Η ένταση στα ουκρανικά σύνορα κυριαρχεί στα διεθνή ΜΜΕ εδώ και περίπου δύο μήνες, με την ουκρανική κυβέρνηση αρχικά να ανεβάζει τους τόνους, ζητώντας τη στήριξη της διεθνούς κοινότητας. Το τελευταίο διάστημα όμως ο πρόεδρος Ζελένσκι έχει αντιληφθεί ότι το πλήγμα είναι ήδη μεγάλο για την οικονομία, δίχως η ρωσική πλευρά να έχει κάνει οποιαδήποτε κίνηση μέσα σε ουκρανικό έδαφος (ακόμη).
Το Κίεβο αντιλαμβανόμενο πλέον τη δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ζήτησε από το Ουάσινγκτον και το Λονδίνο να ρίξουν τους τόνους, ενώ μεγάλο εκνευρισμό προκάλεσαν στην ουκρανική κυβέρνηση οι αποφάσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας να αποσύρουν μεγάλο μέρος του διπλωματικού τους προσωπικού.
«Δεν χρειαζόμαστε αυτόν τον πανικό» επειδή «πρέπει να σταθεροποιήσουμε την οικονομία» της Ουκρανίας, είπε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στους ξένους ανταποκριτές ο ουκρανός πρόεδρος Βολοντιμίρ Ζελένσκι.
«Η πιθανότητα μιας επίθεσης υπάρχει, δεν εξαφανίστηκε και δεν ήταν λιγότερο σοβαρή το 2021» αλλά «δεν βλέπουμε μεγαλύτερη κλιμάκωση από όση υπήρχε πέρσι”, διαβεβαίωσε. Αντιθέτως, αν κάποιος άκουγε τα διεθνή μέσα ενημέρωσης και «ακόμη και αξιοσέβαστους ηγέτες κρατών» θα πίστευε ότι «είμαστε ήδη σε πόλεμο» σε όλη τη χώρα, «ότι υπάρχουν στρατιώτες που προελαύνουν στους δρόμους». «Πόσο κοστίζει αυτός ο πανικός για τη χώρα μας;» διερωτήθηκε.
Δυστυχώς η ζημιά έχει πλέον γίνει και η μία μετά την άλλη, κυβερνήσεις απ’όλο τον κόσμο καλούν τους πολίτες τους να μην ταξιδέψουν στην Ουκρανία ή αν είναι ήδη εκεί, τους καλούν να αποχωρήσουν άμεσα, καθώς το κλίμα που έχει διαμορφωθεί παραπέμπει σε μία χώρα στο χείλος της κατάρρευσης.
Ο κίνδυνος ρωσικής εισβολής μπορεί να μην έχει προκαλέσει στην Ουκρανία τις καταστροφικές συνέπειες που συνόδευσαν την κρίση του 2014 με την προσάρτηση της Κριμαίας και την σύρραξη στο Ντονμπάς. Όμως ήδη έχουν παγώσει πολλά επιχειρηματικά σχέδια ενώ αρκετοί είναι οι επενδυτές οι οποίοι σχεδιάζουν την απαγκίστρωσή τους από τη χώρα.
Η κοινωνική αναταραχή εξυπηρετεί τη ρωσική πλευρά υποστηρίζουν ουκρανοί αξιωματούχοι
«Αν πούμε στον καθένα σταματήστε να δουλεύετε και σκάψτε χαρακώματα, αυτό μπορεί να βοηθήσει αν η εισβολή συμβεί αύριο, αλλά θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την οικονομία. Και αν δεν υπάρξει εισβολή αύριο, τότε πάλι σε ένα δίμηνο θα αισθανθούμε αυτές τις τρομερές συνέπειες για την οικονομία», δήλωσε σε χθεσινή του συνέντευξη ο διευθύνων σύμβουλος της Naftogaz, της κρατικής εταιρείας φυσικού αερίου της Ουκρανίας Γιούρι Βιτρένκο.
Και η κατάσταση αυτή θα δώσει στον Πούτιν αυτό που θέλει για να επέμβει, σύμφωνα με τον ίδιο: «Οταν έχουμε οικονομικά προβλήματα, αυτό αυξάνει τον κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής και η κοινωνική αναταραχή είναι αυτό ακριβώς το πρόσχημα που αναζητεί ο Πούτιν».
Η κεντρική τράπεζα της Ουκρανίας χαμήλωσε στο 3,4% (έναντι 3,8% προηγουμένως) την πρόβλεψη για την ανάπτυξη κατά το 2022. Χρειάσθηκε επίσης να δαπανήσει τον Ιανουάριο περισσότερο από ένα δισεκατομμύριο δολάρια για να διατηρήσει την ροή του νομίσματος που επλήγη από τις διαφυγές κεφαλαίων ανήσυχων επενδυτών.
Το ουκρανικό νόμισμα, η χρούβνια, βρίσκεται στο χαμηλότερο επίπεδό του εδώ και τέσσερα χρόνια, τροφοδοτώντας τον πληθωρισμό και υπονομεύοντας την αγοραστική δύναμη σε μία από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης.
