Μια μελέτη με τίτλο “Δολάρια και λογική: Το αμερικανικό συμφέρον σε μια νίκη της Ουκρανίας” δημοσίευσε το αμερικανικό think tank, American Enterprise Institute, όπου διατυπώνεται η εξής – αρκετά πραγματιστική- θέση: Πως είναι προς συμφέρον των ΗΠΑ να συνεχίζουν να στηρίζουν την Ουκρανία στην πολεμική της προσπάθεια, καθώς σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν αφεθεί η Ρωσία να επιβάλλει τους όρους της, η μελλοντική αμυντική δαπάνη των Αμερικανών θα ανέβει κατά πολύ! Καθώς θα πρέπει να επενδύσουν ακόμη περισσότερα, ώστε να αντιμετωπίσουν μια ιδιαίτερα επιθετική Μόσχα.
Μάλιστα φθάνουν και σε κοστολόγηση της “αύξησης δαπάνων” σε κάπου 800 δις δολάρια εντός της επόμενης πενταετίας, εκεί δηλαδή που οι αμυντικές δαπάνες από το 2025 έως και το 2029 υπολογίζονταν σε κάπου 4,5 τρις δολάρια, αυτές να ανέβουν στα 5,3 τρις.
Το σενάριο που περιγράφεται είναι πως αν αφεθεί η Μόσχα “ανεξέλεγκτη”, κάπου το 2030 θα έχει όχι μόνο υποτάξει την Ουκρανία, αλλά θα έχει καταφέρει και αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων της, μαζικό επανεξοπλισμό με μη επανδρωμένα και πυραύλους cruise και βαλλιστικούς, ενώ θα διαθέτει εκατοντάδες χιλιάδες “ετοιμοπόλεμους έμπειρους στρατιώτες” από τα ουκρανικά μέτωπα. Έτσι η απειλή που θα παρουσιάζει για την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ θα είναι πολλαπλάσια της σημερινής, ενώ η παγκόσμια αστάθεια θα έχει αυξηθεί.
Όπου διατυπώνεται η υπόθεση πως μια τέτοια ανισορροπία ισχύος μπορεί να προκαλέσει ένα νέο γύρο πολέμου στην Ευρώπη (με χρήση συμβατικών όπλων), αυτή τη φορά με εισβολή κατά χώρας του ΝΑΤΟ, με την Ρωσία να έχει σημαντικό πλεονέκτημα, ειδικά αν η συμμαχία δεν έχει προλάβει να ανεβάσει τον δικό της ρυθμό επανεξοπλισμού. Σε τέτοια περίπτωση οι ΗΠΑ θα είναι υποχρεωμένες να εμπλακούν με άγνωστες συνέπειες για όλους.
Πάντα σύμφωνα με την μελέτη, αν η Ουκρανία ηττηθεί, οι ΗΠΑ σε φάση προετοιμασίας για μια τέτοια διεθνή πολεμική όξυνση, θα πρέπει εντός πενταετίας (έως το 2029) να έχουν αυξήσει το στρατιωτικό τους προσωπικό από 2,13 εκατ. σε 2,4 εκατ., τα μαχητικά αεροσκάφη από 1.772 σε 2.263, τα πολεμικά πλοία από 291 σε 209, ενώ θα απαιτηθεί κάπου 30% αύξηση των εξελιγμένων πυρομαχικών.
Τα 808 δις αυξημένου αμυντικού κόστους κατανέμονται μάλιστα ως εξής: 87,8 δις σε Στρατό ξηράς, 50,3 δις σε Ναυτικό, 108,7 δις σε Αεροπορία, 28,9 δις σε μη επανδρωμένα, 173,1 δις σε πυρομαχικά, 248,4 δις σε υποδομές και δημιουργία στοκ όπλων και πυρομαχικών κ.α., 36,5 δις σε κυβερνοπόλεμο και διαστημικές δραστηριότητες, 63,3 δις σε βιομηχανική υποδομή στο χώρο της άμυνας, και 10,6 δις σε δυνάμεις ειδικών επιχειρήσεων.
Η μελέτη αυτή έχει αξία καθώς το American Enterprise Institute είναι από τα γνωστά συντηρητικά αμερικανικά think tanks, χωρίς όμως να τάσσεται υπέρ του Τραμπ. Απηχεί δηλαδή περισσότερο την “άλλη πλευρά” της αμερικανικής συντηρητικής σκέψης, η οποία, έστω και αποδυναμωμένη, εξακολουθεί να έχει αρκετούς υποστηρικτές στο Ρεπουμπλικανικό κόμμα, όπως και δραστήριους βουλευτές και γερουσιαστές.
Εκείνη δηλαδή την ομάδα νομοθετών (που θα δούμε πόσο ισχυρή είναι), η οποία ναι μεν κομματικά συντάσσεται με τον Τραμπ, αλλά δεν είναι σίγουρο πως θα στηρίξει τα νομοθετήματα του, αν αυτά δεν προβλέπουν την διατήρηση της παραδοσιακής αμερικανικής λογικής ισχύος σε παγκόσμιο επίπεδο, την στήριξη του ΝΑΤΟ και την συντήρηση της εξωστρεφούς διεθνούς δράσης της χώρας. Θα είναι αυτοί αρκετοί να επιβάλλουν μια “νομοθετική” αντίδραση και μπλοκάρισμα των προθέσεων Τραμπ, σε συνεργασία με τους Δημοκρατικούς; Αυτό είναι και ένα από τα πιο μεγάλα ερωτηματικά της νέας θητείας του αναθεωρητή αμερικανού Προέδρου.
