Οι ηγέτες της Ουκρανίας, της Μολδαβίας και της Γεωργίας θα πρέπει να εφησυχάσουν τις Βρυξέλλες την Τρίτη.
Το λεγόμενο “τρίο”, τα τρία πιο ενθουσιώδη μέλη του προγράμματος Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης του μπλοκ, για τις πρώην Σοβιετικές δημοκρατίες, θέλει να πείσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να συνεχίσει να τις φέρνει πιο κοντά, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι δεν θα είναι σύντομα μέλη της λέσχης.
Με άλλα λόγια, στοχεύουν να είναι φίλοι της ΕΕ “με προνόμια” ενώ η πλήρης ένταξη μπορεί να περιμένει.
Οι στενότεροι δεσμοί θα μπορούσαν επίσης να αποφέρουν οφέλη για την ΕΕ, η οποία επιθυμεί να έχει φιλικούς, δημοκρατικούς γείτονες στα ανατολικά της σύνορα και να τους αποτρέψει από το να διολισθήσουν στα χέρια της Ρωσίας. Ωστόσο, η ΕΕ είναι επίσης, επιφυλακτική στο να παρασυρθεί στην αστάθεια και τις συγκρούσεις στην περιοχή.
Αυτό σημαίνει ότι το τρίο των πρωθυπουργών έχει δύσκολο έργο στις συναντήσεις τους με ανώτερους αξιωματούχους στην πρωτεύουσα της ΕΕ, δεδομένων των πρόσφατων γεγονότων, συμπεριλαμβανομένης της συσσώρευσης ρωσικών στρατευμάτων στα σύνορά της με την Ουκρανία και της συζήτησης για σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης στο Κίεβο.
Σε συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή, ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι δήλωσε ότι η κυβέρνησή του έχει πληροφορίες για πιθανή απόπειρα πραξικοπήματος, με τη βοήθεια της Ρωσίας και με τη συμμετοχή ενός από τους πλουσιότερους ολιγάρχες της Ουκρανίας, του Ρινάτ Ακμέτοφ. Το Κρεμλίνο αρνήθηκε τον ισχυρισμό και ο Ακμέτοφ εξέδωσε δήλωση χαρακτηρίζοντάς το “απόλυτο ψέμα”.
Εν τω μεταξύ, η Γεωργία έχει βυθιστεί σε μια μακροχρόνια πολιτική κρίση, η οποία έχει σε μεγάλο βαθμό παραλύσει την κυβέρνησή της και έχει προκαλέσει έντονες επικρίσεις ότι η χώρα οπισθοχωρεί από προηγούμενες δημοκρατικές προόδους. Οι προσπάθειες διαμεσολάβησης στην κρίση, μεταξύ των οποίων και του Πρόεδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, αποδείχθηκαν σε μεγάλο βαθμό μάταιες.
Και στη Μολδαβία, ο αρχικός ενθουσιασμός και οι μεγάλες ελπίδες για μια νέα, φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση έχουν αμβλυνθεί τις τελευταίες εβδομάδες από την άνιση διαχείριση μιας διαφωνίας με τη Ρωσία σχετικά με τις συμβάσεις φυσικού αερίου. Αν και η χώρα κατέληξε σε συμφωνία με την Gazprom, το ενεργειακό μεγαθήριο που ελέγχεται από το Κρεμλίνο, ώστε να εξασφαλίσει επαρκή εφοδιασμό για αυτό το χειμώνα, επικριτές στις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι η συμφωνία περιελάμβανε παραχωρήσεις , οι οποίες θα δώσουν στη Μόσχα υπερβολική επιρροή για το πολιτικό μέλλον της Μολδαβίας.
Παρά τα προβλήματα και τις αποτυχίες, ο Ουκρανός πρωθυπουργός Ντένις Σμάιχάλ επέμεινε ότι η κυβέρνησή του έχει δεσμευθεί να ακολουθήσει μια δυτική τροχιά, που μια μέρα θα οδηγήσει στην επίσημη ένταξη στη λέσχη.
“Θα θέλαμε να πούμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι οι τρεις χώρες μας έχουν ακλόνητο στόχο να γίνουν πλήρη μέλη της ΕΕ”, δήλωσε στο POLITICO σε συνέντευξη ,την προηγούμενη εβδομάδα.
Αναφέρθηκε επίσης στις προσπάθειες της Ουκρανίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής σε συνεργασία με το σχέδιο πράσινης συμφωνίας της ΕΕ, καθώς και στην συνεργασία για την ενέργεια, την ψηφιακή μεταρρύθμιση και την κυβερνοασφάλεια, ως παραδείγματα της ώθησης για στενότερη ενσωμάτωση και υιοθέτηση προτύπων και πρακτικών της ΕΕ. Ανέφερε επίσης, ότι η Ουκρανία μπορεί να αποθηκεύσει το στρατηγικό απόθεμα φυσικού αερίου της ΕΕ, αν και η χώρα πιθανότατα να χρειαστεί να αποδειχθεί λίγο πιο σταθερή, προτού συμφωνήσει η ΕΕ.
Κάθε ιδέα ένταξης στην ΕΕ έχει μακροχρόνια προοπτική, για τις 3 χώρες. Καμία από τις τρεις δεν έχει ανακηρυχθεί υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ. Και ακόμη και η επίτευξη αυτού του καθεστώτος δεν αποτελεί εγγύηση για “κάρτα μέλους”, όπως μπορούν να βεβαιώσουν χώρες των Δυτικών Βαλκανίων όπως η Σερβία, το Μαυροβούνιο, η Αλβανία και η Βόρεια Μακεδονία μετά από πολλά χρόνια αναμονής.
