Κάθε πόλη κι ένα οχυρό. Οι επιχειρήσεις σε αστικό περιβάλλον μπορεί να αποβούν ο εφιάλτης κάθε εισβολέα αφού δεν είναι εύκολο να ξέρει τί κρύβει η επόμενη γωνία. Η παραλλαγή/απόκρυψη παίζει κι εδώ καίριο ρόλο, όπως σχεδόν σε κάθε μορφή αγώνα, όμως κάποιοι στρατοί την έχουν αναγάγει σε αληθινή τέχνη για να επιβιώσουν.
Αντιμέτωπες με έναν αριθμητικά υπέρτερο εχθρό, την Κίνα, οι ένοπλες δυνάμεις της Ταϊβάν είναι αποφασισμένες να κάνουν μια ενδεχόμενη κινεζική εισβολή ένα κοστοβόρο σε απώλειες λουτρό αίματος. Γι’ αυτό και εκπαιδεύονται με ιδιαίτερη έμφαση στην απόκρυψη εντός αστικού ιστού.
Αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες και συστοιχίες πυραύλων «σφηνωμένες» ανάμεσα σε συγκροτήματα πολυκατοικιών, άρματα μάχης CM11 ενεδρεύοντα σε πόλεις, κρυμμένα σε σήραγγες, υπόγειες διαβάσεις, κάτω από γέφυρες ή σε μάντρες με scrap για να αποφύγουν τον εντοπισμό και την προσβολή τους από αέρος, τεθωρακισμένα CM21 και CM32 μεταμφιεσμένα σε πολιτικά ειδικά οχήματα, αντιαρματικές παγίδες αριστοτεχνικά καμουφλαρισμένες που περιμένουν το θύμα τους… Στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, ειδικά αν ο ασθενέστερος των αντιπάλων βασίζει την επιβίωσή του σε απλές, δοκιμασμένες στον χρόνο πρακτικές.
Οι φωτογραφίες από ασκήσεις του ταϊβανέζικου Στρατού δίνουν μια ιδέα μόνο από αυτό που περιμένει τους «απέναντι» εάν αποφασίζουν να επαναφέρουν την «επαναστατημένη επαρχία», όπως θεωρεί την Ταϊβάν η κυβέρνηση του Πεκίνου, στην αγκαλιά της Ερυθράς Κίνας με την βία των όπλων. Άλλωστε και η δημοσίευσή τους παίζει αποτρεπτικό ρόλο, περνώντας το μήνυμα ότι μια απόβαση στο νησί κάθε άλλο παρά στρατιωτικός περίπατος θα είναι.
Σήμερα ο πόλεμος διεξάγεται με πλείστα σύγχρονα μέσα. Όμως η επιχειρησιακή αξία του καλά κρυμμένου μαχητή ποτέ δεν είναι ντεμοντέ. Θυμάμαι σε ασκήσεις κατά την διάρκεια της θητείας μου τα θλιβερά… κλαράκια που «στόλιζαν» θέσεις και οχήματα εν είδει παραλλαγής και δεν μπορώ να τα ξεχάσω. Μήπως είναι καιρός να πάρουμε το θέμα λίγο –έως πολύ– πιο σοβαρά;
Αλέξανδρος Θεολόγου