Για την Σόφια Ντόνετς, οικονομολόγο της επενδυτικής εταιρείας Renaissance Capital, η Ουκρανία βρίσκεται ισχυρότερη θέση σε σχέση με το 2014 για να αντισταθεί στις οικονομικές πιέσεις. Εχει υπερδιπλασιάσει τα αποθέματά της και λαμβάνει δυτική βοήθεια. Η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει υποσχεθεί επιπλέον 1,2 δισεκατομμύριο ευρώ, ενώ συζητείται νέα βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
«Ολα αυτά λειτουργούν για να αμβλύνουν τις επιπτώσεις παρατεταμένης αναταραχής, αλλά όχι και μίας μεγάλης κλίμακας ένοπλης σύρραξης», λέει.
Το ουκρανικό κράτος δεν είναι αυτήν την στιγμή σε θέση να δανεισθεί στις διεθνείς αγορές, εξαρτάται από τους διεθνείς δανειστές του και φέρει βαρέως το γεγονός ότι πληρώνει το τίμημα της γεωπολιτικής κρίσης παρά το γεγονός ότι οι μακροοικονομικές του προοπτικές εμφανίζονται στιβαρές.
Πάντως υπάρχουν και επιχειρηματίες οι οποίοι δεν πτοούνται από το φόβο της εισβολής και τα πολυάριθμα προβλήματα τα οποία μπορεί να τους προκαλέσει:
“Δεν πανικοβαλόμαστε διότι αυτή η κατάσταση διαρκεί για μας έδω και οκτώ χρόνια” εξηγεί ο Ντμίτρο Βολοσίν, ο οποίος διευθύνει την εταιρεία Preply.
“Υπάρχει πάντα κάποιου είδους ένταση εδώ, απλώς σήμερα είναι περισσότερο άμεση χρονικά», λέει εξηγώντας ότι η κρίση του 2014 ενθάρρυνε την επιχείρησή του να αναπτυχθεί στο εξωτερικό για να επιβιώσει της οικονομικής κατάρρευσης της Ουκρανίας. Αυτό την έχει προστατεύσει από την σημερινή αναταραχή.
Η ζωή δείχνει να συνεχίζει τον δρόμο της χωρίς ενδείξεις πανικού, παρά τις προειδοποιήσεις κάποιων δυτικών κυβερνήσεων και την κινητοποίηση χιλιάδων πολιτών, οι οποίοι έχουν σπεύσει να πυκνώσουν τις τάξεις της ουκρανικής Εθνοφυλακής.
Ωστόσο, η παρατεταμένη απειλή για μια ενδεχόμενη ρωσική εισβολή λειτουργεί αρνητικά για το σύνολο της οικονομίας. Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι αν η ουκρανική κυβέρνηση διαθέτει τις πολιτικές δυνάμεις να απορροφήσει τους “κραδασμούς” τους οποίους θα δημιουργήσουν στην κοινωνία οι οικονομικές συνέπειες του κλίματος φόβου που κυριαρχεί γύρω από την Ουκρανία.
Γιατί αργά ή γρήγορα, οι πολίτες θα νιώσουν στην τσέπη τους τα απόνερα της αστάθειας στην οποία μπαίνει η οικονομία της χώρας και τα “πυρά” των δυσαρεστημένων δεν θα στρέφονται πλέον προς ανατολάς, προς τον “κοινό εχθρό” αλλά προς το προεδρικό μέγαρο και τον ίδιο τον πρόεδρο Ζελένσκι.
(Mε πληροφορίες από το ΑΠΕ – ΜΠΕ και τον Guardian)
“Η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη”
Το πρόβλημα έχει όνομα και λέγεται ΗΠΑ.
Δυστυχώς παρ όλα τα καλά που έχουν κάνει στο παρελθόν (ναι έκαναν!), τα τελευταία χρόνια τα κάνουν μαντάρα είτε από αφέλεια, είτε από λάθος σχεδιασμό.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας υπάρχει σχέδιο…προσπαθούν να παρασύρουν την Ρωσία σε μια εισβολή ώστε…
-Να διακοπεί διαπαντώς η έλευση του Ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη
-Να επιβάλλουν κυρώσεις στην Ρωσική οικονομία.
-Να γίνει περισσότερο ελεγχόμενη η Ευρώπη από τις ΗΠΑ.
Με την διακοπή του Ρωσικού φυσικού αερίου οι χαμένοι θα είναι δύο…και δεν είναι καθόλου κακό για τις ΗΠΑ αυτό.
Οι κυρώσεις ευελπιστούν να πλήξουν την Ρωσική οικονομία, ώστε να από την μία να χάσουν έδαφος στην εξοπλιστική κούρσα, αλλά και να χάσει ο Πούτιν την αποδοχή του κόσμου ώστε να ξεφυτρώσει μια μαριονέτα που θα συντάσεται με τα συμφέροντά τους.
Και στη τρίτη περίπτωση μια ελεγχόμενη εκ νέου Ευρώπη θα προσδώσει πάλι στις ΗΠΑ τον ηγετικό ρόλο που είχε με το τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου και αργά αλλά σταθερά χάνει.
