Δεκαπέντε μήνες μετά την παρουσίαση από τη Boeing του αρχικού εκπαιδευτικού αεριωθουμένου αεροσκάφους T-7A σε διαμόρφωση EMD (Engineering and Manufacturing Development), πιλότος της Αμερικανικής Αεροπορίας πέταξε για πρώτη φορά με το Red Hawk από τις εγκαταστάσεις της αναδόχου στο Lambert International του Σαιντ Λούις.
Η πτήση, διάρκειας μισής περίπου ώρας, με τον επισμηναγό Bryce Turner της 416ης Μοίρας Δοκιμών της USAF στο μπροστά κάθισμα και τον πιλότο-δοκιμαστή της Boeing στο πίσω αποτελεί ορόσημο, αφού εκκινεί και επίσημα τη συγκεκριμένη φάση εξέλιξης του προγράμματος.
Χρειάστηκε όμως να γίνει κατόπιν ειδικής συμφωνίας Αμερικανικής Αεροπορίας-Boeing, δεδομένων των προβλημάτων που παρουσιάζει το αεροσκάφος (και κάτω από κανονικές συνθήκες θα απαιτούσαν προηγουμένως επίλυση), πριν υλοποιηθεί η πρώτη «στρατιωτική» πτήση.
Υπογραμμίζεται ότι το συγκεκριμένο αεροπλάνο έχει ήδη πετάξει πάνω από 500 φορές με πληρώματα της Boeing, στη συνεχιζόμενη διαδικασία εξέλιξης και επίλυσης των προβλημάτων.
Ένα από τα σημαντικότερα από αυτά αφορά το σύστημα διαφυγής, για το οποίο το T-7A χρησιμοποιεί τη μέθοδο διάρρηξης της καλύπτρας με εκρηκτικό «κορδόνι», πριν την ενεργοποίηση των εκτινασσόμενων καθισμάτων. Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία και με δεδομένη την απαίτηση το Red Hawk να είναι σχεδιασμένο για ευρύτερο φάσμα σωματότυπων πιλότων, ανδρών και γυναικών, από τα υφιστάμενα αεροπλάνα, η σχετική υποδομή που έχει υιοθετηθεί έχει κριθεί ότι δημιουργεί κινδύνους για κάποιους από αυτούς. Αναφέρεται ότι ο θρυμματισμός της καλύπτρας αφήνει κομμάτια (ή η «οπή» που δημιουργείται και μέσα από την οποία εξέρχεται το εκτινασσόμενο κάθισμα είναι μικρή) που ενέχουν κίνδυνο τραυματισμού.
T-7A Red Hawk, δοκιμές του προβληματικού συστήματος διαφυγής (βίντεο)
Η Boeing έχει υποσχεθεί ότι θα επιλύσει το πρόβλημα, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι η σχεδίαση είχε αρχικά υποστεί κριτική για την επιλογή καλύπτρας που ανοίγει πλευρικά και απαιτεί αυτού του είδους την λύση του εκρηκτικού «κορδονιού».
Μια μονοκόμματη καλύπτρα που θα έπρεπε να ανοίγει προς τα πίσω (ώστε να απορρίπτεται πριν την ενεργοποίηση των καθισμάτων), είχε κριθεί ότι ήθελε βαρύτερο και πιο περίπλοκο υδραυλικό μηχανισμό για να ανοιγοκλείνει.
Η επίλυση των προβλημάτων, που περιλαμβάνουν επίσης θέματα με το λογισμικό, πρέπει να ολοκληρωθεί ώστε να επιτευχθεί το επόμενο ορόσημο, το αποκαλούμενο Milestone C, δηλαδή την απόφαση για παραγωγή του τύπου, που δεν μπορεί όμως να ληφθεί εάν δεν πιστοποιηθεί η συμβατότητα και ικανοποίηση όλων των προδιαγραφών.
Η απόφαση αυτή πρέπει να ληφθεί, το αργότερο, το διάστημα από το φθινόπωρο του 2024 μέχρι τις αρχές του 2025, ενώ εξελίσσεται η φάση EMD, ώστε να πρόγραμμα να μην εκτροχιαστεί εντελώς αναφορικά με το χρονοδιάγραμμά του (και κλιμακωθούν οι μεγάλες καθυστερήσεις που παρουσιάζει).
