι ο Ισραηλινός. Ο οποίος είναι και μαιτρ στις Μ/Κ δυνάμεις.
στ) Οι λόγοι που ο ΕΣ έχει ανάγκη από ΤΟΜΑ είναι:
Περισσότερος ελιγμός. Η ανάγκη το ΠΖ να μπορεί να διεξάγει Μ/Κ ελιγμό “πιο” ανεξάρτητα.Δηλαδή να μπορεί μα πλησιάζει τις εχθρικές θέσεις με μεγαλύτερη ισχύ πυρός και περισσότερη ασφάλεια.
Περισσότερη Ισχύς Πυρός. Η ανάγκη του ΠΖ να καταστρέφει εχθρικούς στόχους πιο αποτελεσματικά. Σήμερα, για να καταστρέψει ένα ΤΟΜΠ-ΤΟΜΑ χρειάζεται πυρά από Α-Τ. Ενώ με τα ΤΟΜΑ δεν θα χρειάζεται απαραίτητα.Συμπέρασμα
Με αυτό το mail, δεν θέλω ούτε να το παίξω έξυπνος, αλλά ούτε και να στεναχωρήσω κάποιον. Απεναντίας, θέλω να βοηθήσω να διατηρηθεί η αξιοπιστία της Πτήσης. Αν μου επιτρέπετε μια συμβουλή, καλό θα ήταν τα άρθρα που ανεβαίνουν, ειδικά αυτά περί απόψεων και προτάσεων, να τα βλέπουν κι άλλοι συντελεστές του σαιτ, προκειμένου να αποφεύγονται λάθη. Διότι στην τελική όλοι άνθρωπο είμαστε.
Επίλογος
Θα χαρώ πολύ όπως εισακουστώ, και συγγνώμη και πάλι για το θάρρος. Οι προθέσεις μου δεν περιέχουν επ’ουδενί δείγματα δόλου ή υπεροψίας.
Σχόλιο: Ασφαλώς και δεν μας στεναχωρεί η άποψη των αναγνωστών μας, όσο “κοφτερή” κι αν είναι, εφόσον εκφράζεται καλοπροαίρετα, όπως σε αυτήν την περίπτωση και υποστηρίζεται με απτά επιχειρήματα. Πιστοί στην αρχή πως ο σωστός επαγγελματίας της ενημέρωσης τρέφεται και αναπτύσσεται από τις παρατηρήσεις των αναγνωστών του, δημοσιεύουμε αυτήν την επιστολή με την εξαίρεση των κομματιών που αναφέρονται στην ταυτότητα του γράφοντος για λόγους εχεμύθειας.
Στα σημεία που αναφέρονται και σε άλλα που επισημάνθηκαν από σχόλια άλλων αναγνωστών μας, επιφυλασσόμαστε να απαντήσουμε αύριο με ξεχωριστό άρθρο.
Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης ως παράγοντας αναγέννησης του Ελληνικού Πεζικού
