Πολλές Μονάδες των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, είναι τοποθετημένες σε απομακρυσμένα σημεία, ειδικά όταν μιλάμε για βάσεις σε εμπόλεμες ζώνες. Αυτό σημαίνει πως πολλές φορές, η τροφοδοσία τους με ηλεκτρική ενέργεια, είναι μια πολύπλοκη υπόθεση. Υπάρχουν βέβαια ηλεκτροπαραγωγικά ζεύγη που καίνε καύσιμο, αλλά σε κατάσταση πολιορκίας, η ανατροφοδότησή τους μπορεί να είναι δύσκολη. Είναι μη πρακτικό επίσης να κουβαλάνε μαζί τους ηλιακά πάνελ διότι δύσκολα θα καλύψουν τις ενεργειακές ανάγκες, ενώ το να τραβήξουν “μπαλαντέζα” από κάποια άλλη πηγή, είναι δύσκολή για ευνόητους λόφους.
Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, το Ερευνητικό Εργαστήριο (AFRL) της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας (USAF), σκέφτεται μια λύση βγαλμένη από μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας.
Αυτό που χρειάζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι μια πηγή ενέργειας που μπορεί να αξιοποιήθει σε οποιοδήποτε σημείο στη Γη με περιορισμένη υποδομή και το Ερευνητικό Εργαστήριο της Πολεμικής Αεροπορίας πιστεύει ότι μπορεί να έχει τη λύση.
Μια σειρά από μεγάλο αριθμό δορυφόρων με συστοιχίες ηλιακών πάνελ, που θα μπορούν να συλλέγουν την ηλιακή ενέργεια και να τη στέλνουν με μια δέσμη σε δέκτες στο έδαφος. Έτσι, θα αποκτήσουν δυνατότητες που κυμαίνονται από την απλή φόρτιση ενός ασυρμάτου, έως την πλήρη κάλυψη των ενεργειακών αναγκών μιας ολόκληρης μονάδες. Όλα αυτά βέβαια, είναι για την ώρα σε θεωρητικό επίπεδο.
Αν και ακούγεται σαν τραβηγμένο από τα μαλλιά σενάριο επιστημονικής φαντασίας, οι μηχανικοί του AFRL λένε ότι είναι εφικτό και εργάζονται για την επίδειξη της σχετικής τεχνολογίας το 2024.
Η πρωτοβουλία ονομάζεται Space Solar Power Incremental Demonstrations and Research, ή SSPIDR. Ο κύριος ανάδοχος του SSPIDR είναι η Northrop Grumman που έλαβε συμβόλαιο αξίας 100 εκατομμυρίων δολαρίων για να κατασκευάσει την τεχνολογία μεταφοράς της ηλιακής ενέργειας από τους δορυφόρους, στη δέσμη που θα τη μεταφέρει στη Γη.
