Το πόσο ακριβό είναι το «σπόρ» σχεδίασης και παραγωγής νέων μαχητικών και ειδικά 6ης γενιάς δεν μπορεί να περιγραφεί. Και αυτή τη στιγμή παγκοσμίως έχουμε τις εξής προσπάθειες να τρέχουν: την αμερικανική με το NGAD που μάλλον προηγείται όλων χρονικά και τεχνολογικά, τη Βρετανική με το Tempest FCAS έχοντας συνεργασία με Ιταλία και Σουηδία, τη Γαλλο-ισπανό-γερμανική με το δικό τους FCAS, τη Ρωσική με το PAK DP με ελάχιστη πληροφόρηση για το που βρίσκεται, την Ιαπωνική με το F-X, ενώ σίγουρα και η Κίνα είναι σε παρόμοια έρευνα.
Συνολικά 6 διαφορετικές προσπάθειες για τεχνολογία που όταν εμφανιστεί θα υπηρετήσει κάπου μέχρι το 2080, αλληλοανταγωνιζόμενη μεταξύ των κατασκευαστών που θα διεκδικούν όλοι την ίδια πίτα, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο. Ήταν λοιπόν φανερό πως υπήρχε υπερπροσφορά και άρα σπατάλη κονδυλίων κάτι που έχει οδηγήσει σε πολλές προσπάθειες συνεννόησης κατασκευαστών, μήπως καταφέρουν να συνδυάσουν τα προγράμματα τους.
Έτσι σήμερα έχουμε την ανακοίνωση Βρετανίας, Ιαπωνίας, Ιταλίας για συγχώνευση των προγραμμάτων τους, σε ένα νέο πρόγραμμα ανάπτυξης, το Global Combat Air Programme (GCAP) με στόχο την πρώτη πτήση το 2035, έχοντας ως βάση έναρξης κοινής ανάπτυξης το 2025. Στην σχετική ανακοίνωση γίνεται αναφορά ότι το νέο μαχητικό θα «είναι συμβατό με άλλα μαχητικά του ΝΑΤΟ», αλλά και παραπομπή στη συμφωνία AUKUS, ίσως ως νύξη πως υπάρχει συζήτηση και για την Αυστραλία ως πελάτη/μέτοχο.
Πέφτει χρήμα στην ανάπτυξη του Tempest, του βρετανικού μαχητικού 6ης γενιάς
Ακόμη το νέο πρόγραμμα περιγράφεται και αυτό ως «σύστημα» (όχι δηλαδή ένα μόνο αεροσκάφος) καθώς όπως φαίνεται θα περιλαμβάνει και σχεδίαση μη επανδρωμένου, που θα πετά παράλληλα με το επανδρωμένο σχέδιο. Επικεφαλής εταιρίες θα είναι οι αναμενόμενες, δηλαδή η βρετανική ΒΑΕ, η ιταλική Leonardo και η ιαπωνική Mitsubishi Heavy Industries, αλλά σίγουρα στο πρόγραμμα θα ενταχθούν πολλές ακόμη.
Τι κοινό έχουν το αμερικάνικο μαχητικό νέας γενιάς NGAD και το ιαπωνικό F-X;
Με την κίνηση αυτή το συγκεκριμένο πρόγραμμα περνά κατά την εκτίμηση μας στη 2η θέση μετά την αμερικανική πρωτοπορία, ως πιθανότητα να παράγει ένα ολοκληρωμένο αεροσκάφος με μεγάλες εξαγωγικές επιτυχίες. Το γαλλο-ισπανικό-γερμανικό project ακολουθεί, εφόσον καταφέρουν οι μέτοχοι να λύσουν τις μεταξύ τους διαφορές, ενώ δεν αποκλείεται την έκπληξη να κάνει η Κίνα, προσπερνώντας τη Ρωσία. Mιας και η τελευταία ήδη αιμορραγεί σε αμυντικές δαπάνες εξαιτίας της Ουκρανίας, αλλά και έχει στερηθεί τεχνολογικά «βήματα» που θα τα έπαιρνε από δυτικές τεχνολογίες.
Υπογραφή συμφωνίας για την επόμενη φάση ανάπτυξης του “Ευρωμαχητικού” 6ης γενιάς
