Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ (USAF) πέτυχε πρόσφατα ένα σημαντικό ορόσημο στην ανάπτυξη του νέου της όπλου, του Stand-In Attack Weapon (SiAW), με την επιτυχία της πρώτης εκτόξευσης. Η δοκιμή αυτή, που πραγματοποιήθηκε στις 7 Νοεμβρίου, αποτελεί ένα κρίσιμο βήμα προς την ενίσχυση των ικανοτήτων κρούσης ακριβείας της αμερικανικής αεροπορίας.
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής, ένας πύραυλος αέρος-εδάφους SiAW αφέθηκε από μαχητικό αεροσκάφος F-16 Fighting Falcon του 40ου Σμήνους Δοκιμών, πάνω από τον Κόλπο του Μεξικού. Ο στόχος της δοκιμής ήταν να επιβεβαιώσει την ασφαλή αποχώρηση του πυραύλου από το αεροσκάφος, ένα βασικό ορόσημο για τις μελλοντικές δοκιμές. Το δοκιμαστικό όχημα που εκτοξεύτηκε ήταν ουσιαστικά ένα “jettison test vehicle”, δηλαδή ένας πύραυλος χωρίς κινητήρα ή ηλεκτρονικά συστήματα. Αυτά τα οχήματα χρησιμοποιούνται για να αξιολογηθεί αν ο πύραυλος μπορεί να αποχωριστεί με ασφάλεια από το αεροσκάφος κατά την εντολή εκτόξευσης.
Το SiAW έχει σχεδιαστεί για να αντιμετωπίζει κινητά στοιχεία, ενισχύοντας την ικανότητα της USAF να επιτίθεται σε στόχους που μπορούν να μετακινηθούν γρήγορα, όπως εκτοξευτές πυραύλων cruise, πλατφόρμες αντιπλοϊκών πυραύλων και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Η δοκιμή ενέπλεξε αρκετές μονάδες από την 96η Πτέρυγα Δοκιμών. Ο σχεδιασμός της αποστολής και ο έλεγχος διεξήχθησαν από τις εγκαταστάσεις ελέγχου της Βάσης Eglin, ενώ οι μηχανικοί παρακολούθησαν την αποχώρηση του πυραύλου και τώρα διεξάγουν.
Το πρόγραμμα SiAW εμπίπτει στην ευθύνη της Διεύθυνσης Εξοπλισμών της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, η οποία είναι υπεύθυνη για την επίβλεψη της ανάπτυξης και ενσωμάτωσης του όπλου. Η επιτυχημένη δοκιμή ανοίγει το δρόμο για περισσότερες δοκιμές, συμπεριλαμβανομένων των αξιολογήσεων των συστημάτων πρόωσης και στόχευσης του πυραύλου, καθώς η Πολεμική Αεροπορία προχωρά πλέον προς την επιχειρησιακή ανάπτυξη.
Ο σχεδιασμός του SiAW έχει ανοιχτή αρχιτεκτονική συστήματος, επιτρέποντας γρήγορες αναβαθμίσεις υποσυστημάτων για την ενίσχυση των δυνατοτήτων του στο πεδίο της μάχης. Αυτή η δυνατότητα είναι κρίσιμη σε σενάρια όπου οι αντίπαλοι χρησιμοποιούν συστήματα άρνησης πρόσβασης/άρνησης περιοχής (A2/AD), τα οποία επιχειρούν να περιορίσουν την πρόσβαση των αμερικανικών δυνάμεων σε κρίσιμες περιοχές μάχης με αντιαεροπορικά ή άλλα συστήματα.
ΗΠΑ: ξεκινούν δοκιμές για το SiAW, το νέο όπλο κρούσης ακριβείας του F-35
Με την ολοκλήρωση αυτής της πρώτης δοκιμής, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ προχωρά στην επόμενη φάση της ανάπτυξης, την οποία θα διέπει η διεξαγωγή περισσότερων δοκιμών πτήσης για την επικύρωση των δυνατοτήτων του πυραύλου. Αυτές οι δοκιμές θα περιλαμβάνουν την εκτόξευση πυραύλων με πλήρη συστήματα καθοδήγησης και πρόωσης, ελέγχοντας την ακρίβεια και την αποτελεσματικότητα του SiAW σε σενάρια μάχης παρόμοια με αυτά που θα αντιμετωπίσει στην πραγματικότητα.
Η ίδια λογική με το ισραηλινό Rampage που αποκτά και η ΠΑ
Η ανάπτυξη του Stand-In Attack Weapon (SiAW) της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ έρχεται σε μια εποχή όπου όπλα όπως το Rampage της ισραηλινής εταιρείας Elbit Systems έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους και έχουν ενσωματωθεί σε αεροπορικά οπλοστάσια αρκετών χωρών.