Το θέμα είναι ότι υπάρχει και το αντίθετο σενάριο…η Ουκρανία να διαμελιστεί, να καταντήσει Συρία, η Ρωσία να ταυτιστεί τελείως με Κίνα ώστε να επιβιώσει, και η Ευρώπη να διχαστεί και να ζητήσει να απογαλακτιστεί από τις ΗΠΑ.
Το μαχαίρι και το πεπόνι το έχουν οι ΗΠΑ…θα μπορούσαν να δώσουν τις εγγυήσεις που ζητά η Ρωσία, θα μπορούσαν να βοηθήσουν οικονομικά και να συνετίσουν την Ουκρανία (για επιστροφή Κριμαίας, Ντονμπάς), και να ασχοληθούν ανενόχλητοι με την Κίνα και τον ριζοσπαστικό Ισλαμισμό…δεν ξέρω τι θα κερδίσουν σ αυτή την περίπτωση αλλά στην Συρία που σιγοντάραν την σύγκρουση δεν κέρδισαν τίποτα, χαμένοι βγήκαν.
Αν οι φωνές στην Ευρώπη δεν πληθύνουν εναντίον αυτης της Αμερικανικής πολιτικής, κατάλοιπο του ψυχρού πολέμου, ώστε οι ΗΠΑ να πάρουν το μήνυμα και να ζυγίσουν τις απρόβλεπτες επιπτωσεις, μπορεί να ξανακάνουν λάθος…και τα θύματα πάλι θα είναι πολλά.
Κάτι μου θυμίζει αυτό, να δεις πως λένε την χώρα που χάνει πιλότους και αεροπλάνα χωρίς πόλεμο, πως την λένε; Α, θυμήθηκα, Ελλάδα.
Βασικά η Ουκρανία είναι σε πορεία να πάθει, ότι έπαθε η Συρία. Όπου βάλουν το δακτυλάκι τους οι ΗΠΑ σε ανταγωνισμό με την Ρωσία, τελευταία, οδηγεί σε απόσυρση των ΗΠΑ από μια διαλυμένη χώρα (Αφγανιστάν, Συρία, σχεδόν τα ίδια στο Ιράκ) και αύξηση της επιρροής της Ρωσίας στην κατεστραμμένη χώρα.
Τι έχει γίνει λοιπόν μέχρι τώρα στην Ουκρανία ?
α) Έχει χάσει την Κριμαία για πάντα.
β) Έχει εδώ και χρόνια έναν εμφύλιο στην ανατολική πλευρά της χώρας, από τα σύνορα με την Ρωσία, ως τον Δνείπερο.
γ) Έχει καταποντιστεί η οικονομία, αφού χάνει διάρκως επενδύσεις και φυσικά τα έσοδα από τον αγωγό φυσικού αερίου.
δ) Είναι ήδη υπό επιτήρηση του ΔΝΤ.
ε) Δεν μπορεί να μπει στην ΕΕ ή στο ΝΑΤΟ όπως έχουν τα πράγματα.
στ) Έχει καλπάσει ο εθνικισμός από την εποχή που έπεσε η ΕΣΣΔ, με δάκτυλο (ποιος άλλος) των ΗΠΑ
ζ) Όλες τις οι κυβερνήσεις ήταν μαριονέτες της Δύσης που την φέρνουν κάθε μέρα πιο κοντά στην καταστροφή και στον διαμελισμό.
Πρακτικά ως έχουν τα πράγματα, ο Πούτιν δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα, πέρα από υπομονή και την υπόγεια χρηματοδότηση των αυτονομιστών. Είναι αναπόφευκτη η εμφύλια γενικευμένη σύρραξη στην περιοχή λόγω όλων των παραπάνω. Αν δε, κάνουν το λάθος οι Ουκρανοί και προβούν σε τίποτα σφαγές, τίποτα εκκαθαρίσεις ρωσοφιλων, θα δώσουν μια χαρά πάτημα στον Πούτιν αν όχι να επέμβει στρατιωτικά, να δώσει ανοιχτά όπλα και χρήμα στους “αδερφούς” και να στείλει και μπόλικες χιλιάδες μισθοφόρων που δεν θα αφήσουν την φλόγα να σβήσει μέχρι να σηκώσει η Ουκρανία λευκή σημαία.
Και η πλάκα είναι, πως τίποτα από όλα αυτά δεν δικαιολογούν την παρέμβαση της Δύσης, που εδώ και καιρό δείχνει τις προθέσεις της περί μη-εμπλοκής, αφού γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο, θα κάνει την κατάσταση ακόμα χειρότερη.
Τα δε οικονομικά μέτρα και αποκλεισμοί που ανακοινώνουν, τα ακούει βερεσέ το Κρεμλίνο.
Όχι, δεν είμαι υπέρ της Ρωσίας και του Πούτιν. Αλλά δεν μπορεί ένας λογικός άνθρωπος να υποστηρίξει και τις ΗΠΑ που έχουν βάψει τον παγκόσμιο χάρτη με αίμα από άκρη σε άκρη εδώ και 80-100 χρόνια…στο όνομα της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης και κυρίως του χρήματος.