H USAF φέρνει τον εξοπλισμό πτήσης των γυναικών χειριστών στα… μέτρα τους

Πέρασαν 26 χρόνια από τότε που επιτράπηκε στις γυναίκες να πετούν πολεμικές αποστολές αλλά ο εξοπλισμός τους χρειάσθηκε… λίγο περισσότερο χρόνο για να βελτιωθεί. Η USAF σχεδιάζει αλλαγές στον εξοπλισμό πτήσης των γυναικών χειριστών –από φόρμες μέχρι μπότες– καθώς, όπως παραδέχεται και ο Αρχηγός του Επιτελείου Πτέραρχος Ντέιβ Γκόλντφαϊν στο έντυπο Air Force Times, οι γυναίκες όλα αυτά τα χρόνια πετούν με υλικό προοριζόμενο για άνδρες.
Η Air Combat Command πραγματοποίησε έρευνα στο προσωπικό μέσω ερωτηματολογίου για το απαιτούμενο feed back και τις λύσεις που θα διασφαλίσουν ότι στο μέλλον ο εξοπλισμός θα ταιριάζει εξίσου καλά και στις γυναίκες ιπτάμενες. Ο στόχος δεν είναι να δείχνουν πιο κομψές, είναι καθαρά επιχειρησιακός.
Φόρμες αντι-g που δεν εφαρμόζουν σωστά, στην πράξη σημαίνει αδυναμία εκτέλεσης μιας αποστολής με ελιγμούς υψηλών g ή μακράς διάρκειας. Μακροπρόθεσμα, η χρήση μη σωστά προσαρμοσμένου εξοπλισμού έχει επιπτώσεις στην υγεία του χειριστή –καταπόνηση του αυχένα και της πλάτης– ενώ σε περίπτωση εγκατάλειψης του αεροσκάφους αυξάνει τον κίνδυνο τραυματισμού.

Η Σμήναρχος Samantha ‘Combo’ Weeks, πρώην Διοικητής του 57^th Adversary Tactics Group στην Nellis AFB, την «φωλιά» της Red Flag, και νυν Διοικητής της 14^th Flying Training Wing στην αεροπορική βάση Colombus δηλώνει πως από το 1997 που άρχισε να πετά ο εξοπλισμός έχει συγκριτικά βελτιωθεί, ωστόσο πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη. «Η τελευταία φορά που υπήρξε επικαιροποίηση των ιατρικών στάνταρντ (για τις γυναίκες χειριστές) ήταν την δεκαετία του ’60. Κατασκευάζουμε νέα μαχητικά και έχουμε νέο εξοπλισμό αλλά τα ανθρωπομετρικά δεδομένα βασίζονται στην πλειονότητα των ανδρών» επισημαίνει.
Έμπειρη πιλότος μαχητικών F-15C Eagle, η Σμήναρχος Weeks έχει πετάξει δύο σεζόν με τα F-16 των διάσημων Thunderbirds ως #5 Lead Solo και #6 Οpposing Solo (η δεύτερη γυναίκα που εντάχθηκε στους Τ-Birds μετά την πρωτοπόρο Σμηναγό Nicole Malachowski) και συνέχισε να πετά με τον τύπο αλλά σε ρόλο Aggressor. Με 2.200 ώρες στο ενεργητικό της –εκ των οποίων 105 σε πολεμικές αποστολές– θυμάται ότι όταν πρωτοπέταξε της χορήγησαν την μικρότερη αντι-g φόρμα που διέθετε η Επιμελητεία αλλά και πάλι δεν ήταν τόσο εφαρμοστή όσο θα έπρεπε, παρά τις εκτενείς τροποποιήσεις στις κνήμες και τους μηρούς. Μια φίλη της, επίσης πιλότος, είχε ύψος 1,70 και βάρος 47,6 κιλά. «Δεν υπήρχε περίπτωση να της εφάρμοζε σωστά g-suit για να πετάξει F-15 με 9 g» λέει απλά.

Αν η αντι-g δεν εφαρμόζει όπως προβλέπεται, ο χειριστής δεν έχει την υποστήριξη που χρειάζεται όταν τραβά g και αυτό σύμφωνα με την Σμήναρχο Weeks «προφανώς είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου». Συζητώντας με άλλες γυναίκες πιλότους και μέλη πληρωμάτων αέρος, όλες συμφωνούν ότι το γιλέκο επιβίωσης είναι ένα από αυτά που επίσης πρέπει να βελτιωθούν καθώς ασύρματοι, φωτοβολίδες και ένα σωρό άλλα πράγματα είναι τοποθετημένα μπροστά.
«Όταν κάθεσαι στο κόκπιτ μαχητικού, οι ασύρματοι του γιλέκου βρίσκονται ουσιαστικά στην αγκαλιά σου επειδή δεν μπορεί να φτιαχτεί αρκετά μικρό ή αρκετά εφαρμοστό για να ταιριάζει στο γυναικείο ανάστημα» εξηγεί η Σμήναρχος Weeks. Αυτό σημαίνει διαφορετικό κέντρο βάρους και ως εκ τούτου επιπλέον καταπόνηση για τους ώμους, τον αυχένα και την πλάτη μιας γυναίκας πιλότου.
Για ανάγκη επανασχεδιασμού του survival vest κάνει λόγο και ο Πτέραρχος Γκόλντφαϊν. Οι γυναίκες χειριστές πετούν φορώντας γιλέκα σχεδιασμένα εξ αρχής για άνδρες και η USAF θέλει εξοπλισμό όχι μόνο κατάλληλο για χειριστές και των δύο φύλων αλλά και άμεσα διαθέσιμο μέσω του συστήματος εφοδιασμού. Όμως τα γιλέκα επιβίωσης δεν είναι το μόνο που χρήζει αλλαγής.

Εκτός από φόρμες πτήσης διαθέσιμες στα τυπικά γυναικεία νούμερα, η Αεροπορία προσανατολίζεται σε πιο ταιριαστές μπότες, τζάκετ, αντι-g φόρμες, αρτάνες, γάντια, μάσκες οξυγόνου που να εφαρμόζουν καλύτερα στα γυναικεία πρόσωπα καθώς και ειδικές υδατοστεγείς φόρμες οι οποίες προστατεύουν τον πιλότο από υποθερμία σε περίπτωση εγκατάλειψης πάνω από θάλασσα σε καταλληλότερα μεγέθη για γυναίκες. Σημειωτέον ότι η προκαταρκτική έρευνα είναι χρονοβόρος υπόθεση ενώ εξοπλισμός μη διαθέσιμος στα απαιτούμενα νούμερα θα αργήσει να φθάσει στο προσωπικό, εκτιμά η Air Combat Command.
Από την στιγμή που οι γυναίκες αποτελούν το 20% του προσωπικού της USAF, η αμερικανική Αεροπορία εξετάζει και άλλους τρόπους για να κάνει την ζωή τους πιο εύκολη. Όπως έγινε γνωστό, μεταξύ άλλων εξετάζεται η δημιουργία ειδικών «στολών μητρότητας» για τις εγκυμονούσες γυναίκες που υπηρετούν καθώς αναγκάζονται να πληρώνουν με δικά τους έξοδα τις μετατροπές στις στολές τους προκειμένου να γίνουν πιο άνετες και λειτουργικές –κάτι που πολλές κάνουν ούτως ή άλλως για να προσαρμόσουν «ανδρικές στολές» σε γυναικείο σωματότυπο.
Αλέξανδρος Θεολόγου