Iσραηλινά F-16I φορτωμένα με πυραύλους Rampage, έτσι θα είναι τα ελληνικά
Το Rampage, που αρχικά ονομαζόταν MARS (Multi-purpose, Air-launched Rocket System), είναι ένας αέρος-εδάφους πύραυλος, ο οποίος σχεδιάστηκε από τις εταιρείες Israel Military Industries (IMI) και Israel Aerospace Industries (IAI). Αυτός ο πύραυλος έχει σχεδιαστεί για την εξουδετέρωση στόχων υψηλής αξίας όπως ραντάρ, κέντρα επικοινωνιών, αποθήκες όπλων και αεροδρόμια, διατηρώντας τα εκτοξεύοντα αεροσκάφη εκτός του εύρους των ανθυπηρετικών συστημάτων άμυνας. Το Rampage είναι γνωστό για την ικανότητά του να πετάει με υπερηχητική ταχύτητα και να χτυπά με ακρίβεια, ενώ προσφέρει και οικονομική λύση σε σύγκριση με άλλα ακριβά συστήματα όπως το Storm Shadow/SCALP-EG.
Η Πολεμική Αεροπορία του Ισραήλ ήταν η πρώτη που ενσωμάτωσε το Rampage στα αεροσκάφη F-16I της, με την Eλληνική Πολεμική Αεροπορία να ακολουθεί, προσθέτοντας το όπλο στον εξοπλισμό των δικών της F-16V. Ενώ ο SiAW και το Rampage μοιράζονται παρόμοιους στόχους και ικανότητες, υπάρχουν ορισμένες διαφορές στην προσέγγιση και στην υλοποίηση. Το SiAW, ως νεότερο ανάπτυξη, εστιάζει σε μια ευπροσαρμοστική αρχιτεκτονική που επιτρέπει γρήγορες αναβαθμίσεις και προσαρμογές σε μελλοντικές απειλές. Αυτό επιτυγχάνεται μέσω μιας αρχιτεκτονικής ανοιχτών συστημάτων, η οποία επιτρέπει την εύκολη ενσωμάτωση νέων τεχνολογιών όπως βελτιωμένα συστήματα καθοδήγησης ή νέα είδη πυρομαχικών.
Rampage στα F-16 της ΠΑ: Ακύρωσε η Ελλάδα με 50 εκ. ευρώ την τουρκική “επένδυση” των S-400;
Tο Rampage, αν και ανάλογα ευέλικτο, έχει ήδη περάσει από μια σειρά δοκιμών και επιχειρήσεων, δείχνοντας την αξιοπιστία του σε πραγματικές συνθήκες. Η υιοθέτησή του από τις αεροπορίες Ισραήλ και Ελλάδας υποδηλώνει ότι το όπλο αυτό έχει σημαντική αξία στο σύγχρονο πεδίο της μάχης. Πιθανολογείται πως το Ισραήλ έκανε χρήση Rampage ακόμη και κατά τη διάρκεια επίθεσης στο Ιράν.
Η ανάπτυξη του SiAW από την USAF μπορεί να ερμηνευτεί ως μια προσπάθεια να αντιγράψει, με κάποια καθυστέρηση, την επιτυχία του Rampage, προσαρμόζοντάς το όμως στις δικές της στρατηγικές ανάγκες και τεχνολογικές προτεραιότητες. Η προσέγγιση της Αμερικανικής Πολεμικής Αεροπορίας φαίνεται να επικεντρώνεται περισσότερο στην ευελιξία και την ικανότητα προσαρμογής στα μελλοντικά σενάρια μάχης, ενώ η επιλογή του Rampage από το Ισραήλ και την Ελλάδα δείχνει μια προτίμηση σε ένα ήδη αποδεδειγμένο και αξιόπιστο σύστημα.
Οι συγκρίσεις αυτές δεν υποδηλώνουν απαραίτητα μια σκέτη αντιγραφή, αλλά μάλλον μια συνεχή διαδικασία επαναπροσδιορισμού και βελτίωσης των οπλικών συστημάτων σε μια προσπάθεια να παραμείνουν μπροστά από τις εξελίξεις στην πολεμική τεχνολογία. Το SiAW και το Rampage αντιπροσωπεύουν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις στην επίτευξη του ίδιου στόχου, δηλαδή την ακριβή και αποτελεσματική καταστροφή κρίσιμων στόχων σε σύγχρονα πεδία μάχης με όσο το δυνατόν πιο χαμηλό κόστος.