Αξιόπιστες δημοσιογραφικές πληροφορίες της ιστοσελίδας αναφέρουν πως την πόρτα του Πολεμικού μας Ναυτικού χτύπησε και η Μεγάλη Βρετανία με τη φρεγάτα πολλαπλών ρόλων Type 31, μια εξέλιξη της πολύ γνωστής σε όλους μας δανέζικης σχεδίασης Iver Huitfeld. Η κατασκευάστρια εταιρεία Babcock, κέρδισε το διαγωνισμό για τις νέες Type 31 (που μαζί με τις Type 26 θα αντικαταστήσουν τις Type 23) με το σχέδιο Arrowhead 140, δηλαδή το σχέδιο της δανέζικης φρεγάτας Iver Huitfeld.
Η πρόταση που φέρνουν οι Βρετανοί αφορά μια φρεγάτα πολλαπλών ρόλων, που καλύπτει τις δηλωμένες ανάγκες του ΠΝ, με πυροβόλο των 76 χιλιοστών (ή μεγαλύτερο, αν και το βρετανικό πλοίο φέρει 57 χιλιοστών), πυραύλους επιφανείας-επιφανείας (τυπικά Harpoon αλλά μπορούν να αλλάξουν), 32 αντιαεροπορικούς πυραύλους Sea Ceptor (CAMM) αν και η βρετανική έκδοση φέρει μόλις 24, ραντάρ NS110, σύστημα TACTICOS (που φορούν οι φρεγάτες κλάσης S αλλά και οι Super Vita του ΠΝ), καθώς και προηγμένα συστήματα ECM/ESM. Το συνολικό κόστος της πρότασης των Βρετανών, είναι κάτω από 500 εκ. ευρώ αν πλοίο (!!!), και μάλιστα προσφέρουν ΚΑΙ πακέτο εν συνεχεία συντήρησης (Follow On Support), κάτι πολύ σημαντικό για το ΠΝ.
Όπως γνωρίζουμε, το ΠΝ ενδιαφέρεται όχι μόνο για νέα πλοία, αλλά για πολλά άλλα, όπως τον εκσυγχρονισμό των ΜΕΚΟ200ΗΝ, Ενδιάμεση Λύση, Διακρατική Συμφωνία, Κατασκευή στην Ελλάδα, χρηματοδότηση. Στο θέμα της ομοιοτυπίας με τις φρεγάτες του ΠΝ, ΜΕΚΟ200ΗΝ, δεν γνωρίζουμε αν η Babcοck έχει ασχοληθεί παλαιότερα με τον σχετικό διαγωνισμό (μάλλον όχι), αλλά δεν αμφιβάλουμε πως μπορεί να προσφέρει λύση. Μάλιστα, όσα προσφέρει (TACTICOS, NS110), ίσως να προσφέρονται στο “πακέτο” της THALES, που φέρνει προσφορά από τη Γαλλία, διαφορετική μάλιστα από αυτή της Naval Group. Έτσι, η Babcock θα μπορούσε να είναι ανταγωνιστική της πρότασης της Lockheed Martin, και φυσικά πολύ καλύτερη της πρότασης της Naval Group.
Στο TACTICOS θα μπορούσαν να ολοκληρωθούν, ή ακόμη καλύτερα, έχουν ήδη ολοκληρωθεί πολλοί και διαφορετικοί πύραυλοι, μεταξύ αυτών ο SM-2 αλλά και η οικογένεια ASTER 15/30! Συνεπώς, με μια εξαιρετικά ικανή πλατφόρμα όπως η Type 31, το ΠΝ θα μπορούσε να βρει λύσεις σε πολλές και διαφορετικές ανάγκες του. Το TACTICOS, αν και δεν είναι το φθηνότερο CMS, εντούτοις παραμένει το σύστημα με τη μεγαλύτερη εξοικείωση του ΠΝ. Φυσικά να πούμε πως μπορούν πολύ εύκολα να τοποθετηθούν πύραυλοι ESSM Blk2 σε εκτοξευτές Mk41.
Εκεί που υπερέχουν σημαντικά οι Βρετανοί, είναι η δυνατότητα της ενδιάμεσης λύσης. Το Royal Navy έχει στη διάθεσή του μεγάλο αριθμό φρεγατών κλάσης Type 23, που θα μπορούσαν, όπως πολλές φορές έχουμε γράψει, να παίξουν το ρόλο της ενδιάμεσης λύσης. Οι Type 23, αν και πολύ διαφορετικές σε σχέση με τα πλοία που γνωρίζει το ΠΝ, είναι εξαιρετικά αξιόπλοα “σκαριά”, βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση, και δεν υπάρχει αμφιβολία πως είναι από τις καλύτερες προτάσεις-λύσεις για το ΠΝ. Δεν γνωρίζουμε το κόστος που θα προσφερθούν τα πλοία αυτά στην Ελλάδα, ούτε το πως θα μπορούσαν να συνδυαστούν με τα νέα πλοία.
