To ρωσικό υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να επαναφέρει τους πολυ-ηχητικούς πύραυλους Kh-22 σε υπηρεσία. Ήταν το βασικό αντιπλοϊκό όπλων των αεροσκαφών κρούσης Tu-22 για πολλά χρόνια, αλλά αποσύρθηκαν αρχές της προηγούμενης δεκαετίας. Σύμφωνα με τη ρωσική εφημερίδα Izvestia, η επαναφορά τους θα συνδυαστεί με αναβάθμιση ώστε να έλθουν στα επίπεδα της τελευταίας έκδοσης του πύραυλου, που έχει νέα κωδικοποίηση Kh-32.
Συνολικά 32 πύραυλοι θα αναβαθμιστούν κι επανέλθουν σε υπηρεσία σε διάστημα τριών ετών έναντι κόστους 300 εκατομμυρίων ρουβλιών (4,1 εκατομμύρια ευρώ). Ο πύραυλος κατασκευάστηκε από την εταιρεία Raduga Design Bureau, που θα αναλάβει και την αναβάθμιση. Μέχρι σήμερα έχει κατασκευάσει πάνω από 3.000 πύραυλους του τύπου τόσο με συμβατική όσο και με πυρηνική κεφαλη.
Οι αναβαθμισμένοι πύραυλοι θα διαθέτουν πιο ισχυρό πυραυλοκινητήρα, ελαφρύτερη πολεμική κεφαλή αλλά μεγαλύτερες δεξαμενές καυσίμου κι επομένως κι εμβέλεια, η οποία σχεδόν θα διπλασιαστεί στα περίπου χίλια (!) χιλιόμετρα. Παράλληλα θα εξοπλιστεί με νέο ραντάρ αδρανειακής στοχοποίησης ανθεκτικό σε παρεμβολές, σχεδιασμένο για επιχειρήσεις σε περιβάλλον βαριάς αντιαεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας.
Η σχεδίαση της νεότερης έκδοσης Kh-32 ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 κι ως εκ τούτου ταλανίστηκε από προβλήματα ανάπτυξης λόγω οικονομικής δυσπραγίας. Κύριος φορέας του θα είναι τα αναβαθμισμένα Tu-22M3.
Ο συνδυασμός της υψηλής του ταχύτητας (περί τα 5 Mach!) και της απρόβλεπτης πτήσης του τον καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο στην αναχαίτιση. Ο πυραυλοκινητήρας εκκινεί μετά την άφεση του πύραυλου, που έπειτα παίρνει ύψος μέχρι την στρατόσφαιρα όπου επιτυγχάνει την βέλτιστη ταχύτητα πλεύσης. Έπειτα στο τελικό στάδιο πτήσης αρχίζει κάθετη κάθοδο και κατευθύνεται στον στόχο του στην μέγιστη ταχύτητά του, όπως αναφέρει η ρωσική εφημερίδα.
Με βάση όλα τα παραπάνω λοιπόν, ο συγκεκριμένος πύραυλος στην θεωρία τουλάχιστον είναι πρακτικά ανίκητος. Βέβαια στην πράξη δεν έχει δοκιμαστεί ποτέ και πουθενά ώστε να επιβεβαιωθούν οι ισχυρισμοί του κατασκευαστή.
Η Δύση πάντως ήδη από τα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου αν κι έκρινε ότι δεν συνέτρεχε λόγος να αναπτύξει κάτι αντίστοιχο , είχε εντάξει σε υπηρεσία αντίστοιχων επιδόσεων ιπτάμενους στόχους (όπως ενδεικτικά τους BQM-34F, GQM-163 και τους AQM-37 που βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε υπηρεσία), ενώ τη δεκαετία του ’90, το αμερικανικό Ναυτικό είχε καταφέρει να αγοράσει (!!!) από την χρεωκοπημένη Ρωσία του Γιέλτσιν εκπαιδευτικούς MA-31 (Kh-31)…
