Στις πολεμικές αεροπορίες πολλών χωρών είναι γνωστή εδώ και χρόνια η “μάχη” που δίνεται για να κρατηθούν οι πιλότοι μαχητικών (αλλά και κάθε άλλου τύπου πολεμικού αεροσκάφους) σε υπηρεσία και να μην διαλέξουν την αποστρατεία μετά από τα ελάχιστα απαιτούμενα χρόνια υπηρεσίας, ώστε να πάνε στον ιδιωτικό τομέα με πολύ καλύτερες αμοιβές.
Στις ΗΠΑ τώρα, το πρόβλημα γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπιστεί με παροχή σημαντικών χρηματικών κινήτρων, ως “μπόνους”, εφόσον οι πιλότοι που έχουν δικαίωμα αποστράτευσης παραμείνουν για κάποια χρόνια ακόμη. Έτσι όπως καταγράφει το military.com, το Αμερικανικό Ναυτικό προσφέρει από 30.000 έως 280.000 δολάρια επαμοιβή, σε συγκεκριμένους πιλότους που θέλει να κρατήσει, κυρίως σε όσους έχουν κριθεί ότι έχουν και διοικητικά προσόντα και προορίζονται για εξέλιξη. Το ποσό αυτό αφορά αξιωμστικούς στη μέση της καριέρας τους και αφορά δέσμευση για μια επταετία, ενώ αν ο πιλότος διαλέξει παραμονή για τριετία ή πενταετία, και εκεί υπάρχει μπόνους αλλά μικρότερο.
Η πληρωμή των μπόνους γίνεται σταδιακά ενώ υπάρχουν και κάποιες εξτρά παροχές, αν ο πιλότος υπηρετεί σε συγκεκριμένες χώρες, π.χ. στην Ιαπωνία.
Η Αμερικανική Αεροπορία αντίστοιχα, προσφέρει μπόνους που φθάνουν έως και τα 50.000 δολάρια για κάθε χρόνο δέσμευσης! Δηλαδή το συνολικό ποσό μπορεί να φθάσει τα 600.000 δολάρια για τη μεγίστη διάρκεια 12ετιας. Μπόνους παραμονής επίσης παίρνουν και έμπειροι χειριστές drones, όπως των ΜQ-9 Reaper. Βέβαια τα ποσά αυτά ποικίλουν ανάλογα τι αεροσκάφος πετά ο κάθε χειριστής, για πόσα χρόνια κ.ο.κ. Ακόμη τα προγράμματα αφορούν πιλότους που υπηρετούν είτε ως μόνιμοι, είτε σε μονάδες Εθνοφρουράς και Εφεδρείας.
Και στις δύο περιπτώσεις, Αεροπορίας και Ναυτικού, αυτά τα μπόνους έχουν αυξηθεί σε σχέση με προηγούμενα έτη, ακριβώς για να συντηρηθεί το προσωπικό σε χειριστές, οι οποίοι ήδη έχουν “κοστίσει” πολλά εκατομμύρια δολάρια στην εκπαίδευση και στην υπηρεσία τους, ώστε να αποκτήσουν πολύτιμη εμπειρία. Η οποία είναι πολύ κρίσιμη για την αξιοποίηση των όλο και πιο πολύπλοκων και απαιτητικών αεροσκαφών, που ενσωματώνουν μεν πολλούς αυτοματισμούς, αλλά προσφέρουν και πολύ πιο σύνθετες επιλογές χρήσης.
Πάντως παρά αυτές τις παροχές και στις Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις υπάρχει έλλειμμα χιλιάδων πιλότων που δεν μπορεί να καλυφθεί, καθώς οι συνολικές αποδοχές, το επίπεδο διαβίωσης και οι απαιτητικές συνθήκες εργασίας, όπως και οι συχνές μεταθέσεις, παραμένουν κάτω από ότι προσφέρει ο ιδιωτικός τομέας. Στην Ελλάδα για τα ίδια θέματα; Τίποτα αντίστοιχο δεν παρέχεται…