Αντικατάσταση 4 φρεγατών S με κόστος κάτω από 2 δις ευρώ; κι όμως, γίνεται!
Όπως έχουμε γράψει και παλαιότερα, το ΠΝ και η Κυβέρνηση προσανατολίζεται σε μια λύση Government To Government. Προφανώς το Royal Navy έχει μεγάλη εμπειρία σε τέτοιες συμφωνίες, και θα μπορούσε πολύ εύκολα να γίνει με τις μεταχειρισμένες Type 23. Το πρόβλημα είναι πως G2G συμφωνίες οι Βρετανοί έχουν κάνει μόνο για μεταχειρισμένα πλοία. Με τις Type 31 όμως, ίσως μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα νερά, αλλά αν το καλοσκεφτούμε, δεν θα είναι και τόσο δύσκολο. Οι Βρετανοί μάλλον θα βρουν πολύ εύκολα και κάποιας μορφής χρηματοδότηση για τη χώρα μας, ενώ λογικά δεν θα θελήσουν να χάσουν την ευκαιρία να συσφίξουν τους δεσμούς μαζί μας, πριν την έξοδό τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν γνωρίζουμε αν θα καταφέρουν να ανταγωνιστούν τα FMS των ΗΠΑ.
Θυμίζουμε πως οι Iver Huitfeld αλλά και οι Type 31 κατασκευάζονται σε “κομμάτια”, για την ακρίβεια συναρμολογούνται σε κάποιο ναυπηγείο. Τα κομμάτια μπορούν να κατασκευαστούν οπουδήποτε, έτσι θα μπορούσαν να εμπλακούν όλα τα Ναυπηγεία της χώρας, μεγάλη ή μικρά. Κι αν σε κάποιο “κολλήσει” η ναυπήγηση, θα μπορούσε να μεταφερθεί κατασκευαστικό έργο σε κάποιο άλλο. Οι Iver Huitfeld έχουν κομμάτια που κατασκευάστηκαν στην … Εσθονία, συνεπώς θα μπορούσαμε να δούμε τα πλοία να κατασκευάζονται σε ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΕΛΕΥΣΙΝΑ, ΣΥΡΟ ακόμη και πολλά άλλα μικρά ναυπηγεία, όπως στο Πέραμα, ΣΠΑΝΟΠΟΥΛΟΣ κοκ.
Θυμίζουμε πως στην οικογένεια των Iver Huifeld, πατριάρχης είναι η κλάση Absalon, ένα πλοίο που έχουμε γράψει πολλές φορές πως θα είχε κορυφαία χρησιμότητα στο Αιγαίο κι όχι μόνο. Επίσης, στις Type 31 θα μπορούσαμε να μεταφέρουμε όπλα από παλαιότερα πλοία μας, όπως πυροβόλα Oto Melara, Phalanx κοκ μειώνοντας περαιτέρω το κόστος κατασκευής. Πάντως, η πρόταση των 2 δις ευρώ, για πλήρως εξοπλισμένες 4 φρεγάτες γενικής χρήσης, και με πακέτο εν συνεχεία υποστήριξης, κάνει πλέον τη βρετανική πρόταση ισχυρό διεκδικητή. Ελπίζουμε οι Βρετανοί να ήρθαν με ολοκληρωμένο πακέτο πρότασης, κάτι που θα φανεί τις επόμενες μέρες.
Δεν χωράει αμφιβολία πως η βρετανική πρόταση αλλάζει τα δεδομένα στο πρόγραμμα ενίσχυσης του Πολεμικού Ναυτικού. Φανερώνει πως η ηγεσία του ΠΝ δεν είναι κλεισμένη σε στεγανά, αλλά προτιμά να εξαντλήσει κάθε δυνατή επιλογή. Όπως γράψαμε και παραπάνω, αν η Babcock, η Βρετανική Κυβέρνηση και το Royal Navy καταφέρουν να φέρουν ένα “πακέτο” που θα περιλαμβάνει 4 φρεγάτες τύπου Type 31 πολλαπλών ρόλων, αριθμό φρεγατών Type 23 σε ρόλο ενδιάμεσης λύσης, εκσυγχρονισμό των MEKO200HN σε επίπεδο ανάλογο των Type 31, διακρατική συμφωνία και σοβαρή χρηματοδότηση (τονίζουμε πως πλέον η Ελλάδα δανείζεται με μηδενικά ή και αρνητικά επιτόκια), τότε πλέον οι ΗΠΑ και η Γαλλία δεν έχουν πια έναν απλό διεκδικητή, αλλά το ΠΝ, έναν… ανάδοχο! Κλείνοντας, θα πούμε για μια ακόμη φορά, πως πρέπει να αφήσουμε το ΠΝ να κάνει τη δουλειά του. Έτσι όπως το βλέπουμε εμείς, την κάνει πολύ καλά.
